هفتم آذرماه یادآور رشادتها و فداکاریهای فرزندان ایران زمینی است که در راهی مقدس به قلب ناوگان دریایی ارتش رژیم بعث زدند.
این رشادتها تا ابد در حافظه تاریخی ملت ایران زمین و در سبد اقتصاد دریامحور و مزیتهای تولید ثروت دریامحور باقی خواهد ماند.
۴۰ سال قبل در چنین روزی وقتی بهترین فرزندان ایران با ناو همیشه قهرمان پیکان آن حماسه را آفریدند، شاید کسی فکرش را هم نمیکرد که ۴ دهه بعد، نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک نیروی راهبردی نه فقط در آبهای جنوب و شمال کشور، بلکه هزاران مایل آن طرفتر در دریاهای آزاد و آبهای دوردست، پرچم اقتدار ایران را برافراشته کنند.
این حضور امنیت توسعه اقتصاد دریامحور را تضمین کرده است که در ادامه فقط به یک مورد و آن هم صنعت کشتی سازی میپردازیم که فقط یک بخش از هزاران رکن تمدن اقتصاد دریایی ایران است.
کشتی سازی، صنعتی همراه و همگام با تولد اقتصاد و صنایع دریایی و تمدن بشری دریامحور است.
در این تمدن، سابقه نام خلیج فارس به گواه اسناد تاریخی و نقشههای جغرافیایی به ۲ هزار و ۵۰۰ سال پیش میرسد و ساکنان باستانی این منطقه و ایرانیها، نخستین انسانهایی بودند که روش دریانوردی آموختند، کشتی اختراع کردند و شرق و غرب را به یکدیگر پیوند دادند.
رویکرد جدی و عملی نیاکان ما ایرانیان در خلیج فارس با نام داریوش بزرگ (شاه هخامنشی) و به سالهای سده پنجم پیش از میلادبر میگردد، زمانی که داریوش بزرگ نخستین ناوگان دریایی جهان را به وجود آورد.
صنعت کشتی سازی همزمان صنایع وابسته از قبیل صنعت فولاد، ساخت تجهیزات و ماشینآلات و سازندگان قطعات و صنایع شیلاتی و صنایع دریایی و تجارت بری (با کشورهای محصور در خشکی) را هم فعال کند.
ایران ۵۸۰۰ کیلومتر سواحل در جنوب و شمال دارد که مزیت گسترده برای توسعه صنعت کشتی سازی ایجاد کرده است.
ایران بیش از ۲۰۰ بندر بزرگ و کوچک مختلف دارد و برخی از سواحل زیرساخت خوبی دارند.
توسعه بلندمدت زیرساختهای کشتیسازیهای ما فراهم است.
در دهههای اخیر پویش خودکفایی در این صنعت با ساخت و به آب اندازی چندین فروند کشتی به نام استانهای مختلف ایران در کشتی سازی هرمزگان شکل گرفت.
۱۳۰ هزار دریانورد از سازمان بنادر ایران دارای گواهینامه هستند و بیش از ۹۰ درصد آنان با ناوگان کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران و شرکت ملی نفتکش همکاری میکنند و بیش از ۱۵ هزار نفر هم در صنعت کشتی سازی به طور مستقیم اشتغال دارند.
یکی از مهمترین جهتگیریهادر ایران، توسعه سواحل مکران است که مزیت و ظرفیت بسیار زیادی برای توسعه صنعت کشتی سازی و تقاضایی پایدار ایجاد خواهد کرد.
ایران، علاوه بر مزایای دیگر کشورها، مزیتهای دیگری مانند زمین پهناور و مسطح، انرژی ارزان نفت و گاز، بزرگترین ناوگان نفتکش دنیا (رتبه ۱ دنیا) با ۴۲ فروند سوپرتانکر، یکی از بزرگترین ناوگانهای تجاری دنیا (رتبه ۲۱ دنیا) با ۱۷۰ کشتی اقیانوس پیما، ۲۲۰ فروند کشتی اقیانوسپیما (تجاری و نفتکش) و هزاران کشتی کوچک را دارد.
با توسعه صنعت کشتی سازی متناسب با ظرفیتها و مزیتهای اقتصاد دریا محور ایران، میتواند ضمن ایجاد صدها هزار شغل مستقیم، استانهای ساحلی را به استانهای صنعتی تبدیل کند و آمار اشتغال غیرمستقیم به میلیونها فرصت میرسد به ویژه با توسعه مکران.
کشتی ایران - اراک به عنوان نخستین تولید ایران در بخش کشتی اقیانوس پیماست و این روند ادامه دارد.
یک کشتی اقیانوس پیمای ۵۰ هزار تنی در بازه زمانی ۲ سال و نیم تا سه سال میتواند به صورت مستقیم برای هزار و۲۰۰ نفر به صورت مستقیم شغل ایجاد کند و متخصصان ایرانی در کشتی سازی، توانایی ساخت و تعمیر هرگونه شناوری را دارند.
