آقای احمد میرزایی یکی از آن زائرانی است که همه ساله بدون وقفه با خانواده رهرو این مسیر بوده و امسال به جبر کرونا و بسته بودن مرز‌ها از سفر باز مانده است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما؛ آقای احمد میرزایی؛ زیارت اربعین را از سال ۱۳۹۰ آغاز کرده و حالا بعد از هشت سال پیاده روی در این مسیر امسال به دلیل بسته بودن مرز‌های زمینی و هوایی از پیوستن به قافله راه پیمایان عراقی اربعین حسینی جامانده است.
وقتی حس و حالش را می‌پرسی، می‌گوید: خیلی حس دردناکی است همه اش بغض است و صحبت درباره اش بسیار سخت و خیلی خودمانی می‌گوید داغونیم ...
در لابلای صحبت هایش معلوم می‌شود از آن کربلایی‌های پای کار است زیراهمه ساله نه تنها در ایام اربعین، که عید نوروز و تاسوعا عاشورا هم مسافر عراق بوده و علاوه بر خودش خانواده اش نیز مشوق و همراهش هستند.
این زائر امام حسین می‌گوید: در این هشت سال دستکم شش مرتبه با خانواده به راهپیمایی اربعین رفتم و قراربود امسال هم با خانواده به این سفر برویم و وقتی به آن‌ها گفتم، شاید امسال خانوادگی نرویم و شاید مجردی به این سفر بروم، همسر و فرزندانم ناراحت شدند و گفتند یا با ما، یا اصلا حرفش را نزن.
آقای میرزایی می‌گوید: تا دقیقه ۹۰ امید داشتیم که به زیارت امام حسین (ع) برویم، حالا هم ناامید نیستیم، اربعین نشد ماه صفر هنوزباقی است و شاید قسمت شد و طلبیده شدیم و به زیارت رفتیم.
وقتی از او درباره اهمیت سفر اربعین پرسیدم، می‌افزاید: برای من این سفر بیشتر جنبه دلی دارد و تا عاشق نباشی نمی‌توانی این سفر را بروی چرا که این سفر، سفر سختی است.
او در پاسخ به این که چگونه وقتش را تنظیم می‌کرده که بتواند هر سال به این سفر برود؟ می‌گوید: من مغازه دار هستم و در این ایام مغازه را می‌بندم و این اواخر، سفرمان ۷ تا ۹ روزه بوده، اما سال‌های ابتدایی حدود ۱۵ روز مغازه را می‌بستم و همراه دوستانم و سال‌های بعد با خانواده عازم کربلا می‌شدیم.
آقای میرزایی به محله یافت آباد اشاره می‌کند و می‌گوید: تمام بچه محلهای مان، موقع اربعین که می‌شود، محله ما خالی می‌شود، یافت آباد همان محلهای است که شهیدان مدافع حرم کریمخانی و فرامرزی را داده است. ما هم ۸ - ۹ سال در این مسیر بودیم و این داغ فراق برای ما بسیار سخت و ناراحت کننده است.
آقای میرزایی با بیان این که امسال را با عکس‌های سال‌های پیش خاطره بازی می‌کند، عکسی را نشان مان می‌دهد که اتفاقا در چهارمین دوره جشنواره عکس سلفی من و دوست اربعینی ام، جزو تصاویر برگزیده شده است و در تصویر افرادی ایرانی و عراقی را دو سوی سفره می‌بینیم که همگی به دوربین لبخند می‌زنند.
احمد می‌گوید: ما با این خانواده سال هاست دوست هستیم و رفت و آمد داریم. منزل این دوست عراقی ام در شهر بدره نزدیک مرز مهران و اولین شهر عراق است، اربعین ما به خانه آن‌ها می‌رویم و وقتی آن‌ها به ایران می‌آیند ما میزبان آن‌ها می‌شویم و ایام دیگر سال هم با هم ارتباط تلفنی و تصویری داریم و یک سال که به خانه آن‌ها نرفتیم، بسیار ناراحت شدند و گفتند حداقل آن گرد و خاک زائر به خانه ما می‌آمد، شما آن را هم از ما گرفتید که ما در مسیر برگشت خدمت شان رسیدیم.
از او پرسیدم که آیا امسال هم با هم در ارتباطید؟ گفت: همین دیشب برایم پیام صوتی فرستاد، خدا رو شکر یادشان نرفته است، ما گفتیم: التماس دعا همراه با اشک و او گفت، اتفاقا هر جا می‌رویم شما را یاد می‌کنیم، ایرانی جماعت را یاد می‌کنیم و یادمان نمی‌رود که شما هر سال این موقع اینجا بودید. تا آن موقعی که بودیم برای مان سفره می‌انداختند و میزبانی می‌کردند، حالا که نیستیم نایب الزیاره هستند خدا رو شکر.
عکس دیگری را از تلفن همراه نشان مان می‌دهد و می‌گوید: این عکس را با خانواده در کاظمین گرفتیم. ما زیارت دوره‌ای می‌کنیم و به زمان اربعین که می‌رسیم پیاده روی نجف تا کربلا را انجام می‌دهیم و بعدش هم کربلا را به سمت مهران ترک می‌کنیم.
او با اشاره به پسر کوچکش محمد معین می‌گوید: از زمانی که نوزاد و در کالسکه بود با خودمان می‌بردیمش تا حالا که کلاس پنجم شده است، محمد معین در این مسیر بزرگ شده و محمد امین پسر بزرگم هم از طفولیت در این مسیر بوده است.
آقای میرزایی می‌افزاید: شیوع ویروس کرونا باعث وقفه افتادن در زنجیره شد، اما پاره نشد، خدا رو شکر هیات‌ها هستند و حال و هوایش را داریم، اما متاسفانه راهپیمایی جاماندگان هم به خاطر ویروس کرونا برگزار نشد و ما شکوه و دعای مان از امام حسین (ع) این است که هر چه زودتر این بیماری مهار شود تا دوباره راه زیارت باز شود و بتوانیم باز با هم این راهپیمایی را باشکوه برگزار کنیم.