امروز بیستم شهریور سالروز شهادت اسوه تقوا و پرهیزگاری، آیت الله سید اسدالله مدنی امام جمعه تبریز در محراب نماز جمعه است.
شهید آیتالله سیداسدالله مدنی در سال 1293 هجری شمسی در شهرستان آذرشهر دیده به جهان گشود.
وی نخستین عالم آذربایجانی بود که در سال 1342 شمسی در نجف از امام تبعیت کرد و در انتشار تلگراف آیت الله حکیم در حمایت از نهضت امام راحل نقش بسزایی داشت.
این عالم مجاهد در دوران طاغوت از هر فرصتی برای شناساندن چهره واقعی رژیم منحوس پهلوی استفاده می کرد .
آیت اللّه مدنی از دوران جوانی وارد مبارزات سیاسی ـ اجتماعی شد.
او ارتباط مستمری با آیت الله کاشانی داشت و این رابطه به اندازه ای بود که وقتی آیت الله مدنی می خواست به تبریز مسافرت کند، مرحوم کاشانی در تلگرافی به آیت اللّه سید مهدی انگجی، دستور داد هنگام ورود این عالم شجاع به تبریز، وی را گرامی بدارد.
این سید بزرگوار حتی با فروش کتاب هایش، برخی از هزینه های مبارزه مسلحانه شهید نواب صفوی را می پرداخت.
آیت الله مدنی محور مبارزات مردم زادگاهش آذرشهر علیه رژیم شاه بود و نقش مهمی در برچیدن مراکز فسق و فجور در این منطقه داشت.
مبارزات سیاسی آیت الله مدنی موجب دستگیری و تبعید وی به شهرهای مختلف کشور از جمله همدان شد.
در حادثه 21 بهمن سال 57 ، مردم همدان با محوریت آیت الله مدنی ستون زرهی لشکر 81 کرمانشاه را که برای سرکوب حرکت انقلابی مردم تهران ، عازم پایتخت بود متوقف کردند .
بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ، آیتالله مدنی از سوی مردم همدان به نمایندگی مجلس خبرگان انتخاب شد.
حضرت امام خمینی (ره) بعد از شهادت آیت الله قاضی طباطبائی این عالم وارسته را به سمت امام جمعه تبریز و نماینده ولی فقیه در آذربایجان شرقی منصوب کرد .
شهید مدنی پس از منصوب شدن به امامت جمعه شهر تبریز، با معضل بزرگ حزب خلق مسلمان مواجه شد که با روش های گوناگون با انقلاب مبارزه می کرد.
در واقع سخت ترین دوران زندگی شهید مدنی، روزهای آشوب حزب خلق مسلمان بود؛ به طوری که وی بارها از سوی این حزب تهدید شد.
فتنه خلق مسلمان تا جایی پیش رفت که حتی جایگاه نماز جمعه را آتش زدند و جلوی برگزاری نماز جمعه را گرفتند.
در این موقع این عارف مجاهد کفن پوشید و با جمعیتی که پیشاپیش آنان حرکت می کرد، فریاد سر داد: «تا من زنده ام و در این شهر نماینده امام هستم، نماز جمعه را برگزار می کنم». این چنین بود که توطئه حزب خلق و آمریکا در این شهر خنثی شد .
سرانجام پس از سپری کردن 67 سال عمر توام با مبارزه و جهاد در راه خدا و حفظ ارزش های اسلامی در بیستم شهریور ماه سال 1360 در محراب نماز جمعه تبریز به وسیله منافقی کوردل از طایفه ابن ملجمها به شهادت رسید.