کارگردان فیلم سینمایی «خانه پدری» بر اثر ابتلا به کرونا در بیمارستان بستری شد.
کیانوش عیاری متولد ۲۳ اردیبهشت ۱۳۳۰ در شهر اهواز و نویسنده و کارگردان ایرانی است. عیاری فعالیت سینمایی را با ساخت فیلمهای کوتاه ۸ م. م. در سینمای آزاد اهواز آغاز کرد.
عیاری سینمای حرفهای را با نگارش فیلمنامه و کارگردانی فیلم تنوره دیو تجربه کرد. از مشخصههای بارز فیلمهای عیاری سبک واقع گرایانه منحصر به فردش و پرداختن به موضوعات بکر هم، چون پیوند قلب در فیلم بودن با نبودن میتوان نام برد.
عیاری از سال ۱۳۸۱ به مدت ۵ سال مشغول ساخت سریال روزگار قریب بود که داستان زندگی بنیانگذار طب نوین کودکان در ایران، دکتر محمد قریب است. عیاری برای فیلم آبادانیها در سال ۱۹۹۴ برنده جایزه پلنگ نقرهای جشنواره بین المللی فیلم لوکارنو شد.
تازه نفسها (۱۳۵۸)، تنوره دیو (۱۳۶۴)، شبح کژدم (۱۳۶۵)، آن سوی آتش (۱۳۶۶)، روز باشکوه (۱۳۶۷)، دو نیمه سیب (۱۳۷۰)، آبادانیها (۱۳۷۱)، شاخ گاو (۱۳۷۴)، خانه به خانه (۱۳۷۵)، بودن یا نبودن (۱۳۷۷)، سفره ایرانی (۱۳۷۹)، بیدار شو آرزو (۱۳۸۳)، خانه پدری (۱۳۸۹)، کاناپه (۱۳۹۵) و رکر (۱۳۹۸) از جمله فیلمهای سینمایی است که عیاری آنها را کارگردان کرده است.