کاهش آثار زیست محیطی و بهداشتی بازیافت زباله، خود سود اقتصادی محسوب می شود و سبب کاهش بسیاری از هزینه های دولت می گردد که اگر بخشی از این منفعت را برای سرمایه گذار بخش خصوصی در نظر بگیرند، حتما صنعت بازیافت مورد توجه بیشتر سرمایه گذاران قرار خواهد گرفت.
پژوهش خبری صدا وسیما: محیط‌زیست (Environment) ظرفی است که تمام مفاهیم در آن قرار دارد و بستری است برای سیستم های اقتصادی و اجتماعی. این امر، جایگاه و اهمیت محیط‌زیست در زندگی اجتماعی و حکمرانی را نشان می‌دهد.
اما در کشور ما نگرش و تصور عمومی از محیط‌زیست، محیط طبیعی (natural environment) است و وقتی می‌گوییم محیط‌زیست بی‌اختیار ذهن‌ها به سوی جنگل و کوه و رودخانه می‌رود و همین نگرش را سازمان حفاظت محیط‌زیست هم دارد. حال آنکه حفاظت از محیط‌زیست، بدون اتخاذ نگرشی جامع و بلندمدت در بستر حکمرانی خوب، بر سه پایه‌ی حاکمیت (قانون‌مداری)، شهروندان (مردم‌سالاری) و بازار (بهره‌وری)، امکان‌پذیر نخواهد بود و بر همین اساس مفهوم توسعه‌ی پایدار در جهان شکل گرفته است. در بسیاری از برنامه‌ریزی‌ها در ایران، به جای توجه به ظرفیت و استعداد سرزمین، صرفا بر پایه‌ی بالابردن GDP به قیمت رشد و توسعه نامتعادل صنایع بالادستی، با توجه اندک به پایین‌دست بوده است.
یکی از مهم ترین راه های حفظ محیط زیست و جانداران، بازیافت است که امروزه در دنیا صنعتی پررونق محسوب می شود. تکمیل چرخه این صنعت، از افزایش قطع درختان جلوگیری می کند و به حفظ انرژی منجر خواهد شد. در سال 1031 میلادی، برای اولین بار ژاپن، کاغذهای باطله را بازیافت و به صورت کاغذ نو، عرضه کرد. در ایران اولین کارخانه بازیافت کاغذ در سال 1313 شمسی در کرج، تاسیس شد.
برای بررسی این موضوع در مصاحبه ای با سیدامین صدرنژاد. دبیر اتحادیه صنایع بازیافت ایران، در مورد صنایع بازیافت ایران و چالش های موجود آن به گفتگو نشستیم که در ادامه مهم ترین بخش های این گفتگو ارائه می شود.
متن کامل این مطلب در اینجا قابل دریافت است
پژوهشگر:تینا صالحی