بومرنگها در زندگی مردمان بومی استرالیا کاربردهای زیادی داشتند. آنها سلاحی برای شکار پرندگانی مانند امیو و کیسه دارانی همچون کانگوروها بودند. شکارچی می توانست بومرنگ را مستقیماً به سمت حیوان پرتاب کند یا از طریق کمانه کردن از آن استفاده کند. شکارچیان ماهر می توانستند با استفاده از بومرنگ طعمه مورد نظرشان را از فاصله صد متری شکار کنند.
بومرنگها در زندگی مردمان بومی استرالیا کاربردهای زیادی داشتند. آنها سلاحی برای شکار پرندگانی مانند امیو و کیسه دارانی همچون کانگوروها بودند. شکارچی می توانست بومرنگ را مستقیماً به سمت حیوان پرتاب کند یا از طریق کمانه کردن از آن استفاده کند. شکارچیان ماهر می توانستند با استفاده از بومرنگ طعمه مورد نظرشان را از فاصله صد متری شکار کنند.
بر اساس اطلاعات موجود در وبسایت موزه ملی استرالیا، برای شکار پرندگان، می توان از بومرنگ برگشت پذیر یا برگشت ناپذیر استفاده کرد. برای این کار می توان بومرنگ برگشت پذیر را بالای سر یک دسته اردک پرتاب کرد تا شبیه به یک شاهین در حال حمله به نظر برسد. این کار باعث می شود که پرندگان وحشت زده به درون تورهایی که در مسیر پروازشان قرار داده شده، پرواز کنند یا اگر در یک محدوده خاص قرار بگیرند، شکارچیان می توانند از بومرنگهای برگشت ناپذیر برای پایین کشیدن آنها استفاده کنند.
از بومرنگ همچنین می توان برای شکار ماهیهایی که در استخرهای ساحلی یا صخره ای در مناطق پر جزر و مد گرفتار می شوند، استفاده کرد. این بومرنگها که برای نفوذ در آب طراحی شده اند، سنگین تر هستند و هیچ یک از ویژگی های آیرودینامیکی پرواز بومرنگهای دیگر را ندارند.
اما بر اساس یک پژوهش جدید، بومرنگ یک ابزار چندمنظوره واقعی برای ساکنان اولیه استرالیا محسوب می شده و کاربرد آن، چیزی بیشتر از شکار کردن بوده است.
به گزارش سیدنی مورنینگ هرالد، اخیرا تیمی از مرکز تحقیقات تکامل انسانی استرالیا (ARCHE) در دانشگاه گریفیت (Griffith University)، علائم کوچک موجود بر سطح صد بومرنگ از سراسر استرالیا را بررسی کرده اند.
به گفته اوا مارتلوتا (Eva Martellotta)، دانشجوی دوره دکترا، که نویسنده اصلی این تحقیق است، آنها دریافتند که این علامتها به طیف وسیعی از کاربردها، مخصوصا شکل دادن به ابزارهای سنگی، مربوط می شود.
خانم مارتلوتا و تیمش به مجموعه بومرنگهای موجود در موزه ملی استرالیا در سیدنی، که محل نگهداری نمونه هایی از انواع بومرنگهای سرتاسر استرالیاست، دسترسی داشتند.
آنها برای تجزیه و تحلیل و تعیین کاربرد این علامتهای کوچک که از طریق سایش بر روی اشیا ایجاد شده بودند، از روش ردیابی استفاده کردند. علائمی که آنها شناسایی کردند مشابه همان علائمی است که قبلا در ابزارآلات استخوانی نئاندرتالها در غارهایی با قدمت نیم میلیون سال، مشاهده شده و مربوط به شکل دادن ابزارآلات سنگی بوده است.
خانم مارتلوتا به وبسایت دانشگاه گریفیت گفت: "اینطور نیست که همه بومرنگها قابلیت برگشت پذیری داشته باشند. چرا که از بیشتر آنها برای شکار و جنگ استفاده می شده است. در حالی که از بومرنگهای برگشت پذیر معمولا یا به عنوان اسباب بازی بچه ها و یا برای بازی و اهداف آموزشی استفاده می شد."
"ما علائم مشخصی را در مورد شکل دهی ابزارآلات سنگی پیدا کردیم. این علائم در باستان شناسی جدید نیستند - چنانچه در قطعات استخوانی کشف شده در سایتهای باستان شناسی اروپا هم مشاهده شده اند که در آنجا نئاندرتال ها از حدود پانصد هزار سال قبل از این علامتها برای اصلاح شکل ابزارآلات سنگیشان استفاده می کردند. یافته های ما اولین شناسایی ردیابی بومرنگهای چوبی است که برای شکل دادن ابزارآلات سنگی در زمینه های مختلف زندگی مردمان بومی استرالیا مورد استفاده قرار می گرفت. اما این فقط نوک کوه یخ است."
خانم مارتلوتا همچنین اشاره کرد: "شواهد قوم نگاری نشان می دهد که از بومرنگها برای ایجاد آتش، پخش موسیقی و نیز حفر چوب هم استفاده می شده است. تحقیقات صورت گرفته اخیر بر ماهیت چند منظوره ابزارهای روزمره - مانند بومرنگها- در فرهنگ بومی (استرالیا) تأکید می کند. این نشان می دهد که همچنان می توان اطلاعات جدیدی از مجموعه موزه های قدیمی کشف کرد. اطلاعاتی که می تواند به حل پرسشهای حوزه باستان شناسی و مردم شناسی هم کمک کند."
یافته های اخیر، اولین شواهد مربوط به شناسایی روشهای استفاده از بومرنگ است. هرچند که در تحقیقات قبلی هم مشخص شده بود که گاهی از بومرنگها برای اهداف دیگری به جز شکار کردن هم استفاده می شده است.
نتایج این پژوهش در ژورنال دانش باستان شناسی منتشر شده است.