نامشان هر چه باشد حسین یا عباس یا کمیل و سعید و سهراب، فرقی نمی‌کند؛ از یک جایی نام همه شان یکی می‌شود، شهید و مایه افتخار ایران.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، کجا را سراغ داریم شبیه به ایران که کوچه هایش شهید باران باشد و مردم مفتخر از بردن نام شهدایشان؟
پیکر شهدای مفقود به کشور باز گردد یا شهید مدافع حرم یا شهید سلامت فرقی نمی‌کند، غریب و آشنا به پیشوازشان می‌روند. مردم از هر قشری به شهید احساس دین دارند و برایش اشک می‌ریزند؛ و این همان پایان جاودانه بر زندگی دنیا است. همان که وعده الهی است و مسلمان و غیرمسلمان این سرزمین به آن باور دارند. همان چیزی که دل کندن از وابستگی‌های دنیایی را آسان و هر خدمت و جهادی را هر چند پرخطر شیرین می‌کند.
برای حفظ تمامیت و استقلال این آب و خاک، تاریخ دلاوری‌های زیادی را از مردم ایران زمین در خود ثبت کرده. از روز‌هایی که برای پیروزی انقلاب قیام کردند و کم شهید ندادند؛ تا کمی بعد از آن که صدام به پشتوانه کشور‌های حامی رژیم بعثی عراق تجاوز به خاک ایران را شروع کرد. صدام، اما آن روز‌ها هنوز تصویر روشنی از مردم ایران نداشت. او نمی‌دانست ثمره رشد یافتگی مردم این سرزمین در مکتب عاشورا و تمرین آزادگی و حق طلبی در این مکتب چیست. از همان اولین روز‌های جنگ تا پایان هشت سالش، آنچه دفاع در مقابل تهاجم صدام را آسان کرد، اقتدا به حماسه امام حسین (ع) و یارانش بود؛ و این اقتدا، رمز اصلی ایستادگی و مقاومت در هر عملیاتی بود، هر چقدر سخت، هر چقدر غیرممکن.
جنگ تحمیلی که تمام شد، ۲۱۹ هزار ایرانی دیگر به خانه برنگشتند، ۲۱۹ هزار رزمنده شهید شدند تا ایران بعد از جنگ، همان ایران قبل از جنگ باقی بماند. بدون ذره‌ای تسلیم خاکش!
قلب پدران و مادران و همسران شهدا را هم همین رفتن در مسیر امام حسین ع آرام می‌کرد و راضی.
از آن خاکریز‌های لب مرز، حالا کار به خاکریز‌های بیرون از مرز کشیده شده.
به تولد نسلی که تجربه دفاع هشت ساله پدرانش را در توشه دارد، تدبیر و فناوری و قدرت نظامی دارد و البته شهادت برایش شیرین و مزد ازجان گذشتن در راه خداست.
در میان ۲۱۰۰ شهیدی که برای دفاع از حریم امامان رفتند از دانشجو و نخبه هست تا پدر و همسری که ستون و امید خانواده اش بود.
وقتی رسالت جهاد باشد و خدمت، هر مسیری می‌تواند ختم به شهادت شود. حتی عرصه علم و فناوری هم می‌تواند راه جاودانگی باشد.
سنگر‌ها اگر چه متفاوت است، هدف و نیت و راه شهدا، اما یکی است. امسال هم صیانت از سلامت مردم جبهه دیگری شد برای پیوستن به خیل شهدا؛ یک سال است خدمت مسئولانه در جبهه پرخطر مبارزه با کرونا بیش از ۳۰۰ جهادگر این میدان را با خود برده است.
فرهنگ دهخدا می‌گوید شهید کسی است که در جهاد با دشمنان خدا، یا خدمت به مردم و کشورش، بی گناه کشته شود. تعریفی که اگر چه کامل است، اما وسعت میدان‌هایی که ختم به شهادت می‌شود، گسترده‌تر از آن است که در این تعریف بگنجد.
کامل‌ترین تفسیر از شهادت را افرادی دارند که در زندگی و سیر و سلوک شهدا کنکاش کرده اند یا قبل از شهادت با آن‌ها حشر و نشر داشته اند. چهره‌هایی همچون سید شهیدان اهل قلم، مرتضی آوینی که گفت: «پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند، اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده اند». یا آنجا که حاج قاسم می‌گفت: «تا کسی شهید نبود، شهید نمی‌شود. شرط شهید شدن، شهید بودن است. اگر امروز بوی شهید از رفتار و اخلاق کسی استشمام شد، شهادت نصیبش می‌شود. تمام شهدا دارای این مشخصه بودند».
وقتی از رمز و راز شهادت آگاه باشی و شهادت آرزوی غایی ات باشد، یکی خواهی شد همچون سردار دل‌ها که با خدمت و جهاد خالصانه عاقبتی جز شهادت برایت نوشته نخواهد شد