وقتی محدودیت‌ها اثر کمی دارد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، ستاد ملی مقابله با کرونا، ​ اعلام کرده است که واقعا وضعیت قرمز است و باید فعالیت‌های یک سری مشاغل در تهران تعطیل شود. ما هم امروز و در این گزارش این موضوع را بررسی کردیم.
نخستین جایی که سر زدیم سفره خانه‌ها بود که تا پایمان را آنجا گذاشتیم کار داشت جنجالی می‌شد. آن‌ها یا حاضر به مصاحبه نبودند و یا تا ما را می‌دیدند، سریع کرکره‌ها را پایین می‌آوردند. البته انواع و اقسام بهانه‌ها را برای باز بودن سفره خانه هایشان مطرح می‌کردند.
بعد سراغ چایخانه‌ها رفتیم، داخل که شدیم، صدای غل غل غلیان، بوی تنباکو و مشتری بی خیال کرونا، همگی نشان میداد که هیچ نظارتی این وسط نیست.

 

در ادامه سری به باشگاه‌های بدن سازی زدیم که خیلی راحت باز بودند و البته مطلب صاحب باشگاه هم قابل تامل بود، وی می‌گفت: چیزی به ما نگفته اند. اما در مقابل برخی از باشگاه‌های ورزشی هم تعطیل بودند.
سراغ آرایشگاه‌های زنانه هم رفتیم که هر کدامشان توجیحات جالبی داشتند. یکی می‌گفت: در آرایشگاه را باز کردم که بچه ام را آنجا درس بدهم و دیگری می‌گفت: آمدم گلدان‌های آرایشگاه را آب بدهم.
البته برخی مکان‌ها مانند سینما‌ها و یا آموزشگاه‌ها تعطیل بودند.
در شهرستان‌ها هم اجرای محدودیت‌های کرونایی، بگیر نگیر داشت. شواهد امر نشان می‌دهد این محدودیت‌های کرونایی زیاد جدی گرفته نمی‌شود و باید فکری به حال آن کرد.  
اینکه یک بخشنامه بابت کرونا صادر شود، به تنهایی کافی نیست، بلکه مهم اجرای آن قانون و آن هم با جدیت تمام است.