طرح مثنی سازی (ساخت مجدد طرح قدیمی) بر گرفته از نسخۀ شماره چهل و یک به خط حسین بن علی عسگر ارسنجانی با حفظ ماهیت اصلی هنر قاجار، توسط آقای کیوان شجاعی هنرمند رشتۀ تذهیب گروه پژوهشی هنر‌های سنتی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری اجرا شد.
او تصریح کرد: در این خصوص برای نتیجهگیری بهتر نسخ موجود در موزه ملک بررسی و نسخۀ شماره چهل و یک به خط حسین بن علی عسگر ارسنجانی تاریخ ۱۲۸۵ هجری شمسی برای این موضوع انتخاب شد.
رییس گروه پژوهشی هنر‌های سنتی خاطرنشان کرد: این نسخه بسیار پرکار و نفیس است که هنرمند این مرکز با الهام از آن یک برداشت تازه‌ای متناسب با شرایط امروزه‌ی تذهیب صورت داده است.
آقای شریف زاده گفت: با اینکه بیشتر تذهیبهای قاجار از نظم و قوانین موجود در تذهیبهای دورههای پیش از خودش پیروی نمی کند (از جمله قرار گرفتن نقوش اسلیمی و ختایی در یک بند، اندازه نبودن واگیرهها، بکارگیری نقوش اسلیمی و ختایی دورههای مختلف در یک بند، عدم چرخش صحیح اسپیرال ها، بعضی مواقع بکارگیری رنگ‌های نا هماهنگ و خام کنار یکدیگر)، ولی از نظر زیبایی ایجاد یک سبک خاص برای دورۀ قاجار خالی از لطف نیست.
رییس گروه پژوهشی هنر‌های سنتی با اشاره به این اثر گفت: در این نسخه با اینکه سه طرف طرح حاشیه دارد، ولی اندازههای آن با هم متفاوت است که همین امر در طراحی حاشیه ایجاد مشکل خواهد کرد که در طراحی و اجرای امروزه‌ی آن حاشیه‌ها به یک اندازه است.
آقای شریف زاده اضافه کرد: تزئینات اسلیمیها در این نسخه به شکل تزئینات ختایی و کشیدگی های اسلیمی گاهی آنقدر زیاد است که فرم اسلیمی را از یک گردش درست دایره وار اسپیرال خارج کرده که این امر در اسپیرال ختایی‌ها با بکارگیری موتیف های اسلیمی و ختایی بر روی یک بند اسپیرال نیز مشهود است.
وی انتخاب قالب اصلی کار (شمسه، حاشیه، ترنج، سرلوح و...)، طراحی و انتقال طرح، قلمگیری قهوه ای با قلم موی گربه و آبرنگ قهوهای، آماده سازی ورق طلا و طلا اندازی طرح و مهره زدن طلا به جهت براق شدن، رنگگذاری طرح‌های اسلیمی و ختایی، قلمگیری (دورگیری مشکی با مرکب اصفهان)، رنگگذاری زمینه، جدول کشی و گره اندازی جدولها، پرداز نقطه ای با آبرنگ وشرفهاندازی را مراحل انجام این کار دانست.