به گزارش خبرنگار حوزه آموزش عالی گروه علمی فرهنگی هنری
خبرگزاری صدا و سیما؛ ۲۷ آذر سالروز شهادت دکتر مفتح روز وحدت حوزه و دانشگاه نام گذاری شده است، شهید آیت الله دکتر محمد مفتح از جمله روحانیون روشنفکر و روشنگری بود که نقش مهمی در نهضت اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی (ره) ایفا کرد، همچنین این شهید بزرگوار قدم‌های مؤثری در راه ایجاد وحدت بین حوزه‌های علمیه و دانشگاه و دوقشر روحانی و دانشگاهی برداشت.
شهید آیت‌الله دکتر محمد مفتح در سال ۱۳۰۷، در خانواده‌ای روحانی در همدان متولد شد. پس از فراگیری مقدمات، راهی قم شد و از محضر بزرگانی، چون امام خمینی، علامه طباطبایی و .. استفاده نموده و خود مدرسی بزرگ در حوزه شد.
وی در حالی که استادی بزرگ در قم بود، پا به عرصه دانشگاه گذاشته و تا درجه دکترا ادامه تحصیل داد.
شهید مفتح که توطئه استعمار در جدا نگاه داشتن دو قشر دانشگاهی و روحانی از هم را با تمام وجود احساس کرده بود، ایجاد وحدت میان این دو قشر مهم جامعه را وجهه همت خود قرار داد و در کنار آموزش و تدریس و تربیت نیرو‌های جوان به مبارزه با رژیم پهلوی پرداخت.
وی پس از دستگیری، در سال‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۲ توسط رژیم شاهنشاهی به یک منطقه بد آب و هوا در جنوب ایران تبعید شد.
شهید مفتح در سال ۱۳۴۷ تدریس خود را در دانشکده الهیات دانشگاه تهران آغاز کرد و تا ۲۷ آذر ۱۳۵۸ در این دانشگاه تدریس می‌کرد.
شهید بزرگوار در روز ۲۷ آذر ۱۳۵۸، هنگام ورود به دانشکده الهیات، توسط گروهک فرقان هدف گلوله قرار گرفت و به فیض عظیم شهادت نائل آمد.
طرح مسأله وحدت حوزه و دانشگاه از آثار انقلاب فرهنگی است که با بهره گیری از رهنمود‌های امام خمینی رحمه الله در سال ۵۹ آغاز شد و بحث وحدت میان حوزه و دانشگاه محصول ناب انقلاب اسلامی است که باید توسعه پیدا کند. حوزه‌های علمیه در جامعه دینی و نظام ما دارای جایگاهی بس مهم و والا هستند. نقش حوزه‌ها در حرکت اسلامی و تربیت جامعه بسیار حساس و سرنوشت ساز است البته با نگاهی به تاریخ پرفراز و نشیب کشورمان در می‌یابیم که عالمان دینی همواره سرپرستی و هدایت جامعه را بر عهده داشته که با پیروزی انقلاب و تشکیل حکومت اسلامی و پدید آمدن افق‌های تازه، مسؤولیت سنگین تری بر عهده حوزویان قرار گرفته است.
همچنین می‌توان به اهمیت و جایگاه دانشگاه‌ها هم اشاره کرد، زیرا دانشگاه همواره جایگاه آموزش و کاوش در اندیشه‌های علمی بوده است و رسالت بلند آنان سوق دادن جامعه به مقاصد بلند فرهنگی و اجتماعی است. دانشگاهیان به عنوان روشنفکرانی که از افق بالاتری به جامعه می‌نگرند، می‌توانند در پیشبرد جامعه به سوی رشد و تعالی نقش بسیار مهمی ایفا نمایند.
با چنین تفاسیری از نقش و جایگاه حوزه و دانشگاه می‌توان به اهمیت این دو حوزه و ارتباط محکم میان آن‌ها اشاره کرد که باید به نقش خطیر روحانی و دانشجو در عرصه پیشگامی انقلاب اسلامی توجه شد.
البته در نظام شاهنشاهی تلاش‌های بسیاری برای منزوی کردن روحانیت و غربی کردن کشور و نهاد‌های فرهنگی و آموزشی، به ویژه دانشگاه‌ها صورت پذیرفت که با پیروزی انقلاب در سایه رهبری امام (ره) علیه دو قشر روحانی و دانشجو برای پیروزی انقلاب اسلامی پیشگام شدند. روحانی و دانشجو با درک موقعیت حساس و مهم خود همواره نقش خود را در انقلاب حفظ کرده و پیشاپیش سایر اقشار برای ایفای مسؤولیت‌های خویش وارد عمل شده اند.
برای همکاری حوزه و دانشگاه زمینه‌های گسترده‌ای وجود دارد. یکی از ملموس‌ترین و عینی‌ترین زمینه‌های تقارب و همکاری این دو نهاد اتخاذ شیوه‌های مشترک آموزشی ـ پژوهشی است. تبادل اطلاعات، تشکیل شبکه‌های مشترک پژوهشی ـ اطلاع رسانی، مبادله استاد و مدرّس و نیز ایجاد ارتباط سیاسی ـ فرهنگی می‌تواند سهم بسزایی در همکاری و وحدت حوزه و دانشگاه داشته باشد.
مقام معظم رهبری در سال‌های مختلف به اهمیت وحدت میان حوزه و دانشگاه تأکید داشتند به طوری که در خطبه نماز جمعه ۲۶/۹/۷۸ اشاره فرمودند: «وحدت حوزه و دانشگاه یعنی وحدت در هدف و هدف این است که همه به سمت ایجاد یک جامعه اسلامی پیشرفته مستقل، جامعه امام، جامعه پیشاهنگ، جامعه الگو حرکت نمایند و یا در دیدار دانشجویان و طلاب با مقام معظم رهبری در ۲۸ آذر ۱۳۶۹ این روز را به عنوان «حلقه اتصال حوزه و دانشگاه» مطرح کردند و حتی مقام معظم رهبری در باب اهمیت این روز اشاره داشتند: «طلّاب و دانشجویان قدر یکدیگر را بدانند، با یکدیگر آشنا و مرتبط باشند، احساس بیگانگی نکنند، احساس خویشاوندی و برادری را حفظ کنند و روحانیون در دانشگاه‌ها عملاً، قبل از قولاً، کوشش کنند که نمونه‌های کامل عالم دین و طلبه علوم دینی را به طلّاب و دانشجویان ارایه بدهند و نشان بدهند که هر دو نسبت به یکدیگر؛ با حساسیت مثبت و با علاقه همکاری می‌کنند، این همکاری و وحدت حوزه و دانشگاه است».
اگرچه در راه وحدت حوزه و دانشگاه تلاش‌های بسیاری صورت گرفت، اما کارشکنی‌های متعددی نیز در راه مقابله با این هدف شکل گرفته است. بدون شک هستند کسانی که می‌خواهند بار دیگر بین این دو مرکزِ ارزشمند و میان این دو قشر مهم و تأثیرگذار جدایی افکنند. کسانی که دشمنان نظام اسلامی را می‌شناسند نباید اجازه دهند تا غبار کدورت، فضای آکنده از مهر و جوّ سالم علمی کشور را تیره و بیمار سازد.
روز وحدت حوزه و دانشگاه فرصت خوبی برای طرح مجدّد و عالمانه این موضوع و آسیب شناسی و آفت زدایی از این شجره طیبه و تحکیم یکی از بزرگ‌ترین آرمان‌های انقلاب اسلامی است.