کارخانه‌ای که دو دهه پیش در زمان راه اندازی ۲۲۰ کارگر در آن مشغول به کار بودند و سالانه توان تولید ۳۰۰ هزار دوچرخه را داشت، حالا با حدود ۴۰ کارگر روزانه فقط ۵۰ عدد دوچرخه می‌سازد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، مرکز خراسان رضوی ؛ این حال و روز این روزهای آساک دوچرخ است واحدی صنعتی که در سال 76 در زمینی به وسعت 20 هکتار در شهرستان قوچان خراسان رضوی ساخته شد تا کشور را از واردات دوچرخه بی نیاز کند و مازاد تولید آن هم به کشورهای همسایه صادر شود.
تماس های مکرر کارگران آساک دوچرخ با صدا و سیمای خراسان رضوی مرا راهی این کارخانه در شهرستان قوچان کرد واحدی که 135 کیلومتر با مرکز استان فاصله دارد اما 32 نوع محصولات آن در گذشته هزاران کیلومتر آن طرف تر به دورترین استان های کشور فرستاده می شد.
این بخشی از گفته های سرپرست کنونی این واحد صنعتی بود که از روزهای درخشان این کارخانه صحبت می کرد.
اقای قلیچی گفت : با اینکه بخشی از مردم قوچان سهام دار این کارخانه بودند این واحد صنعتی که روزهای موفقیت خود را سپری می کرد در سال 1383 به بخش خصوصی واگذار شد. تغییر مدیریت و افزایش سهام این کارخانه نقش مردم را در اداره این کارخانه کم رنگ کرد و از همینجا مشکلات دوچرخه سازی آساک اغاز شد.
اقای قلیچی که در حال حاضر نماینده اندک کارگران باقی مانده این کارخانه است می گوید ضعف مدیریت بزرگترین مشکل آساک دوچرخ است چرا که کار آنقدر بیخ پیدا کرد که ظرف سه سال کارخانه با بیش از 5 میلیارد تومان بدهی به کارگران و دهها میلیارد تومان بدهی بانکی ورشکسته و تعطیل شد خط تولید از حرکت ایستاد و بسیاری از کارگران خانه نشین شدند.
او می گوید کارگران باقی مانده نمی خواهند این سرمایه ملی در شهرستان قوچان که با خون دل پای آن ایستاده اند از بین برود به همین خاطر تاکنون مقاومت کرده اند و پس از سال ها پیگیری این مشکل در مراجع مختلف، از سال گذشته توانسته اند به کمک دادگستری و بخش اقتصادی سپاه بدون کمک مدیر عامل چراغ های این کارخانه را روشن نگه دارند.
اقای قلیچی گفت: با سرمایه های اندک کارگران و کمک های پراکنده در حال حاضر روزانه فقط 40 تا 50 دستگاه دوچرخه در این واحد تولید می شود در حالیکه ظرفیت تولید این کارخانه بیش از 900 دستگاه در روز است.
وی معتقد است اگر مدیریتی دلسوز در راس این کارخانه قرار بگیرد آساک دوچرخ دوباره می تواند به روزهای درخشان گذشته باز گردد.
ضعف مدیریت آن هم در شرایط نابسامان اقتصادی کنونی گریبان گیر تعداد دیگری از واحد های تولیدی صنعتی استانمان هم شده است واین موضوع در آخرین جلسه کارگروه حمایت از تولید خراسان رضوی مطرح و عنوان شد یک سوم واحد های تعطیل شده و یا نیمه فعال استان از مشکل سوء مدیریت رنج می برند.
در همان چند ساعتی که در کارخانه دوچرخه سازی قوچان بودم با تعدادی از کارگران هم صحبت شدم بسیاری از آنان ماه ها حقوق عقب افتاده داشتند و چون کار زیادی در شهرستان قوچان پیدا نمی شود ناچار بودند با همان آب باریکه حقوق ناچیز کارخانه کنار بیایند به امید روزی که دوباره ندای خوش رونق تولید در این کارخانه طنین انداز شود.
یونس ضیایی مدیر فنی کارخانه هم اینطور می گفت: که اگر قطعات مورد نیاز تولید دوچرخه به این کارخانه برسد کارگران موجود می توانند انواع دوچرخه ساده و دنده ای را در طرح های مختلف تولید کنند.
حسین ولی دخت دادستان قوچان هم از حال و روز این کارخانه و کارگران آن بی خبر نیست او می گوید : با شکایت کارگران دستگاه قضا در حال تلاش است تا با خلع مدیر عامل آن و تغییر سیستم مدیریتی کارخانه، کار را به خود کارگران واگذار کند تا این کارخانه دوباره به طور کامل تعطیل نشود.
تلاش هایی که به ظاهر هنوز به نتیجه نرسیده است به نظر می رسد قدرت و نفوذ اقتصادی و سیاسی مدیر عامل این کارخانه به اندازه ای است که هنوز مراحل واگذاری کارخانه به کارگران برای نجات تولید به طور کامل انجام نشده است.
مدیر عاملی که بر اساس شواهدی که نماینده کارگران این کارخانه به من نشان داد بار ها در دوران استاندارهای مختلف در 20 سال گذشته وام گرفته است و تنها بخش اندکی از آن را برای مطالبات کارگران هزینه کرده است.
وزیر صنعت معدن و تجارت کشور هم با درد این کارخانه خوب آشنا است آقای رزم حسینی پیش از این استاندار خراسان رضوی بود و دغدغه کارگران و مشکل تولید این کارخانه بارها از طریق فرماندار قوچان و نماینده کارگران به گوشش رسیده است حالا باید دید آیا اراده لازم برای نجات این کارخانه وجود دارد؟
سرپرست فعلی کارخانه آساک دوچرخ تعدادی از اندک دوچرخه های تولیدی اخیر این کارخانه را نشانم داد و گفت با کمک مسوولان قضایی و بسیج سازندگی سپاه قرار است شهرداری مشهد برای ترویج دوچرخه سواری در این شهر سه هزار دستگاه دوچرخه را از این واحد پیش خرید کند .
آقای قلیچی ادامه می دهد: با اینکه اجرای این طرح می تواند کمکی به کارگران این کارخانه باشد اما مشکلاتی هم از جمله تهیه ضمانت نامه های بانکی و قانونی برای کارگران را هم سر راه دارد.
او می گوید: با اینکه این روز ها چرخ بزرگترین کارخانه دوچرخه سازی کشور در قوچان لنگ می زند اما کارگران با غیرت این کارخانه نخواهند گذاشت سرمایه های صنعتی کشور از بین برود و با تمام توان خط تولید این کارخانه را زنده نگه می دارند.
نجات این کارخانه هنوز با پرسش های بی پاسخ فراوانی روبروست که تعیین تکلیف وضعیت سهام داران و سود پرداخت نشده همه این سال ها به آنان که از عموم مردم قوچان هستند/ چگونگی واگذاری مجدد مدیریت این کارخانه که قدرت حقیقی اداره آن را داشته باشد در کنار تعیین تکلیف بدهی های بانکی آن و پاسخ به این سوال که چگونه بارها به مدیر عامل این کارخانه وام های دولتی بزرگی پرداخت شده است که هرگز در مسیر تولید قرار نگرفته پرسش هایی است که در حال حاضر کسی پاسخگوی آنها نیست.
نویسنده : احسان فکور
سردبیر:مریم یعقوبی