این روزها از اصلیترین دغدغههای دانشآموزان، چگونگی برگزاری امتحانات نهاییشان به صورت حضوری یا مجازی است؛ باید به آنان و خانوادههایشان حق داد که در کنار این دغدغه، نگران سلامتی خود با وجود محدودیتهای کرونایی باشند.
کرونا علاوه براینکه توانسته همه مشاغل و روزمرگیهای مردم جهان را درهم آمیزد، همچنین توانسته نظام آموزشی کشور را در دانشگاهها و مدارس دگرگون کند.
آموزش و پرورش بعد از پدیدار شدن این ویروس مهلک، توانست در مدت کوتاهی با راهاندازی شبکه دانشآموزی شاد، دانشآموزان را برای درس خواندن و جلوگیری از افت تحصیلی راهنمایی و هدایت کند؛ البته حضور مجازی دانشآموزان در این شبکه بزرگ هیچگاه حضور داشتن آنان را پشت نیمکتهای مدرسه جبران نمیکند چراکه تمام مسئولان آموزش و پرورش نیز بر این موضوع تاکید دارند که آموزش مجازی جایگزین آموزش حضوری نخواهد بود.
در کنار شبکه شاد، آموزش و پرورش تلاش کرد تا از طریق شبکههای آموزش، چهار سیما و معارف بتواند آموزش دانشآموزان را جلو ببرد همچنین از طریق ارسال درسنامههای آموزشی و خودآموز به مناطقی که به اینترنت و وسایل هوشمند دسترسی ندارند، آموزش را دنبال کرد.
اما اکنون که بعد از بیش از یک سال درگیری با ویروس کرونا، به فصل امتحانات نزدیک شدیم بسیاری از دانشآموزان و خانوادههایشان دغدغه چگونگی برگزار شدن امتحانات نهایی را دارند. آنان علاوه بر این دغدغه نگران سلامت فرزندانشان به ویژه در پیک چهارم کرونا هستند.
میدانیم که سلامتی دانشآموزان جز اولویتهای مهم و اساسی وزارت آموزش و پرورش و به ویژه وزیر آموزش و پرورش است، اما در دورانی که کرونا با افزایش آمار مبتلایان به موج چهارم خود رسیده و توانسته بسیاری از مشاغل مهم و ضروری کشور را برای بار چندم به تعطیلی بکشاند، این نگرانی و دغدغه از سوی جامعه مخاطب دانشآموزی افزایش پیدا کرده است.
ترجیح ما این است که دانشآموزان در یک آزمون هماهنگ حضوری شرکت کنند، مگر آنکه وضعیت کشور این اجازه را به ما ندهد.
آقای محسن حاجی میرزایی وزیر آموزش و پرورش درباره وضعیت برگزاری آزمونهای پایان سال گفت: «کماکان متقاضی برگزاری حضوری برخی آزمونها که در سالهای گذشته حضوری بوده مانند پایههای نهم و دوازدهم هستیم، زیرا تاثیرگذار هستند و اگر خللی ایجاد شود و مورد مناقشه قرار گیرد، ممکن است حقوق دانشآموزان تضییع شود.»
وی افزود: «بنابراین ترجیح ما این است که دانشآموزان در یک آزمون هماهنگ حضوری شرکت کنند، مگر آنکه وضعیت کشور این اجازه را به ما ندهد که در آن صورت باید تدبیر دیگری بیندیشیم. هر آزمونی را به ما اجازه دهند که حضوری برگزار کنیم، برگزاری حضوری را ترجیح میدهیم، اما اگر با محدودیتهای کرونایی مواجه شویم از روشهای غیرحضوری برای برگزاری آزمونها استفاده خواهیم کرد.»
حال باید دید که در روزهای آینده وضعیت کشور چگونه خواهد شد تا وزارت آموزش و پرورش نیز بتواند متناسب با آن درباره نحوه برگزاری امتحانات تصمیمگیری کند.