یادداشت
راز آرامش لحظههای شعله ور
روز آتش نشان بهانه ایست برای تشکر از آنانی کـه در بین شعلههای آتش، پیام آور ایستادن و سرخ زیستن اند.
به گزارش
خبرگزاری صداوسیما مرکز اصفهان؛ بلندتر از شعلهها قد کشیده ای، فراموش کردهای ثانیه هایت را.
بی تابی اتفاق را تاب نمیآوری، میدوی و میان دود و خاکستر گم میشوی.
شعلههای سرکش و خشمگین و سوزان را فرو مینشانی با دنیایی از دلهره.
همه روز و شبت را با آتش، پنجه میافکنی تا هیچ خانواده ای، شبی را بی خانه پلک نبندد.
فرشته نجاتی هست که آتش عشق خدمت به خلق در وجودت زبانه میکشد تا آتش سوزان و سوزنده حوادث را در زندگی خلق خاموش کنی.
تو میتوانی عشق و امید را از زیر انبوهی از خاکستر بیرون بکشی و آسمان آبی را به پنجرههای دود گرفته نشان بدهی.
دستهای تو، نشانه آخرین ثانیههای ناامیدی اند و لبخندت، آغاز زندگی و شروعی دوباره.
تنها دشمنی که میشناسی، آتشی است که چشم به خاکستر کردن خانه امید دیگران دلبسته است.
تو مهربانترین آشنایی هستی که به یاری امیدهایی میشتابی که تا خاکستر شدن، زمانی بیش، فاصله ندارند.
سرنوشت خانههای بزرگ به دستهای کوچک تو گره خورده است. ثانیهای نمیتوان به شعلههای سرکش آتش اندیشید؛ وقتی که نامی از تو نباشد.
لحظاتی که درون هیچ کس آرام و قرار نیست
لحظات مرگ و زندگی؛ لحظاتی که گاه صدای ناله را میتوان شنید و گاه تنها سکوتی مرگبار حاکم است.
خوب میدانم که هیچ شبی، بی دلهره و اضطراب پشت سر نگذاشته ای. شب هایت را پاس میداری تا خواب شهر، به آرامش بگذرد. پشت پلکهای تو آرامش جریان دارد.
تو از هزاران فرشته نجات زمین این شهرهای دور و نزدیک هستی که ما میشناسیم.
نبرد با شعلههای خانمان سوز، دلی دریایی میخواهد و قلبی آکنده از عشق، هفتم مهر روز ملی ایمنی و آتش نشانی به قهرمانان شجاع سرزمینم مبارک.
سپاس خدایی را که آفریننده آتش است و پناه آتش نشانان.
نگارنده:سیده پروین امامی