امیر سیاری در مصاحبه با رادیو گفتگو تصریح کرد: حضور بنی‌صدر برای نیروهای مسلح آسیب رسان بود، هیچ کس او را قبول نداشت و هرچه توفیق در ابتدای جنگ بدست آوردیم، درپی فرمان امام (ره) بود.
وی ادامه داد: سی و یکم شهریور بود. در مهرآباد هواپیما‌های ۳۳۰ منتظر ما بودند. در حال پرواز بودیم که فرودگاه را بمباران کردند و تازه فهمیدیم چه اتفاقی افتاده است. هواپیمای ما آسیب دیده بود. سوار هواپیمایی دیگر شدیم و در بندرعباس فرود آمدیم. ارتش بعث اعلام کرده بود قصد تصرف جزایر را دارد و به سرعت باید در جزایر مستقر می‌شدیم.
دریادار سیاری افزود: حدود ۱۰۰ نفر تکاور بودیم که صبح روز بعد با بالگرد و هواپیما‌هایی کوچک عازم شناسایی شدیم. در زمان بازگشت مجدد ما را به نقطه‌ای دیگر گسیل دادند و باز هم نمی‌دانستیم مقصد کجاست! با دو فروند ۳۳۰ شبانه حرکت کردیم و ساعت ۱ بامداد در نقطه‌ای نشستیم. وضعیت قرمز بود و به سرعت باید هواپیما را تخلیه می‌کردیم. به دزفول رسیده بودیم. در مسجد شهرک پایگاه هوایی خوابیدیم و بلافاصله بعد از نماز صبح، توسط فرمانده گروهان (ناخداصالحی) احضار شدیم.
دریادارسیاری ادامه داد: در باشگاه افسران تیمسار ظهیرنژاد منتظر ما بود. در اتاق قدم می‌زد و بنی صدر هم گوشه‌ای روی صندلی نشسته و به خواب رفته بود. تیمسار با ما صحبت کرد و دستور آماده باش داد. باید به پل نادری به سمت کرخه می‌رفتیم. اگر دشمن از آن منطقه می‌گذشت، فرودگاه اضطراری دزفول تصرف می‌شد و تصرف این شهر نیز آسان می‌نمود. دستور را گرفتیم و عازم شدیم. بنی صدر همچنان خواب بود.
معاون هماهنگ کننده ارتش ادامه داد: آب رودخانه دزفول را زیاد کرده بودند تا عراق توان عبور نداشته باشد. از طرفی هیچ تجهیزاتی در اختیار ما نبود. با کمک محلی‌ها و متخصصان ارتش با تویوپ و تخته چوب کرجی –قایق‌های کوچک- ساختیم. از این سوی رودخانه که سوار می‌شدیم، ۵۰۰ متر پایین‌تر به آن طرف رودخانه می‌رسیدیم، چون آب ما را با خود می‌برد. شب‌ها برای شناسایی می‌رفتیم و قبل از اذان صبح برمی‌گشتیم. کار هر شبمان همین بود. نیروی هوایی گرا‌ها را می‌گرفت و عراقی‌ها را بمباران می‌کرد.
عراق ۲۰۰۰ بار به جزیره خارک حمله کرد
دریادار سیاری در بخشی دیگر از مصاحبه با رادیو گفتگو وظیفه تکاوران دریایی را، رزم در زمین، هوا و آب عنوان کرد و گفت: در شمال خلیج فارس عملیات‌های متعددی انجام دادیم و هرکجا نیاز بود (از جمله جزایر مجنون) هواناو‌های ما حضور داشتند. همچنین قایق‌های نیروی دریایی برای عبور از کارون (عملیت الی بیت المقدس) حرکت داده شدند و در عملیات شکست حصر آبادان حضوری فعال داشتیم.
وی خود را بعنوان تنها فردی معرفی کرد که از آن دوران و از میان تکاوران دریایی همچنان در حال خدمت است و ادامه داد: تصور نمی‌کردیم جنگ ۸ سال به طول انجامد. دشمن جاده ماهشهر به آبادان را هم قطع کرده بود. با تلاش فراوان جاده را از تیررس مستقیم دشمن آزاد کردیم. همان زمان دبیرکل سازمان‌ملل برای مذاکره به ایران آمد. آن روز‌ها که افسری جوان بودم، در دلم می‌گفتم‌ای کاش تجربه‌ای بیشتر فرا بگیریم. تصور داشتیم جنگ ظرف چند روز آینده خاتمه می‌یابد، ولی فکر نمی‌کردیم ۸ سال درگیر جنگ باشیم.
دریادارسیاری با اشاره به ایستادگی حضرت امام (ره) که بدنبال نپذیرفتن مذاکره، تاکید کردند "اگر جنگ ۲۰سال هم طول بکشد، ما ایستاده ایم"، ادامه داد: حضور بنی‌صدر برای نیروهای مسلح آسیب رسان بود. هیچکس او را قبول نداشت و هرچه توفیق در ابتدای جنگ بدست آوردیم، درپی فرمان امام (ره) بود.
معاون هماهنگ کننده ارتش با اشاره به مقطع زمانی که نیروی دریایی آگاهانه شناور‌های خود را از خرمشهر تخلیه کرد و در شمال خلیج فارس –منطقه رزم این نیرو- گسترش داده و آماده دفاع شد، اظهار کرد: نیروی دریایی با صدور یک اعلامیه بین المللی، خلیج فارس را به دو نیم تقسیم‌بندی و نیم شمالی را منطقه جنگی دانست و تاکید کرد هرکس بدون اجازه وارد این منطقه شود، منهدم خواهد شد و با این اقدام، اقتدار نظام را به نمایش گذاشت و در نتیجه عراق را در محاصره دریایی قرار داد و در ۷ آذر ۵۹ عملیات مروارید را خاتمه داد.
دریادار سیاری با اشاره به تجهیز همه جانبه عراقی‌ها از سوی غرب و شرق و فروش انواع سلاح‌های موشکی و پروازی و منهدم کننده به صدام، گفت: این‌ها فقط می‌خواستند خطوط مواصلاتی و صادرات ایران را قطع کنند که اگر این اتفاق می‌افتاد، کشور ورشکست می‌شد و، چون کسی به ما کمک نمی‌کرد، توانِ جواب دادنِ نیازمندی‌های جنگ و کشور را نداشتیم؛ لذا در طول ۸ سال جنگ تحمیلی، عراق بالغ بر ۲۰۰۰ بار به جزیره خارک حمله کرد، ولی نیروی دریایی با پدافند هوایی اجازه نداد حتی یک روز صادرات نفت قطع شود یا اینکه کشتی‌های ما را بزنند.