نگهداری از بیماران مبتلا به کرونا در منزل تابع رعایت برخی نکات و دستورالعمل‌های بهداشتی است تا ضمن بهبودی فرد بیمار، از ابتلای دیگر اعضای خانواده نیز جلوگیری شود.
برخی بیماران به علت میزان درگیر شدن اندام‌های مختلف خود با بیماری کرونا و تشخیص کادر درمانی در مراکز درمانی بستری می‌شوند، اما هستند افراد زیادی که بنا به میزان درگیری بدنشان با کرونا ویروس به تشخیص کادر درمان در منزل ماندگار خواهند شد و دوران قرنطینه و نقاهت بیماری را در منزل طی می‌کنند.
در چنین شرایطی داشتن برنامه مشخص و رعایت پروتکل‌های بهداشتی توصیه شده در مواجه با افراد بیماری که دوران قرنطینه را در منزل می‌گذرانند ضمن بهبودی خود بیمار، از احتمال ابتلای دیگر اعضای خانواده به این بیماری می‌کاهد؛ چراکه اگر در مسیر درمان فرد بیمار سهل انگاری و ساده انگاری صورت گیرد، چه بسا خسارات جسمی و مادی زیادی را به اعضای خانواده متحمل خواهد کرد.
در ادامه این گزارش به چند توصیه مهم در خصوص نحوه مراقبت از بیمار کرونایی در منزل می‌پردازیم.
کدام دسته از بیماران با تست مثبت کرونا را می‌توان در منزل تحت مراقبت قرار داد؟
افراد بدون علامت و همچنین افراد مبتلا به نوع خفیف یا متوسط کرونا، در صورتی که زیر ۶۰ سال باشند، سیگاری نبوده، چاق نباشند و بیماری‌های زمینه‌ای مانند بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت شیرین، بیماری‌های مزمن ریوی، سرطان، مشکلات کلیوی و نقص در سیستم ایمنی نداشته باشند در صورت تایید پزشک چنانچه به طور مناسب قرنطینه و از دیگران جدا شوند می‌توانند در خانه تحت مراقبت قرار گیرند؛ بنابراین لازم است تیم بهداشتی درمانی در ابتدا مواردی همچون علائم بیمار، عوامل خطرساز و سابقه پزشکی بیمار را بطور کامل بررسی کنند. همچنین محل زندگی و مراقبین بیمار را مورد ارزیابی قرار دهند تا مشخص شود محل زندگی بیمار و اعضای خانواده برای مراقبت در منزل مناسب هستند.
اعضای خانواده نیز باید توانایی تبعیت از توصیه‌های بهداشتی مانند شستشوی دست، بهداشت تنفسی و تمیز کردن محیط را داشته باشند. بیمار را به نحو صحیح قرنطینه کنند و در خانه از هیچ فضایی به صورت مشترک با بیمار استفاده نکنند.
در صورت مراقبت از فرد مبتلا به کرونا در منزل، جهت پیشگیری از ابتلای سایر اعضای خانواده چه مواردی را باید رعایت کرد؟
باید دقت کنیم در صورت رعایت موارد زیر می‌توان از انتقال COVID-۱۹ به سایر افراد در خانه جلوگیری کرد.
۱) فرد بیمار باید در یک اتاق جداگانه بماند. اگر این امکان وجود ندارد، حداقل ۱ متر از او فاصله داشته باشید.
۲) در اتاق بیمار تهویه مناسب برقرار شود تا هوای اتاق عوض شود. برای این کار باید پنجره‌ها و یک درب را باز کرد.
۳) بیمار در صورت تنها بودن در اتاق، نیاز به استفاده از ماسک ندارد، ولی در صورت زندگی با اعضای خانواده و استفاده مشترک از برخی فضا‌های خانه، باید از ماسک استفاده کند و به طور کامل جلوی دهان و بینی را بپوشاند.
۴) فرد بیمار نباید هیچگونه ملاقاتی داشته باشد.
۵) در صورت امکان، تعداد مراقبان بیمار را به یک نفر که هیچ گونه بیماری زمینه‌ای و عامل خطرساز ندارد محدود کنید.
۶) فرد مراقب و اعضای خانواده نیز زمانی که با بیمار در یک اتاق قرار می‌گیرند باید ماسک بزنند، به صورت و ماسک خود دست نزنند و پس از خارج شدن از اتاق ماسک را در کیسه زباله انداخته در آن را ببندند و بعد از آن دست‌های خود را بشویند.
۷) فرد بیمار باید لیوان، ظرف، وسایل غذاخوری، حوله و ملحفه اختصاصی داشته باشد و بطور مشترک با دیگران استفاده نکند. لازم است که وسایل مورد استفاده بیمار به دقت با آب و صابون شسته شوند.
۸) تا حد امکان برای بیماران از سرویس بهداشتی مجزایی استفاده شود. در صورت عدم امکان، پس از هر بار استفاده بیمار، سرویس بهداشتی با محلول هیپوکلریت ۱% ضد عفونی شود.
۹) سطوح لمس شده توسط فرد بیمار باید حداقل روزانه تمیز و ضد عفونی شود.
همه افراد خانه باید مرتباً دست خود را با آب و صابون بشویند؛ به ویژه:
بعد از سرفه یا عطسه
قبل و بعد از تهیه غذا
قبل از غذا خوردن
بعد از استفاده از سرویس بهداشتی
قبل و بعد از مراقبت از فرد بیمار
وقتی دست‌ها به وضوح کثیف هستند
هنگام سرفه و عطسه باید جلوی بینی و دهان با یک دستمال پوشانده شود و بلافاصله پس از استفاده دور ریخته شود. در صورت عدم دسترسی به دستمال، فرد باید با آرنج خم شده جلوی دهان و بینی را بپوشاند.
درِ کیسه‌های زباله‌ای که زباله‌های بیمار در آن ریخته می‌شود باید کاملا بسته شده و سپس دفع شود.
فرد مبتلا به (COVID-۱۹) تا چه مدت باید در منزل تحت قرنطینه قرار بگیرد؟
افراد مبتلا به COVID-۱۹ که در منزل تحت مراقبت قرار می‌گیرند، باید تا زمانی که دیگر قادر به انتقال ویروس به دیگران نباشند، در قرنطینه بمانند:
افراد بدون علائم باید حداقل ۱۰ روز پس از مثبت شدن آزمایش در قرنطینه بمانند.
بهترین زمان خروج از قرنطینه در افراد دارای علائم، ۱۴ روز بعد از شروع اولین علامت است؛ مشروط بر اینکه در سه روز آخر بیمار تب و علائم تنفسی نداشته باشند.
اعضای خانواده نیز باید توانایی تبعیت از توصیه‌های بهداشتی مانند شستشوی دست، بهداشت تنفسی و تمیز کردن محیط را داشته باشند. بیمار را به نحو صحیح قرنطینه کنند و در خانه از هیچ فضایی به صورت مشترک با بیمار استفاده نکنند.
خانواده و مراقب بیمار باید به درستی آموزش دیده و علائمی که نشان دهنده وخامت بیماری هستند مانند دشواری تنفس، درد قفسه سینه، گیجی یا ناتوانی در بیدار شدن، عدم قطع تب بعد از ۳ تا ۵ روز، تشدید سرفه‌ها، کبودی صورت و لب‌ها را بشناسند و در صورت بروز این علائم با شماره‌های ۱۱۵ و ۴۰۳۰ تماس بگیرند.