تماس تصویری با هند برقرار شده و محمد پشت خط است . یک هندی تبار که تاجر است و تلاش دارد تا یک شرکت دیگر ایرانی را در هندوستان ثبت کند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، مرکز خراسان رضوی، شغل محمد کشمیری همین است، اینکه سرمایه های سرگردان تاجرانی که بیشتر ایرانی هستند را به هندوستان بیاورد .
مدیر عامل شرکت میلاتک در کارخانه سوت و کورش در نیشابور مشغول گفتگو است و من پر از سوال که سرنوشت ثبت شرکت به کجا رسیده است ، وقتی دکتر نصرالله زاده کنجکاوی ام را می بیند پیشنهاد می دهد تا خودم با محمد صحبت کنم.
از او می پرسم روند ثبت این شرکت چه قدر به طول انجامیده ؟ پاسخی که می دهد متعجبم می کند.
محمد می گوید: ثبت شرکت زیر یک هفته و 84 محصول این شرکت نیز با همه آزمایش ها و نتیجه آن در عرض یک ماه ثبت شد و هم اکنون هند درخواست انتقال تمامی تجهیزات کارخانه را دارد و این همان دلیلی است که دکتر نصرالله زاده را در دو راهی ماندن و رفتن معلق نگه داشته است.
میلاتک وقتی که پا به بازار ایران گذاشت در عرض سه سال مهمترین رقیب شرکت های خارجی و در عرض ده سال جزو دوازده شرکت برتر دنیا شد. اما اکنون تمامی محصولاتش یک به یک از بازار ایران جمع شده و شرکت در آستانه تعطیلی است.
با دکتر نصرالله زاده در راهروهای کارخانه قدم میزنم صدای پایمان به خوبی در سکوت حاکم بر فضا می پیچد همه دستگاهها خاموش و کارگران بیکار شده اند . او با حسرت به 700 میلیارد تومان سرمایه اش نگاهی می اندازد و می گوید: تا همین چند وقت پیش روی خط تمامی این دستگاهها محصولاتی بود که برایش سرو دست می شکستند اما حالا تولیدش لنگ امضای یک کارشناس ساده وزارت بهداشت است .
او می گوید : برای تولید هر عدد محصول ، سه سال در صف انتظار مجوز بودیم تا به تدریج توانستیم در عرض ده سال در بازار ایران جایی برای خود باز کنیم اما زمانی که شرکت به اوج سودآوری خود رسید بدون هیچ دلیل مشخصی مجوز یک به یک محصولات تمدید نشد.
مدیرعامل میلاتک ادامه می دهد: چرا باید محصولاتی که هفت خوان رستم را دربحث نظارت و گرفتن مجوز گذرانده به چنین سرنوشتی دچار شود؟
وقتی با سماجت از او می پرسم، برداشت خودتان از این سنگ اندازی چیست؟ می گوید: برای ادعایم مدرکی ندارم و نمی خواهم بیش از این گرهی به گره های شرکت اضافه کنم اما همینقدر بگویم که این کارشناسان پایشان را بر روی خرخره تولید کننده گذاشته و نفسشان را بریده اند .
از صحبت های دکترنصرالله زاده متوجه می شوم که ظاهرا سهم خواهی کارشناسان وزارت بهداشت از سود سرشار شرکت ، مانعی اساسی برای صدور مجوز است و باید دید میلا تک چگونه و با چه محصولاتی توانست به چنین موفقیتی دست یابد.
پاسخ این سوال بهتر از هر جایی در بیمارستان امام رضای مشهد است، جایی که هشت سال از محصولات گاواژ بیمارستانی میلاتک استفاده می کرد.
گاواژ مخصوص بیمارانی است که نمی توانند از طریق دهان تغذیه شوند و چون برخی از بیماران ماهها در آی سی یو و سی سی یو نگه داری می شوند روند تغذیه آنان بسیار حیاتی است .
به سراغ مدیر تغذیه بیمارستان امام رضا می روم پس از یک ساعت انتظار موفق می شوم تا با کاظم اسلامی درباره کیفیت محصولات میلاتک گفتگو کنم .
او به من می گوید : برایمان باور نکردنی بود که یک شرکت ایرانی بتواند با محصولاتش انحصار شرکت های خارجی را در هم شکند، این شرکت خیلی زود توانست سهم بزرگی از نیاز گاواژ بیمارستان های استان و کشور را تامین کند .
مدیر تغذیه بیمارستان امام رضا همچنین گفت: که قیمت محصولات میلا تک نصف قیمت محصولات خارجی است و این موضوع برای بیمارانی که ماهها مجبورند از طریق گاواژ تغذیه کنند بسیار مهم و تعیین کننده است .
وی مهمترین دغدغه اش از حذف محصولات غذایی ایرانی را انحصار شرکت های خارجی عنوان می کند و می گوید : یکی از بزرگترین مشکلات ما در بیمارستان ها این است که وقتی از یک محصول خارجی استفاده می کنیم پس از مدتی بنا به تحریم ها یا سایر مشکلات ممکن است دیگر آن محصول در بازار ایران یافت نشود اما مهمترین مزیت محصولات ایرانی این است که در این هشت سالی که مصرف کننده بودیم هرگز مشکلی بابت تهیه آن نداشتیم.
فرد دیگری که می تواند از مزیت های کیفی محصولات میلاتک بگوید: همان کسی است که سالها معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی نیشابور بوده است و بهتر از هر کسی می داند این محصولات چه قدر با نظارت و دقت تولید شده اند .
به ملاقات دکتر شادکام در داروخانه اش می روم و لا به لای پیچیدن نسخه بیماران فرصتی فراهم می شود تا با او گفتگو کنم .
