منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ گاندو در جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان واقع است. این منطقه ۴۵۶ هزار هکتار وسعت دارد که بیشتر آن دربخش باهوکلات شهرستان دشتیاری و بخشی در شهرستان راسک واقع شده‌است.
به گزارش گروه عکس خبرگزاری صدا وسیما؛ این منطقه از سال ۱۳۴۹ با نام منطقه حفاظت شده باهوکلات مورد حفاظت قرار گرفت و از سال ۱۳۶۱ آن را به نام مهم‌ترین جانور بومی آن یعنی «گاندو» نامگذاری کردند.مرز جنوبی این منطقه را ساحل دریای عمان و مرز شرقی را مرز پاکستان تشکیل می‌دهد. این منطقه تنها نقطه ایران است که گاندو تنها تمساح بومی ایران در آن زندگی می‌کند. گاندوها در رودخانه باهوکلات، ۲ رودخانه کاجو و سرباز که به باهوکلات می‌ریزند و دریاچه سد پیشین زندگی می‌کنند. تعدادی از آن‌ها هم در برکه‌های متعدد منطقه از جمله برکه‌های فیروزآباد، کلانی، شیرگواز، دلگان، درگس ،هوت کت، آزادی، پلنگی، جنگل، پیر سهراب، باهوکلات و کهیر بز روزگار می‌گذرانند.