در سوگ پدر مهربان امت

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز اصفهان؛ عطر دلنشین دعا باز در زمین می‌پیچد و فرشتگان باسبدسبد صلوات مهمان زمینیان می‌شوند، اما امشب نشانی شب‌های قدر را از ماهتابى می‌گیریم که رنگ به رخسار نداشت و محراب خالی از تنهاییِ او بود.
رمضان چهلم هجری، این لحظه‌های تلخ و غمبار را خوب می‌شناسد، این شب‌های قدرِ بی مولا را.

آه سحرگاه بیست و یکم نزدیک است، سحرگاهِ حزن انگیزی که آسمان تَرک برداشت، زمین گریست، کوچه‌های کوفه از پرتو آفتابِ هدایتِ امیرمومنان تهی شد، یتیمان شهر بی بابا شدند چرا که پدر مهربان امت پس از سال‌ها غمِ فراق به دیدارِ یاس کبودش می‌رود.
امشب در سوگ بزرگمردِ صبور و استوار تاریخ، ترنم"خلّصنا من النار یا رب"هایمان را با یک دشت محنت و دلتنگی راهی "نجف اشرف" می‌کنیم و بر دامانِ صحن و سرایش اشک غم می‌ریزیم.
امشب، دل‌های شکسته مان از جوشن "اسماء" کبیر التیام می‌یابد، قلبمان بی قرار دعای ابوحمزه می‌خواند و سحرگاهان با زمزمه مناجاتِ دلنشین امیرمومنان راهی محرابِ مسجد مقدسی می‌شویم که "مولودکعبه" سحرگاه نوزدهم ماهِ خدا در آن غرق خون شد.
آه‌ای مرد مردستان!‌ای آیینه تمام نمای عدالت و مظلومیت!‌ای قران ناطق! امشب قرآن را که به سر می‌گیریم نیایش و طنین زمزمه هایِ قدرمان طعم اشک دارد و رنگ و بویِ پدر از دست داده ها!‌ای پدر امت! دلمان از درد‌های مکررِ ناگفته ات و باور‌های مردم جاهلِ زمانت گرفته و امشب از پروردگار این گونه می‌خواهیم که استغفارمان شبیه مردم ناخلف کوفه نباشد، توبه‌ای باشد برای شروعی دوباره! برای رهروِ واقعی مولا بودن و مسلمان حقیقی شدن!‌ای ای رهبر مهربان! امشب که برتر از هزار شب است با نام و یاد تو تار و پود وجودمان نور می‌گیرد و قلوبمان بی قرارِ پنجره اجابت می‌شود پس‌ای سپید‌تر از سپیده در قنوت سبز دعایت از پروردگار شب‌های قدر بخواه تقدیر ما را به زیباترین نقش رقم بزند و قدرِ بی قدرِ ما را به قدر کرمش فزونی دهد... الهی آمین
نگارنده:مرضیه قاسمی