معاون گردشگری کشور گفت: هدف از پیشبرد طرح اعتبارسنجی، ارزیابی و رتبه‌بندی مقاصد گردشگری روستایی این است که همه روستاها، هدف گردشگری باشند.
او با بیان اینکه هم‌اکنون کارگروهی با عنوان «کارگروه گردشگری روستایی» ذیل دفتر همکاری و توافق‌های ملی معاونت گردشگری شکل گرفته است، افزود: «هدف ما این است که با کمک بخش‌های تخصصی فرابخشی مرتبط، نقشه راه یا سند‌بخشی، توسعه گردشگری روستایی را آماده کنیم. اکنون شرح خدمات آن تهیه شده است و به تأیید شورای پژوهشی وزارت نیز رسیده است. این کار هم‌زمان با سال توسعه گردشگری روستایی به عنوان الگوی اجرایی، شرایط سایر پروژه‌های مرتبط از جمله اعتبارسنجی، ارزیابی و رتبه‌بندی مقاصد گردشگری روستایی را مهیا خواهد کرد.»
معاون گردشگری تأکید کرد: «دیدگاه کلی ما در معاونت گردشگری و متخصصان همراه فرابخشی در طرح‌های مرتبط، در نظر گرفتن توسعه پایدار و مسؤولانه ضمن مشارکت فعال با جامعه محلی است.»
او با بیان اینکه روستاها در منظومه گردشگری ما بسیار مهم هستند، گفت: روستاها به‌عنوان گنجینه‌هایی از آداب، رسوم و خرده فرهنگ‌های ملی و بومی اقوام مختلف ایرانی به شمار می‌آیند و هر کدام حداقل یک ویژگی برجسته دارند تا بتوانند به‌عنوان جاذبه گردشگری مطرح و در بسته‌های سفر جای بگیرند.»
آقای تیموری همچنین در تشریح خط و مش کلی فعالیت در حوزه روستاها به‌عنوان مقاصد مهم گردشگری کشور گفت: «روستاییان ما قرار نیست شغل و کار اصلی خود را کنار بگذارند و تنها به موضوع گردشگری بپردازند. آن‌ها امور روستایی را ادامه می‌دهند و وقتی متوجه می‌شوند که کار آن‌ها، نحوه و زندگی معیشت‌شان برای دیگران مهم و مورد توجه است، چه بسا با احساس غرور و افتخار بیشتر در روستایشان حضور پیدا خواهند کرد؛ بنابراین آنچه ما به‌دنبال آن هستیم این نیست که فرآیند کلی زندگی روستاییان متوقف شود، ما با این رویکرد موافق نیستیم.»
او عنوان کرد: «در واقع هدف این است که گردشگری و صنایع‌دستی کمک کند تا درآمد‌های روستاییان متنوع شود، به‌گونه‌ای که وقتی درآمد آن‌ها تا پیش از این از باغداری، باغبانی، کشاورزی، دامداری و ... بوده یک گزینه و شاخه جدیدی با عنوان فعالیت‌های گردشگری به تأمین معیشت‌شان اضافه شود.»
معاون گردشگری افزود: «تحقق رویکرد مذکور بی‌شک می‌تواند روند خالی شدن روستاها از سکنه را کند کرده و ضمن حفظ فرهنگ و آداب‌و‌رسوم به‌واسطه اشتغال‌زایی مهاجرت معکوس را ایجاد کند.»
او در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کرد: «این که گفته می‌شود روستایی به بخش و یا شهر تبدیل شده پیشرفت به حساب نمی‌آید، این تحول با تغییرات عمیق در معماری و ساختار روستا همراه است و ضمن از بین بردن فرهنگ بومی و محلی، پیشینه هویت مربوطه را از آن می‌گیرد. در نتیجه در طرح‌ها و پروژه‌های گردشگری، روستاها به‌صورت مستقل در ابعاد اصیل خود مورد توجه و تبدیل شدن به مقصد گردشگری هستند.»
آقای تیموری با بیان اینکه هم‌اکنون موضوع تدوین برنامه ملی توسعه گردشگری نیز در دست اقدام است، گفت: «این موضوع شرایط مطلوبی را برای پرداختن در حوزه گردشگری روستاها ایجاد می‌کند، زیرا مشاوران داخلی و بین‌المللی با توجه به شعار امسال قطعا ظرفیت روستاها را احصا و مورد توجه قرار خواهند داد.»
او همچنین با توجه به موافقت سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) مبنی بر میزبانی رویدادی بین‌المللی با عنوان گردشگری روستایی در جمهوری اسلامی ایران، بیان کرد: «پیرو پیگیری صورت گرفته در اجلاس اجرایی اخیر سازمان جهانی گردشگری در تفلیس، این موضوع به محض بهبود شرایط بیماری کرونا در مسیر اجرا قرار خواهد گرفت تا پشتوانه علمی بین‌المللی قابل اتکا در موضوعات مربوط به توسعه گردشکری روستایی مورد استفاده قرار گیرد.»
معاون گردشگری با اشاره به اینکه هدف از اجرای طرح اعتبارسنجی، ارزیابی و رتبه‌بندی مقاصد گردشگری روستایی این است که همه روستا هدف گردشگری باشند، افزود: «بر این اساس ابتدا باید جاذبه‌های گردشگری را احصا کنیم. ببینیم در چه شرایطی هستیم و چه ظرفیت‌هایی در این حوزه وجود دارد، سپس با رتبه‌بندی جاذبه‌ها، اولویت پرداختن به آن‌ها را مورد بررسی قرار دهیم. این موضوع در آینده گستره وسیعی از مقاصد گردشگری را در بر‌خواهد گرفت و می‌تواند علاوه بر روستاها، شهرها، استانها و همین‌طور جاذبه‌ها و سایت‌های گردشگری و تاریخی را به صورت مستقل در بر بگیرد.»
او تصریح کرد: «طبق رویکرد علمی روز در رتبه‌بندی و ارزیابی مقاصد گردشگری هیچ یک از حلقه‌های جاذبه‌های گردشگری حذف نمی‌شوند. به‌گونه‌ای که وقتی گفته می‌شود در گردشگری روستایی نباید هیچ روستایی از جامعه مخاطب گردشگری حذف شود، بلکه باید همه روستاها مشمول برنامه‌ریزی و پیشرفت در این حوزه باشند، البته در سطح رتبه و اعتباری که در ارزیابی، معین می‌شود.»
آقای تیموری همچنین موضوع عرضه و تقاضا را در رتبه‌بندی روستاها به‌عنوان مقاصد گردشگری مؤثر دانست و گفت: «هدف از انجام این طرح این است که فرد روستایی اعم از دهیار یا مسئول مربوطه به‌عنوان عرضه‌کننده خدمات، ضمن آگاهی از نتایج حاصل، خود را در ارتقای درجه اخذ شده مؤثر بداند و با برداشتن گام، موجی از حرکت مسؤولانه را از بطن جامعه محلی ایجاد کند.»
او خاطرنشان کرد: «در بخش تقاضا نیز دیدگاه و خدمات مورد نیاز گردشگران می‌تواند به شکل‌گیری نهایی شاخص‌های تشکیل‌دهنده هرم ارزیابی نهایی روستا مؤثر واقع شود. بدین ترتیب ایجاد چنین ساختاری سبب می‌شود تا افراد تأثیرگذار در این منظومه که قابلیت ارزیابی و ارتقا دارند، خود را مؤثر بدانند و ضمن کسب منافع اقتصادی روستاییان، توسعه پایدار و مسؤولانه گردشگری را منطبق بر پذیرش جامعه محلی بنا کنند.»