در تمام نقاشیهای کودکی، در تمام عکسهای خانوادگی، کسی هست با دلی دریایی.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، از زمانی که تازه تاتی تاتی میکردیم تا هر زمان که مشکل کوچک یا بزرگی برایمان پیش میآید دستانش مثل کوه پشتمان را گرم میکند.
از صبح که پایش را از خانه بیرون میگذارد با انبوهی از اتفاقات رو به رو میشود. از چالشهای کاری و سر و کله زدن با افراد و اقشار مختلف تا دغدغه رفع نیازهای خانواده که در این دوره و زمانه کار چندان آسانی نیست.
شب که به خانه برمی گردد، اما همه آن رنجها و خستگیها را پشت در میگذارد و آغوشش برای جگرگوشه هایش باز است.
اگر چیزی از او بخواهند از خودش کم میگذارد و از زیر سنگ هم که شده نیازشان را بر آورده میکند؛ و خدا نیاورد روزی را که این امکان برایش فراهم نشود...
مگر تعریف قهرمان غیر از این است؟
اگر این روزها گذرتان به میدان ولیعصر تهران بیافتد طرحی را میبینید که شاید شما هم با دیدنش تامل کنید.
پدری که با وجود یک دنیا خستگی یک دنیا عشق به خانواده میدهد.
بالای طرح سمت چپ هم بیتی بیشتر فکرتان را به خود مشغول میکند.
میگذارد خستگی را پشت در ٫ قهرمان مهربانیها پدر
از عابران پرسیدم با آمدن نام پدر یاد چه میافتید؟
عبارات و جملات متفاوتی شنیدم.
مرد سالخوردهای گفت:پناه و تکیه گاه.
بانوی جوانی گفت:قوت قلب و ستون خانه.
پسر بچهای گفت محبت و معرفت.
بانوی سالخوردهای گفت من زمانی معنی پدر را فهمیدم که از دستش دادم. با وجود پدر خانه ارزشمند است زندگی ارزشمند است.
در میان صحبتها تکیه گاه و معرفت بیش از همه شنیده میشد.
عدهای نیم نگاهی به دیوار نگاره میانداختند و میگفتند دقیقا همین طرح خلاصه ایثار و معرفت پدر است.
یکی از فروشندگان همان منطقه میگفت خودم پدر هستم و با دیدن این طرح بغض میکنم. از صبح تا شب برای فرزندم تلاش میکنم و وقتی به خانه میرسم با وجود خستگی بسیار، لبخند میزنم تا حس خستگی من در او اثر نکند.
پدر دیگری میگفت کارمند شهرداری هستم و شغل پر زحمتی دارم، اما وقتی به خانه میرسم با شنیدن صدای دخترم خستگیها از تنم میرود.
پدران سرزمینم ایران اندوهشان را در دل پنهان میکنند تا گزندی به اهل خانواده شان نرسد.
شاید این صبر و پایداری را از پدری بزرگوار و مهربان به ارث برده اند. از مولای متقیان علی (ع)؛ مولا و آقایی که میلادش بهترین مناسبت برای پاسداشت مقام پدر است.
مولود کعبه، وصی نبی، عزیز و همدم فاطمه (س)، پدری مقتدر و مهربان برای فرزندان که شدند بهترین الگوهای جهان، فاتح میادین نبرد و مدافع حق و حقیقت، حامی امت؛ ۱۳رجب ۲۳سال قبل از هجرت چشم جهان به جمال مردی روشن شد که هنگامی که قریش قصد کشتن پیامبر (ص) را داشتند، در بستر پیامبر اسلام (ص) خوابید تا پیامبر (ص) بتواند مخفیانه به مدینه هجرت کند و پیامبر (ص) عقد اخوت خود را با وی بست. بنا بر روایات حدود ۳۰۰ آیه از قرآن کریم، درباره فضایل وی است مانند آیه مباهله، آیه تطهیر، آیه ولایت و برخی دیگر از آیات که بر عصمت وی دلالت دارد.
مردی که مردانگی او در لغات و عبارات نمیگنجد، اما بزرگان دین و ادب در حد توان او را ستایش کردند.
چه زیبا شهریار که قسم خورده خدا را با علی (ع) شناخت، گفته است:
بروای گدای مسکین در خانه علی زن
که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
و در شعری دیگر ارادتش به مولا را این چنین آورده است:
یا علی نام تو بردم نه غمی ماند و نه همی به ابی انت و امی.
صفات حسنه مولایمان به اشعار وزن داده است. انجا که از بزرگ منشی شیر خدا تا یتیم نوازی ایشان را به شکلی هنرمندانه سروده اند:
پادشاهی که به تاریکی شب
میبرد شام یتیمان عرب
علی را با عدالتش میشناسیم. با مردانگی و یتیم نوازی اش. مفاهیمی که الهام گرفتن از آنها به آثار هنری هم جلوه بخشیده است.
از تابلوهای زیبای نقاشی تا یکی از ماندگارترین سریالهای تاریخ تلویزیون سریال امام علی (ع).
«در دولت علی (ع) معجزهها میبینی» یکی از تاثیرگذارترین و تامل بر انگیزترین دیالوگهای شاهکار داوود میر باقری است که مخاطب از دیدنش خسته نمیشود.
درباره مظلومیت امام علی (ع) در دوران امامت و آنچه مردمان آن زمان با او کردند بارها گفته شده و شنیده ایم. آنچه علی (ع) را عزیزتر کرد صبر و خویشتنداری و توکل او بود.
از مردم هم که میپرسیدم کسی نبود که از اسوه بودن علی (ع) نگوید. اما همه یک حرف مشترک داشتند پیرو و مرید امام علی (ع) باید علی وار زندگی کند نه در حرف بلکه در عمل؛
نهج البلاغه که منتخبی از سخنان و نامههای امام علی (ع) است میتواند نقشه راه جامع و خوبی برای علی وار زندگی کردن عاشقان امیر المومنین باشد.
میلاد فخر جهان بر عاشقان و پیروان به ویژه پدران ایران مبارک.
نویسنده: سحر قناعتی
خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما