انسلادوس، ششمین قمر بزرگ زحل است و در سال ۱۷۸۹ و توسط ویلیام هرشل کشف شد، فضاپیمایی کاسینی در فاصله‌ای نزدیک از قمر زحل تصویری ثبت کرده است.
به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سيما، این که چرا انسلادوس فعال است یک معماست تحلیل غباری که توسط کاسینی گرفته شده، شواهدی از سدیم موجود در آب عمیق شور اقیانوس را نشان می‌دهد. خطوط یخی در سطح این قمر مشاهده می‌شود، یخ‌های درونی منجمد این قمر به درون فضا پرتاب می‌شود و ابری از ذرات ریز یخی را بر فراز قطب جنوب آن خلق کرده و همچنین E-ring زحل را تشکیل می‌دهد. این تصویری را فضاپیمای کاسینی در فاصله نزدیک از انسلادوس به ثبت رسانده است.
کاوشگر‌های ویجر در دهه ۱۹۸۰ بر روی سطح آن یخ یافتند. انسلادوس فقط ۵۰۰ کیلومتر دارد و تمام پرتو‌های تابیده شده از خورشید را باز می‌تاباند. سن انسلادوس ۱۰۰ میلیون سال تخمین زده شده‌است.
از سال ۲۰۰۵ میلادی بشر از وجود یخ‌فشان‌های مرموز در انسلادوس آگاه شده‌است مدارگرد آمریکایی کاسینی برای نخستین بار در ژوئن ۲۰۰۵ موفق به مشاهده یخ‌فشان‌های عظیم نیم‌کره جنوبی انسلادوس شد. هرچند هنوز دلیل چنین پدیده‌ای به درستی مشخص نشده، اما به احتمال زیاد این فوران‌ها ریشه در لایه‌ای درونی از آب مایع دارند.
دانشمندان حدس می‌زنند که فشار گرانشی اعمال شده از جانب زحل، درون خاموش این قمر را بار دیگر زنده ساخته و بدین واسطه بخشی از اقیانوس زیرسطحی و یخ‌بسته انسلادوس را ذوب کرده‌باشد.