همینکه در مورد محصولات تغذیه ای نوزادان که یکی از دستاوردهای بزرگ شرکت میلاتک است می پرسم؛ گوشی اش را از جیبش خارج می کند و عکس نوه اش را نشانم می دهد و با حسرت می گوید: نوه ام نتوانست از شیر مادر تغذیه کند اما به واسطه محصولات ویژه نوزادان دو سال تمام با شیر میلاتک او را تغذیه کردیم اما حالا باید با چراغ به دنبال این محصول بگردیم.
دکتر شادکام ادامه می دهد : در دوران مسئولیتم در سمت معاونت غذا و دارو شاهد بودم که تولید این محصولات با چه استانداردهای کیفیتی بالایی از وزارت بهداشت تولید می شد واین طبیعی نیست، شرکتی که در چند مرحله به زحمت توانسته مجوزهایش را اخذ کند برای تمدید مجوزآن، این چنین دچار بحران شود.
معاون سابق غذا وداروی نیشابور امتیاز منحصر به فرد این شرکت را دانش بومی آن می داند و می گوید : سه سال پیش قیمت یک محصول خارجی از خانواده آمینو اسیدهای تزریقی به شدت بالا رفته بود به همین خاطر من از مجموعه میلا تک درخواست کردم تا در آزمایشگاه تخصصی خود این محصول را تولید کند و در نهایت شگفتی دیدم دو ماه بعد محصول مشابه داخلی روی میزم بود اما مجوز این محصول هرگز صادر نشد چرا که انحصار واردات آن در دست افراد قدرتمندی بود.
حمید عباسی چهار دوره قهرمان و رکورددار پاورلیفتینگ آسیا است .در حالی به دیدنش می روم که در باشگاه ورزشی اش سخت مشغول تمرین است . بحثمان به سمت مکمل های غذایی و ورزشی پیش می رود و می پرسم اصولا قهرمانی بدون این مکمل ها ممکن است ؟ می گوید: اصولا همه ورزشکاران حرفه ای از مکمل های غذایی استفاده می کنند، چرا که نقش بسزایی در شکل گیری و پرورش عضلات دارند و تغذیه به تنهایی نمی تواند تکمیل کننده باشد .
نکته ای که این قهرمان ورزشی بر آن صحه می گذارد این است که حدود 95 درصد مکمل های غذایی، خارجی هستند و به طور معمول از طریق بازار قاچاق به دست ورزشکاران می رسند و فقط 5 درصد مکمل ها از طریق کارخانه هایی که تاییدیه وزارت بهداشت را دارند قابل دسترس اند.
حدس می زنم یکی از این 5 درصد شرکت میلاتک باشد و حمید عباسی بلافاصله حدسم را تایید می کند و می گوید بهترینشان میلاتک است چرا که هشت سال است که به طور مداوم مصرف می کند و چون هیچ دارویی در آن ها به کار نرفته تست دوپینگ ندارد.
مطب دکتر غیور شلوغ است و بیماران در صف انتظارند . در حین انتظار برای ملاقات دکتر با یکی از بیماران وارد گفتگو می شوم.
زن 50 ساله است با چهره ای رنگ پریده که ظاهرا کودکش از بیماری صرع رنج می برد. .او در حالیکه به پاکت داروهایش اشاره می کند می گوید :تغذیه برای بیماری صرع بسیار مهم است و داروهای مکمل جزو برنامه ثابت غذایی-دارویی فرزند اوست .
صحبتمان گل انداخته که منشی صدایم می زند و کمی بعد مقابل دکتر غیور می نشینم.
اولین سوالی که می پرسم راجب تغذیه موثر در درمان بیماری صرع است و دکتر پاسخ می دهد؛ یک سری فرمول های غذایی هست که مخصوص بیمارانی است که نمی دانند چه مقدار پروتئین یا کالری را به صورت دقیق در سبد غذایی خود قرار دهند بنابراین مکل های غذایی می توانند به راحتی مشکل اینگونه بیماران را حل کنند .
وقتی در خصوص شرکت میلاتک سوال می کنم می گوید : من سالها در انگلستان تحصیل و طبابت کردم و به خوبی با انواع داروهای مکمل خارجی آشنایی دارم بنابراین به صراحت می گویم که هیچ تفاوتی بین محصولات این شرکت و نمونه خارجی آن ندیدم به جز اینکه به لحاظ قیمتی برای بیمارانم بسیار مقرون به صرفه بوده است.
روزها تماس من برای پیگیری این موضوع به نتیجه نرسید و اصولا هیچ کدام از امضا کنندگان مجوز حاضر نشدند پاسخ درستی برای این اهمال کاری ارائه دهند .با وجود تماس ها و پیام های مکرر من با هر کدام از افراد مسئول، از روابط عمومی گرفته تا مدیر و کارشناس ، توپ مصاحبه در زمین آنها جا به جا می شد تا هم چنان این ابهام بزرگ باقی بماند که با چه مجوزی و بر مبنای کدام قانون 700 میلیارد تومان سرمایه یک واحد بزرگ اقتصادی را نابود می کنند .
این پاسخگو نبودن ها در کنار ده ها نامه ای که مدیر عامل میلاتک به دستگاههای مختلف نوشت و هیچ پاسخی دریافت نکرد او را برای رفتن مصمم تر کرده است .
دو راهی سختی که بین حفظ سرمایه اش و عشق به وطنش باید یکی را انتخاب کند راهی که نه تنها دشوار بلکه هم برای اقتصاد این کشور و هم برای روحیه کارآفرینی او چیزی شبیه به بیراهه است.
نویسنده وخبرنگار: مریم تکافی
سردبیر: مریم یعقوبی