محمد اوراز مردی به قامت یک کوه

به گزارش گروه عکس خبرگزاری صدا وسیما؛ محمد اوراز در سال ۱۳۵۵ در نقده راهی مدرسه شد و در سال ۱۳۶۷ موفق به اخذ مدرک دیپلم در رشته اقتصاد و علوم اجتماعی شد و زنده یاد «محمد» با عشق و علاقه خاص به طبیعت و ورزش کوهنوردی برای نخسیتن بار در سال ۱۳۶۷ به این ورزش روی آورد و در همان سال گروه کوهنوردی «قندیل» را پایه‌گذاری کرد.اوراز پرافتخارترین کوهنورد ایران محسوب می‌شود او که پیش از وارد شدن به رشته کوهنوردی، ورزش‌های زیادی را تجربه کرده بود در نهایت به صعود علاقه‌مند شد و دماوند را برای اولین صعود خود انتخاب کرد. اوراز در نخستین فراخوان اردو‌های تیم ملی در سال ۱۳۷۶ به عضویت تیم ملی کوهنوردی ایران درآمد و اولین تجربه هیمالیانوردی خود را به همراه تیم ملی به قله «راکاپوشی» با ارتفاع هفت هزار و ۷۸۸ کشور پاکستان با موفقیت سپری کرد. سال ۱۳۷۷ نقطه اوج حضور «اوراز» در ورزش کوهنوردی بود و اردیبهشت این سال توانست برای نخستین بار به قله اورست بلندترین قله جهان صعود و مدال طلای کوهنوردی جهان را کسب کند. «اوراز» در سال‌های ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۰ به مدت سه سال متوالی به عنوان مرد سال کوهنوردی ایران انتخاب شد و علاوه بر عضویت در تیم ملی کوهنوردی ایران مدرک مربیگری درجه یک و مدرک صعود‌های دشوار فرانسه را نیز کسب کرد. صعود موفق او به «راکاپوشی» منجر شد یک سال بعد تجربه‌ای پرافتخارتر را در کارنامه خود به ثبت برساند که این اتفاق نقطه اوج حضور او در کوه بود و قله اورست زیر پا‌های استوار این قهرمان کُرد ایرانی تسلیم شد. محمد با این صعود تاریخی توانست مدال طلای کوهنوردی جهان را کسب کند و با این موفقیت‌های خود کوهنوردی ایران را به اوج برساند. «اوراز» در خلال صعودهایش شاگردان زیادی را نیز در رشته کوهنوردی تربیت کرد. او پس از صعود به اورست، به چند قله هشت هزار متری دیگر هم صعود کرد آن هم بدون استفاده از کپسول اکسیژن و در اواخر تابستان ۸۲ برای فتح «گاشربروم یک»، راهی رشته کوه «قراقروم» در پاکستان شد؛ صعودی که تا نزدیکی‌های قله ادامه یافت، اما ریزش بهمن او را در نوردید و محمد توسط تیم امداد و نجات به بیمارستانی در اسلام‌آباد پاکستان منتقل می‌شود، ولی پس از ۲۰ روز، در ۱۶ شهریور ۱۳۸۲ از دنیا رفت، پیکر مرحوم «اوراز» در قلب کوه سلطان یعقوب نقده طبق وصیت خودش در وسط سکویی دایره شکل به خاک سپرده شد.