خطبه ۲۹ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه را در این مطلب وب گردی دنبال کنید.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۲۹ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش حکمت و ترجمه آن ضمیمه شده است.
پس از آن که ضحّاک بن قیس از طرف معاویه در سال ۳۷ هجرى به کاروان حجّاج بیت اللّه، حمله کرد و اموال آنان را به غارت برد، فرمود: اى مردم کوفه بدن هاى شما در کنار هم، امّا افکار و خواسته هاى شما پراکنده است، سخنان ادّعایى شما، سنگ هاى سخت را مى شکند، ولى رفتار سست شما دشمنان را امیدوار مى سازد، در خانه هایتان که نشسته اید، ادّعا‌ها و شعارهاى تند سر مى دهید، امّا در روز نبرد، مى گویید اى جنگ، از ما دور شو، و فرار مى کنید. آن کس که از شما یارى خواهد، ذلیل و خوار است، و قلب رها کننده شما آسایش ندارد. بهانه هاى نابخردانه مى آورید، چون بدهکاران خواهان مهلت، از من مهلت مى طلبید و براى مبارزه سستى مى کنید. بدانید که افراد ضعیف و ناتوان هرگز نمى توانند ظلم و ستم را دور کنند، و حق جز با تلاش و کوشش به دست نمى آید، شما که از خانه خود دفاع نمى کنید چگونه از خانه دیگران دفاع مى نمایید و با کدام امام پس از من به مبارزه خواهید رفت. به خدا سوگند فریب خورده، آن کس که به گفتار شما مغرور شود، کسى که به امید شما به سوى پیروزى رود، با کندترین پیکان به میدان آمده است، و کسى که بخواهد دشمن را به وسیله شما هدف قرار دهد، با تیرى شکسته، تیراندازى کرده است. به خدا سوگند صبح کردم در حالى که گفتار شما را باور ندارم، و به یارى شما امیدوار نیستم، و دشمنان را به وسیله شما تهدید نمى کنم. راستى شما را چه مى شود دارویتان چیست و روش درمانتان کدام است مردم شام نیز همانند شمایند آیا سزاوار است شعار دهید و عمل نکنید و فراموش کارى بدون پرهیزکارى داشته، به غیر خدا امیدوار باشید.