خدایی که هر چه در آسمان‌ها و زمین است، همه ملک اوست و وای بر کافران از عذابی سخت.
به گزارش گروه وب گردی خبرگزاری صدا و سیما؛ سوره مکی ابراهیم، چهاردهمین سوره قرآن کریم است که ۵۲ آیه دارد.این سوره، مجموعه‌اى از بیان اعتقادات و اندرز‌ها و موعظه‌ها و سرگذشت‌هاى عبرت‌انگیز اقوام پیشین و بیان هدف رسالت پیامبران و نزول کتب آسمانى است.
چنان‌که از نام سوره پیدا است، قسمتى از آن درباره قهرمان توحید، حضرت ابراهیم بت شکن علیه‌السلام (بخش نیایش‌هاى او) نازل شده است. بخش دیگرى از این سوره اشاره به تاریخ انبیاى پیشین همچون حضرت نوح و حضرت موسى علیهما‌السلام و قوم عاد و ثمود و درس‌هاى عبرت نهفته در آن‌ها است.
مجموعه این‌ها بحث‌هاى فراوانی که در این سوره در زمینه موعظه و اندرز و بشارت و انذار نازل شده است، تکمیل مى‌کند و همان‌گونه که در سوره‌هاى مکى مى‌خوانیم، قسمت قابل ملاحظه‌اى نیز بحث از مبداء و معاد است که با راسخ شدن ایمان به آن‌ها در قلب انسان، روح و جان و سپس گفتار و کردار او، نور و روشنایى دیگرى پیدا مى‌کند و در مسیر حق (الله) قرار مى‌گیرد.