منطقه دیمه رامهرمز منطقه‌ای دشتی -تپه ماهوری است که بر خلاف اکثر مناطق تپه ماهوری کشور، منطقه دشتی آن مشرف به منطقه تپه ماهوری است و در ارتفاع بالاتری قرار گرفته است.
به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سيما، این امر سبب به نمایش درآمدن جلوه زیبايی از طبیعت شده و چشم اندازی بدیع به وجود آورده است. پس از ژئومورفولوژی خاص این منطقه، از جاذبه‌های دیگر سایت نگهداری آهو در دیمه است. منطقه دیمه از شهریور ۱۳۷۳ جهت احیاء محیط طبیعی و حیات وحش منطقه به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام گردید و پس از آن در تاریخ ۴ مرداد ۱۳۹۰ به منطقه حفاظت شده ارتقا یافت و تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفت.
منطقه حفاظت شده دیمه با وسعت ۹۸۱۲ هکتار از سه بخش کاملا متمایز دشتی در شمال، تپه ماهوری در میانه و کوهستانی در جنوب تشکیل شده که زیستگاه مناسبی جهت ادامه حیات پستاندارانی نظیر آهو، قوچ و میش، کل و بز و انواع پرندگان نظیر دراج، هوبره، کبک، تیهو و انواع پرندگان شکاری است. منطقه دیمه از شهریور ۱۳۷۳ جهت احیاء محیط طبیعی و حیات وحش منطقه به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام گردید و پس از آن طی مصوبه شماره ۳۴۴ شورای عالی محیط زیست (کمیسیون زیر بنائی دولت) مورخ ۴ مرداد ۱۳۹۰ از منطقه شکار ممنوع به منطقه حفاظت شده ارتقا یافت و به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوست.
حدود جغرافیایی
شمال: از جنوب اراضی کشاورزی روستای مرادبیگی شروع در امتداد جاده رامهرمز رامشیر به سمت جنوب تا تقاطع جاده اخیر با جاده جیپ رو روستای چم منیع بطول ۱۵ کیلومتر
غرب: از تقاطع جاده رامهرمز-رامشیر و روستای چم منیع تا ارتفاعات موسوم به معرفی و تاسیسات و مشعل شرکت نفت بطور تقریبی ۱۷ کیلومتر
جنوب: از مشعل شرکت نفت تا محل تلاقی رودخانه‌های مارون، جراحی و الله بنام ابومخلد بطول ۸ کیلومتر
شرق: از ابومخلد تا یک کیلومتر مانده به روستای صندلی کنعان بطول ۲۲ کیلومتر
زیست جانوری شاخص
دشت و تپه ماهور‌های بخش شمالی منطقه حفاظت شده دیمه از مکان‌های بسیار مناسب و ایده آل جهت احیاء نسل در حال انقراض گونه آهو می‌باشد. این منطقه در گذشته از مناطق آهوخیز استان بشمار می‌رفت، بطوریکه مشاهده آهوان که به صورت گله‌های چند رأسی در منطقه مشغول چرا بوده اند رایج بود، اما در حال حاضر نسل آهو در این منطقه منقرض شده است.
مناطق تپه ماهور میانی و کوهستانی کم ارتفاع جنوبی دیمه محل مناسبی جهت زیست قوچ و میش و کل و بز می‌باشد که گزارشات و مشاهدات گذشته مؤید وجود قوچ و میش و کل و بز در این بخش از منطقه بوده لیکن اخیرا گونه‌های فوق مشاهده نمی‌گردد.
کفتار راه راه از گوشتخواران مهم این منطقه به شمار می‌رود.
پوشش گیاهی
پوشش گیاهی منطقه حفاظت شده دیمه شامل گیاهانی نظیر انواع گرامینه‌ها و لگومینوز‌ها می‌باشد. رودخانه جراحی که تقریبا از بخش منطقه حفاظت شده دیمه عبور می‌نماید پوشیده از بیشه زار‌های گز و پده است که اکوسیستم جنگلی را پدید آورده و زیستگاه مناسبی جهت پذیرش وحوش مختلف فراهم آورده است.
رخداد‌های منطقه
به منظور احیای نسل آهو و رها سازی آن در منطقه حفاظت شده دیمه، سایت تکثیر در اسارت آهو از چندین سال قبل با انتقال چند راس آهو از بوشهر به این منطقه راه اندازی شده و هم اکنون تعداد آهوان این سایت به ۶۰ راس رسیده است.
تولد دومین غزال عربی (اوریکس) در منطقه حفاظت شده دیمه از دیگر اتفاقات این منطقه است. اوریکس‌های والد در چارچوب یادداشت تفاهم همکاری ایران و قطر برای مبادله گونه‌های جانوری در مقابل دو راس آهوی ایرانی در مهر ۱۳۸۹ به ایران تحویل و در سایت تکثیر منطقه حفاظت شده دیمه رهاسازی شدند.
دو بزغاله وحشی زنده گیری شده پس از کشف از شکارچیان در شهرستان رامهرمز در سایت تکثیر و پرورش دیمه رهاسازی شدند.
موقعیت مکانی
منطقه حفاظت شده دیمه در ۱۵ کیلومتری جنوب شهرستان رامهرمز در مسیر جاده رامهرمز–رامشیر قرار دارد.