قله لتمال قله‌ای در غرب تهران مشرف به دریاچه خلیج فارس است که بسیاری از علاقمندان به کوهنوردی و طبیعت از مسیر‌های مختلف به آن صعود می‌کنند.
به گزارش خبرنگار اخبار ورزشی خبرگزاری صدا و سیما، برای صعود به قله لتمال ساعت ۶ صبح در میدان بهاران، ابتدای جاده امامزاده داود با تعدادی از کوهنوردان گروهِ روز هفتم قرار داشتیم. شاید سوال کنید مگر نه اینکه قله لتمال را باید از انتهای بزرگراه همت غرب و پارک جنگلی صعود کرد؟ در پاسخ باید گفت من و گروه روز هفتم بر اساس قرار قبلی؛ صعود به لتمال از مسیر دره هریاس را در نظر گرفته بودیم.
۵:۴۵ دقیقه در میدان بهاران منتظر گروه شدم هر چه به ساعت ۶ نزدیک می‌شدیم تعداد بیشتری از همگروهی‌ها می‌رسیدن به علت داشتن ماسک چهره‌ها قابل شناسایی نبود آقای سیار پیشبهار، خبرنگار سیاسی خبرگزاری صدا و سیما هم در این صعود همراهی مان کرد، بالاخره ساعت ۶:۱۵ دقیقه از جاده امامزاده داود به سمت تونل شماره ۵ آزادراه تهران چالوس حرکت کردیم و پس از ۱۰ دقیقه به محل رسیدیم.
پس از کنترل نهایی کوله پشتی‌ها و پوشیدن کفش و گتر‌ها (ساق بند‌هایی از جنس گورتکس که مانع نفوذ آب به مچ تا زانو در مواقع عبور از معابر برفی میشود) از مسیر کارگاهی آزادراه خودمان را به بالای تونل رساندیم این منطقه شیب بسیار تندی دارد و نهر کوچکی در این مسیر جریان دارد پیش از رسیدن به این نقطه مسئول گروه (عمو محمود) به همنوردان هشدار داد که مراقب باشند تا با توجه به یخ بندان بودن مسیرِ عبور سر و لیز نخورند.
البته در نهایت این منطقه را که بستری از سنگ داشت و خیس بود پشت سر گذاشتیم و حالا آفتاب از پشت کوه در ضلع جنوب شرقی مسیر ما بیرون میاید و چه گرمای دلچسبی در این سرمای زیر صفر دارد.
مسیر را که شیب نسبتا تندی دارد می‌پیماییم و به باغچه‌ای می‌رسیم که دامداری کوچکی هم دارد از کنارش عبور می‌کنیم باغچه‌ی زیبایی است بویژه در سه فصل قبل در هر فصل زیبایی‌های خاص خود را دارد در بهار بخاطر شکوفه‌های گیلاس در تابستان برای میوه‌های خوشمزه اش و در پاییز بخاطر برگ‌های رنگارنگ و گردو‌های درشتش افسونگر میشود.
پس از باغچه به دشت پهنی می‌رسیم که از میان آن رودی نیمه یخ زده در جریان است جلو می‌رویم تعدادی از اعضای گروه احساس گرسنگی می‌کنند تا یادم نرفته پیش از آغاز یک برنامه کوهنوردی بهتر است کربوهیدارت‌های سبک و قند‌های ساده میل کنید تا با افت قند خون روبرو نشوید عمو محمود که سر قدم است دستور اتراق می‌دهد هر کسی گوشه‌ای روی زیرانداز خودش می‌نشنید و صبحانه‌ای میل می‌کند ترکیب خوراکی‌ها متنوع است تخم مرغ آب پز، املت با گوجه فرنگی یا تن ماهی، نان و پنیر، کتلت، شامی، میوه خشک و تازه و چای و بیسکوئیت.
پس از کمی استراحت به طرف دیگر رودخانه می‌رویم لبه‌های رودخانه یخ زده و طرف دیگر با برف پوشیده شده حالا مرحله پایانی صعود آغاز میشود شیب بسیار تندی پیش رو است و سر قدم برای آسان شدن مسیر تلاش می‌کند با حرکت زیگزاگ کمی از شیب مسیر کم کند بعد از طی دقایق پر فشار قدری استراحت در منطقه‌ای که نسبتا مسطح است می‌کنیم.
گروهی دیگر که کمتر تجهیزات فنی و حرفه‌ای دارند از کنار ما رد می‌شوند و در بالادست تعدادی از اعضای آن شروع به کار‌های بسیار ریسکی می‌کند سر خوردن روی برف بدون توجه به بستر مسیر که ممکن است هر لحظه به سنگ‌های در مسیر برخورد کنند و دچار مصدومیت جبران ناپذیری شوند، البته تذکر لازم به آن‌ها داده میشود.
در ادامه مسیر، قله لتمال را سمت چپمان که تعدادی کوهنورد روی آن ایستاده اند از دوردست می‌بینیم حالا به جز شیب زیاد برف پودری هم بر سختی صعود افزوده است ارتفاع برف تا زانو می‌رسد و با قرار گرفتن بر بستر سنگی در برخی نقاط موجب سر خوردن میشود اینجاست که تجهیزات مناسب مانند باتون، یخ شکن، گتر و کفش مناسب کارایی خود را نشان می‌دهند.
پس از یک ساعت تحمل این فشار به آرامی ادامه دادیم و همینطور که به قله نگاه می‌کنیم تعداد زیادی از عاشقان طبیعت و کوهنوردان را می‌بینیم که در حال ثبت و به تصویر کشیدن حضورشان در این قله ۲۳۰۰ متری هستند، گروه ما هم با پیمودن ۹ کیلومتر و صرف ۶۵۰ کیلوکالری انرژی به قله رسید و حالا وقت استراحت و نوشیدن چای، قهوه، مایعات و میوه است.