مناجات المعتصمین، چهاردهیمن مناجات از مناجات‌های پانزده‌گانه نقل‌شده از امام سجاد (ع) است و مضمون محوری آن اهمیت تمسک به خداوند است.
انسان‌ها به دلایل مختلفی از درگاه خداوند درخواست قرب و دوستی می‌کنند. امام سجاد (ع) در مناجات المعتصمین اذعان می‌کنند، دلیلی که شایسته است انسان‌ها به خداوند معتصم شوند، درخواست استغفار و اصل دوستی خداوند است و نه درخواست دوری از خطرات و بلاهای مادی و دنیوی. هیچ امیدی جز خداوند برای بندگان وجود ندارد و برای همین خوب است انسان‌ها همواره با دعا و مناجات با خدای خود ارتباط برقرار کنند. در این مطلب شما را با مناجات المعتصمین آشنا می‌کنیم.
درباره مناجات المعتصمین
به طور کلی پانزده مناجات از امام سجاد (ع) نقل شده است که مناجات المحبین، چهاردهین آن‌هاست. این مناجات در منابع «الصحیفة الثانیة السجادیة»، «بحارالانوار» و «مفاتیح الجنان» آمده است. مضمون اصلی این مناجات، معتصم شدن به درگاه الهی برای استغفار از گناهان و درخواست رحمت الهی است.
لازم به ذکر است که علامه مجلسی در کتاب «بحار الانوار» زمان خواندن این مناجات را روز پنج‌شنبه تعیین کرده است. {مجلسى، بحار الأنوار، ج ۹۱، ص ۱۵۲}
متن مناجات المعتصمین
اَللَّهُمَّ يا مَلاذَ اللّائِذينَ، وَ يا مَعاذَ الْعآئِذينَ،
وَ يا مُنْجِىَ الْهالِكينَ، وَ يا عاصِمَ الْبآئِسينَ،
وَ يا راحِمَ الْمَساكينِ، وَ يا مُجيبَ الْمُضْطَرّينَ،
وَ ياكَنْزَ الْمُفْتَقِرينَ، وَ يا جابِرَ الْمُنْكَسِرينَ،
وَ يا مَأوَى الْمُنْقَطِعينَ، وَ يا ناصِرَ الْمُسْتَضْعَفينَ،
وَ يا مُجيرَ الْخآئِفينَ وَ يا مُغيثَ الْمَكْرُوبينَ،
وَ يا حِصْنَ اللّاجينَ،
اِنْ لَمْ اَعُذْ بِعِزَّتِكَ فَبِمَنْ اَعُوذُ،
وَ اِنْ لَمْ اَلُذْ بِقُدْرَتِكَ فَبِمَنْ اَلوُذُ،
وَ قَدْ اَ لْجَاَتْنِى الذُّنُوبُ اِلىَ التَّشَبُّثِ بِاَذْيالِ عَفْوِكَ،
وَ اَحْوَجَتْنِى الْخَطايا اِلىَ اسْتِفْتاحِ اَبْوابِ صَفْحِكَ،
وَ دَعَتْنِى الْإِسآئَةُ اِلَى الْأِناخَةِ بِفِنآءِ عِزِّكَ،
وَ حَمَلَتْنِى الْمَخافَةُ مِنْ نِقْمَتِكَ عَلَى الْتَّمَسُّكِ بِعُرْوَةِ عَطْفِكَ،
وَ ما حَقُّ مَنِ اعْتَصَمَ بِحَبْلِكَ اَنْ يُخْذَلَ،
وَ لايَليقُ بِمَنِ اسْتَجارَ بِعِزِّكَ اَنْ يُسْلَمَ اَوْ يُهْمَلَ،
اِلهى فَلا تُخْلِنا مِنْ حِمايَتِكَ،
وَ لا تُعْرِنا مِنْ رِعايَتِكَ،
وَ ذُرْنا عَنْ مَوارِدِ الْهَلَكَةِ،
فَاِنَّا بِعَيْنِكَ وَ فى كَنَفِكَ وَ لَكَ،
اَسْئَلُكَ بِاَهْلِ خآصَّتِكَ مِنْ مَلائِكَتِكَ وَ الصَّالِحينَ مِنْ بَرِيَّتِكَ،
اَنْ تَجْعَلَ عَلَيْنا واقِيَةً تُنْجينا مِنَ الْهَلَكاتِ،
وَ تُجَنِّبُنا مِنَ الْافاتِ،
وَ تُكِنُّنا مِنْ دَواهِى الْمُصيباتِ،
وَ اَنْ تُنْزِلَ عَلَيْنا مِنْ سَكينَتِكَ،
وَ اَنْ تُغَشِّىَ وُجُوهَنا بِاَنْوارِ مَحَبَّتِكَ،
وَ اَنْ تُؤْوِيَنا اِلى شَديدِ رُكْنِكَ،
وَ اَنْ تَحْوِيَنا فى اَكْنافِ عِصْمَتِكَ،
بِرَاْفَتِكَ وَرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.