امشب، سرزمین سامرا، شمیمِ غربتِ پیشوایی را گرفته که با نگاه ولایی اش، هادیِ هدایتِ دینِ حق شد.
به گزارش خبرگزاری صدا وسیما مرکز اصفهان؛ سوم رجب، رایحه غربت غریبانه سامرا، سراسر هستی را فرا می‌گیرد برای چلچراغ هدایتی که نور امامتش سی و چهار سال، مستمر تابید تا همگان از سرچشمه بخشش، جود و فضل بی پایانش بهره‌مند شوند. دهمین سفینه نجات، چون جدش پیامبر (ص) امین بود و چون جدش علی (ع)، مرتضی بود و، چون پدر بزرگوارش عالم و نور الهدی بود تا خورشید دانش بی انتهایش، شکافنده تاریکی هایِ شکننده متوکل عباسی شود؛ تا «جامعه کبیره» اش، جامعه‌ای را بسازد.
«ابن الرضای دومی» که نمودِ ناطق قرآن، «مظهرُالله ِ فی الکلام» و روح بلندِ صلاه بود تا به کوری چشم «ابن أکثم» ها، دیوار‌های بلند سامرا هم مانع درخششِ هدایتِ علوی اش در جهان نشود. اما معتزِ عباسیِ تیره دل، هدایتگری این نــــور آسمان حق را تاب نیاورد و مسموم کینه شیطانی عباسیان شد.
آه،ای غریب سامرا! گرچه زهر میراث آل زهرا (س) است، اما چه خوب شد که در این بزمِ غم نه زینب (س) بود و نه رقیه (س)، نه شش ماهه‌ای پرپر شد و نه حرمت خانواده‌ای شکست و نه خیمه‌ای آتش گرفت؛ نه سری بر نیزه رفت و نه پیکری تیر باران شد...ای نقیِ ناب!ای سببِ بارشِ باران! امشب دیدگان حَسَنت ستاره باران است وقتی که ماه جمال تو را به دل خاکِ سامرا می‌سپارد و " سُرّ مَن رَأى" همزمان لبریز از عطر مدینه و کربلا می‌شود.
اکنون در این لحظه‌های غمبار، دل بی تاب مان به سامرایِ هادیِ دل‌ها پر می‌کشد و همراه با امام زمان (عج) صلوات خاصه پدر بزرگِ غریبش را زمزمه می‌کنیم: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَصِیِّ الْأَوْصِیَاءِ وَ إِمَامِ الْأَتْقِیَاءِ وَ خَلَفِ أَئِمَّةِ الدِّینِ وَ الْحُجَّةِ عَلَى الْخَلائِقِ أَجْمَعِینَ اللَّهُمَّ کَمَا جَعَلْتَهُ نُورا یَسْتَضِیءُ بِهِ الْمُؤْمِنُونَ فَبَشَّرَ بِالْجَزِیلِ مِنْ ثَوَابِکَ وَ أَنْذَرَ بِالْأَلِیمِ مِنْ عِقَابِکَ وَ حَذَّرَ بَأْسَکَ وَ ذَکَّرَ بِآیَاتِکَ وَ أَحَلَّ حَلالَکَ وَ حَرَّمَ حَرَامَکَ وَ بَیَّنَ شَرَائِعَکَ وَ فَرَائِضَکَ وَ حَضَّ عَلَى عِبَادَتِکَ وَ أَمَرَ بِطَاعَتِکَ وَ نَهَى عَنْ مَعْصِیَتِکَ فَصَلِّ عَلَیْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ وَ ذُرِّیَّةِ أَنْبِیَائِکَ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ. نگارنده:مرضیه قاسمی