امروزه چین ۳۴ درصد، کره جنوبی ۳۵ درصد و ژاپن ۱۳ درصد از بازار سفارشهای کشتیسازی دنیا را در اختیار دارند. در حال حاضر مجموع ظرفیت کارخانههای کشتیسازی در جهان به حدود ۴۵ میلیون CGT میرسد.
ایران بیش از ۴۰ کارخانه کشتیسازی فعال دارد که توان تولید آنها در حدود ۱۲۵ هزار CGT در سال است حدود ۲۰ فروند شناور در سال ساخته اند.
سهم کشور ما از کشتی سازی جهانی کمتر از نیم (۰.۵) درصد است و در ساخت شناورهای فراساحل براساس گزارشهای جهانی رتبه ۲۹ را دارد، اما ایران در حوزه تعمیرات کشتیها نیز دستاوردهای خوبی دارد و ظرفیت سفارشهای داخلی تعمیرات حدود ۶۰۰ فروند در سال برآورد میشود.
در سال ۲۰۱۹ هم نخستین بار در تاریخ صنعت کشتیرانی ایران، تعمیر ابرنفتکشهای غول پیکر ۳۲۰ هزار تنی DORE با طول ۳۳۳ متر در یاردهای تعمیراتی مجتمع کشتی سازی ایزوایکوانجام شد.
چین، کره جنوبی و ژاپن در جایگاه اول تا سوم کشتی سازی دنیا قرار دارند و پس از آن فیلیپین و ویتنام از نامداران کشتی سازی محسوب میشوند. در واقع پنج کشور اول دنیا در کشتی سازی کشورهای آسیایی هستند.
در منطقه خلیج فارس، آسیای میانه و آفریقا، جمهوری اسلامی ایران تنها کشوری است که به امکان خط تولید کانتینر حمل دریایی دست یافته است.
شرکتهای زیادی از جمله مجتمع کشتی سازی و صنایع فراساحل ایران (ایزوایکو)، شرکت صنایع دریایی ایران (صدرا)، کشتی سازی اروندان، مجتمع شهید درویشی، مجتمع شهید جولایی، کشتی سازی ایلکا، کشتی سازی بحر امن و کشتی سازی ناخدای جزیره در حوزه ساخت کشتی، سازههای دریایی و قطعات زیر نظر آن سازمان مشغول به فعالیت هستند.
سند توسعه دریایی، ساخت کشتیهای اقیانس پیما (کانتینر بر و گازبر)، تعمیر و ساخت کشتیهای ۳۰۰ هزار تنی و سوپر تانکرها، ساخت سازههای دریایی به ویژه جکتهایی پارس جنوبی و همچنین ساخت حوضهای خشک و طراحی و ساخت موتورهای دیزلی برای بکارگیری در شناورها هم تدوین شده است.
مجتمع کشتی سازی و صنایع فراساحل ایران (ایزوایکو) بزرگترین مجتمع صنایع دریایی ایران با ظرفیت اشتغال ۸ هزار نفر شغل و با بیش از ۳۰ سال سابقه فعالیت اکنون در غرب آسیا و جهان زیرساختهای منحصر بفردی برای ساخت و تعمیر انواع شناورها دارد.
مجتمع ایزوایکو با ۱۱۰۰ (یکهزار و ۱۰۰ هکتار) زیربنا و همکاری پنج هزار و ۲۰۰ نیرو از بزرگترین زیرساختهای دریایی کشور است. مجتمع ایزوایکو همچنین مدیریت منطقه ویژه اقتصادی کشتی سازی خلیج فارس در غرب بندرعباس را در اختیار دارد.
ایزوایکو خود دارای ۶ زیرمجموعه در صنعت کشتی سازی است که در حوزههای تخصصی مانند ساخت و تعمیر شناورهای کوچک، متوسط و بزرگ، ساخت و نصب سازههای دریایی همچون سکوهای گازی و نفتی، تعمیر شناورهای داخلی و خارجی وساخت و تعمیر سکوهای نفتی فعال هستند.
مجمتع ایزوایکو میخواهد در افق ۲۰۲۵، مجتمعی سرآمد و الگو در صنایع کشتی سازی، سکوسازی و ترمینالهای نفتی و معدنی در منطقه خلیج فارس باشد.
مجتمع کشتی سازی صدرا هم ظرفیت گستردهای شبیه ایزوایکو در ایران دارد و اقتصاد دریا محور ایران هفتم آذرماه را به همه دریادلان و ملت ایران زمین تبریک میگوئیم.
یادداشت: اسماعیل محمدی
دبیر خبر خبرگزاری صدا و سیما.