بر پایه کلسیم سیلیکات
ارائه راهکاری برای بهبود زیست سازگاری بیومواد
محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر در پژوهشی، راهکاری برای بهبود زیست سازگاری بیومواد بر پایه کلسیم سیلیکات ارائه کردند.
به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاه گروه علمی فرهنگی هنری
خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، خانم سمیه غفاری دانش آموخته دکتری دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «زیست سازگاری و توانایی ایجاد تمایز استئوژنیک سلولهای بنیادی مزانشیمی در سیستم سیمان پرتلند/کلسیم فسفات» عنوان کرد: از آنجا که پیوند استخوان دومین پیوند بافت عمده در جهان است، بهبود و توسعه جایگزینهای استخوانی مصنوعی نیازی رو به فزونی است. یکی از موانع جدی به کارگیری بیومواد بر پایه سیمان پرتلند یا کلسیم سیلیکاتی درکاربردهای ترمیم و مهندسی بافت استخوان، قلیایی شدن محیطِ مرطوبِ پیرامونِ سیمان به علت انحلال هیدروکسیدکلسیم است که زیست سازگاری این سیمان را با چالش روبرو میکند.
وی افزود: این پژوهش روشی جدید، ساده و مؤثر برای کاهش pH قلیایی و در نتیجه بهبود زیست-سازگاری سیمانهای کلسیم سیلیکاتی ارایه کرده است.
وی با اشاره به روش کار بیان کرد: در این پژوهش با ایجاد یک پوشش کلسیم فسفاتی روی قطعات کلسیم سیلیکاتی، pH نمونه تا محدوده فیزیولوژیک کاهش یافت و آزمونهای زیست سازگاری روی رده سلولهای سرطانی استخوان نشان داد که با این روش، زیست سازگاری این مواد به طرز چشمگیری بهبود یافته است.
خانم دکتر غفاری گفت: بررسیها روی سلولهای بنیادی مزانشیمی جدا شده از بندناف نشان داد که این روش باعث القای تمایز سلولهای مزانشیمی به سلولهای استخوانی میشود.
این محقق با بیان اینکه راهکار ایجاد پوشش کلسیم فسفاتی روی قطعات کلسیم سلیکاتی برای بهبود زیست سازگاری ایدهای جدید و در خارج از کشور این اقدام صورت نگرفته است، گفت: زیست فعالی و خواص مکانیکی، قابلیت قالب گیری و ساخت قطعات با اشکال متنوع، عدم نیاز به تجهیزات پیچیده برای ساخت قطعه از مزیتهای رقابتی این طرح و پروژه به شمار میروند.
وی با اشاره به کاربردهای طرح گفت: این بیومواد جدید پس از آزمونهای حیوانی و بهینه شدن میتواند به عنوان جایگزین استخوان در جراحیهای فک و صورت و جمجمه و داربستهای استخوانی استفاده شود.
این طرح با راهنمایی آقای دکتر مهران صولتی هشجین عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و همکاری مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام شده است.
همچنین نتایج این پژوهش در همایش بین المللی Stem Cell and Regenerative Medicine و مجله Biomedical Materials منتشر شده است.