در این مقاله می خواهیم تاثیر فناوری اینترنت اشیا را بر کشاورزی و پیدایش کشاورزی هوشمند بررسی کنیم.
با معرفی فناوری اینترنت اشیا به جهانیان، می توان گفت که حرفه های زیادی تحت تاثیر آن قرار گرفتند. البته هم از جنبه مثبت و هم از جینبه منفی! جنبه مثبت برای کسانی بود سریعا خود را با این فناوری هماهنگ کرده و سعی کردند از آن برای بهبود کسب و کار خود استفاده کنند. البته این همگام سازی دردسر هایی نیز برای آن ها داشت ولی در آخر موجب سودرسانی عظیمی به آن ها شد. جنبه منفی مربوط به کسانی است که برای استفاده از این فناوری توجیهات کافی نداشتند و بنابراین نتوانستند از مزایای آن به نفع خود استفاده کنند. در این صورت می توان گفت که عرصه را به رقیبان خود باختند! اما در این مقاله می خواهیم تاثیر فناوری اینترنت اشیا را بر کشاورزی و پیدایش کشاورزی هوشمند بررسی کنیم. همراه ما باشید …
همراهان عزیز حتما می دانید که کشاورزی یکی از سخت ترین مشاغل دنیا به حساب می آید چرا که برای بهره وری، نیاز به صبر و دقت کافی در طول زمان است. همین موضوع به مرور زکمین باعث شده است که نسل جوان به سمت این حرفه نروند و خب میانگنین سن کشاوزان افزایش یابد. به مرور زمان، دستگاه هایی اختراع شدند که انجام خیلی از کارها را برای کشاورز آسان می کرد. و این شروع شکل گیری چیزی به نام کشاورزی مدرن بود. به عنوان مثال دستگاهی مانند شیردوش، تراکتورهایی که بدون سرنشین و … از جمله مواردی هستند که کشاورزی را به میزان زیادی بهبود بخشیدند. اما این پایان ماجرا نیست، چرا که هم چنان مواردی هست که کشاورز برای در نظر گرفتن آن ها باید هزینه مالی و زمانی زیادی صرف کنید. پس زمان آن رسید که روش های بهتر و تازه ای برای حل مسئه پیدا کرد…
در قسمت قبل بیان کردیم که کشاورزی هوشمند با استفاده از دستگاه های جدید به وجود آمد. اما سوای که مطرح می شود آیا این دستگاه ها همان دستگاه های هوشمند نیستند!؟ و به عبارت دیگر چه تفاوتی بین کشاورزی هوشمند و کشاورزی مدرن وجود دارد!؟ جواب این سوال نیاز به کمی دقت دارد. در مسئله کشاورزی مدرن ما تنها دستگاه هایی را در اختیار فرد قرار دادم که با استفاده از آن ها انجام یک سری از کارها ساده تر می شد. ولی آیا این دستگاه ها دارای سنسور بودند؟! آیا این دستگاه ها توانایی جمع آوری داده و ارسال آن ها به سرورها برای تحلیل و بررسی را داشتند!؟ بله جواب منفی است. پس همین جا می توان به تفاوت بین این دو نوع کشاورزی پی برد. در کشاورزی هوشمند، هدف استفاده از دستگاه هایی است که از سنسورهای مختلف تشکیل شده اند. این دستگاه ها با استفاده از این سنسورها قادر به جمع آوری یک سری داده و ارسال آن ها به سرور جهت تجزیه و تحلیل هستند. بعد از تجزیه و تحلیل دستور لازم برای عملکرد مناسب ارسال خواهد شد. بنابراین با استفاده از این فناوری هوشمند سازی ، تنها نیاز است که کشاورز نحوه استفاده از این دستگاه ها را بداند.
در کشاورزی هوشمند، جهت داشتن بهترین بازده از سنسورهای مختلفی استفاده می شود که می توان به عنوان مثال به موارد زیر اشاره کرد :
با استفاده از 3 مورد بالا، به راحی می توان یک سامانه هوشمند کشاورزی ایجاد کرد که دارای مزایای منحصر به فردی است. البته جهت تکمیل این سامانه می توان از سنسورهای اضافه تری نیز استفاده کرد، این موارد سنسورهای پایه این سامانه هستند.
بعد از این که این داده ها توسط سنسورهای بیان شده جمع آوری شدند به clud فرستاده می شوند و در آن جا با استفاده از دستگاه های پردازشگر، دستور متناسب با شرایط اعلام می گردد. البته توجه داشته باشید که این داده ها را می توان در زمانی بین 5 الی 15 دقیقه به روز رسانی کرد و در نتیجه خود را با شرایط بیرونی همگام نگه داشت.
در برخورد اول زمانی که این سامانه با اکثر کشاورزان عزیز پیشنهاد داده می شود، با یک نه بزرگ رو به رو می شویم. البته حق هم دارند چرا که پیاده سازی این سامانه نیاز به سرمایه اولیه زیادی دارد. اما اگر کمی نگاه عمیق تری به مسئله داشته باشید، حتما متوجه خواهید شد که در طول زمان این هزینه از جنبه های زیادی به مقدار خیلی بیشتر برای شما باز خواهد گشت. می پرسید چرا!؟