عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران گفت: آنچه بیش از هرچیز، در دو سال گذشته به دلسردی صادرکنندگان دامن زد، ناهماهنگی دستگاههای مربوط به صادرات غیرنفتی بود.
وی اضافه کرد: در شرایطی که محصول خرما در کانتینرها آماده صادرات به دیگر کشورها بود، سازمان استاندارد در دستوری ناگهانی مقررات مربوط به استاندارد اجباری این محصول را تغییر داد، و همین به توقف روند صادرات منجر شد. هرچند تغییر این مقررات به نفع کیفیت در فرایند صادرات است، اما ناهماهنگی میان سازمانها در مرحله اجرا، به زیان صادرکنندگان تمام میشود.
حنایی گفت: همه گیری کرونا، چالشی مضاعف برای صادرکنندگان بود یعنی در ماههای نخست همه گیری، با اعمال قرنطینه در کشورهای مقصد و تغییر مقررات، شرایط برای صادرکنندگان ایرانی سختتر شد.
وی افزود: در یک نمونه، صادرکنندگان به دلیل تغییر مقررات کشور مقصد مجبور به تغییر اسناد صادراتی شدند، و همین، مسئله بازگشت ارز صادراتی را پیچیده میکند.
حنایی ادامه داد: صادرات محصولات کشاورزی ایران به امارات متحده عربی برای کاهش قیمت تمام شده با لنج انجام میشود. بار هر لنج بار معادل بار ۲۰ کامیون است که دست کم متعلق به ۱۰ صادرکننده است؛ بنابراین برای تخلیه و تحویل بار هر صادرکننده، کارکنان آن شرکت باید در مبدا و مقصد حاضر شوند. با همه گیری کرونا، امارات متحده عربی اعلام کرد برای کاهش تجمع افراد باید روند تحویل و تخلیه توسط کارکنان یک شرکت انجام شود. با همکاری صادرکنندگان، همه بار یک لنج، با مدارک یک شرکت صادر شده است؛ بنابراین بارنامه و همه اسناد گمرکی به نام یک شرکت و یک فرد است درحالیکه محموله متعلق به افراد مختلف است.
وی گفت: امیدواریم مسئولان در این بانک مرکزی و وزارت اقتصاد و دارایی چالشهای صادرکنندگان را با توجه به شرایط همه گیری کرونا و تحریمها درک کنند. به ویژه که درآمد ارزی ناشی از صادرات محصولات کشاورزی در نابسامانیهای ارزی کشور سهم اندکی دارد.
حنایی افزود: به طور نمونه صادرات یک کامیون پیاز ارزش چندانی از نظر ارزی ندارد، اما به ایجاد ۵۰ شغل میانجامد. مسئله مهم در صادرات محصولات کشاورزی، اشتغالزایی است و ایجاد گرفتاری ارزی برای صادرکنندگان این محصولات، تهدیدی برای اشتغالزایی است.
وی گفت: امیدواریم امسال، مسئولان با درک مجموعه مشکلات صادرکنندگان، راه تعامل را در پیش گیرند، زیرا سال ۹۹، با وجود همه گیری کرونا، فرصتی عالی برای رشد صادرات در بخش کشاورزی بود، اما با دستورالعملهای سخت گیرانه داخلی، دست صادرکنندگان را بستیم و این فرصت از بین رفت از این رو فرصتهای آینده نباید با عدم همکاری از بین برود.