تحقیق جدید نشان می‌دهد اندازه گیری میزان دی اکسید کربن در فضا‌های بسته، روشی ارزان و قدرتمند در کنترل خطرپذیری ابتلا افراد به بیماری کرونا است.
محققان دانشگاه کلورادو معتقدند افراد مبتلا به بیماری عفونی به هنگام بازدم و بیرون دادن دی اکسید کربن، ویروس هم به هوا بیرون می‌فرستند که بدین معناست گاز دی اکسیدکربن می‌تواند در کنار شماری از ویروس‌ها در هوا هم وجود داشته باشد.
«خوزه لوئیس جیمنز»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «افراد هرگز در محیط‌های بسته با هوای مشترک با دیگران ایمن نیستند، اما می‌توان این خطر را کاهش داد.»
وی در ادامه می‌افزاید: «کنترل CO ۲ در واقع تنها گزینه کم هزینه و عملی است که برای نظارت داریم.»
محققان در این مطالعه، از نمایشگر‌های دی اکسیدکربن که در بازار موجود است، استفاده کردند. ابتدا آن‌ها در آزمایشگاه صحت ردیاب‌ها را تأیید کردند. سپس آن‌ها یک "مدل جعبه" ریاضی ایجاد کردند که چگونه یک فرد آلوده، ویروس و CO ۲ را در زمان بازدم بیرون می‌دهد، دیگران چگونه در اتاق استنشاق و بازدم می‌کنند، و چگونه ویروس‌ها و گاز در هوای اتاق تجمع می‌یابد یا با تهویه خارج می‌شود.
محققان مشاهده کردند میزان CO ۲ به اندازه ۱،۰۰۰ ppm در محیط سربسته و افراد با ماسک، ایمن است. اما اگر میزان آن به بیش از ۱،۶۰۰ ppm برسد خطر انتقال کرونا سه برابر افزایش می‌یابد.
محققان تأکید می‌کنند در فضا‌های مشترک، هر چقدر میزان دی اکسیدکربن پایین‌تر باشد، ریسک ابتلاء به عفونت کمتر خواهد بود.