مضامین و متن مناجاتالراجین (مناجات امیدواران) از مناجات پانزده‌گانه را بخوانید.
به گزارش گروه وب‌گردی خبرگزاری صدا و سیما، مناجاتالراجین، از مناجات پانزده‌گانه و یکی از مضامین آن، بیان امید به خداوند و رحمت بی‌انتهای حضرت حق‌تعالی است.
مناجاتالراجین (مناجات امیدواران) چهارمین مناجات از مناجات خمس عشر (پانزده‌گانه) است که امام سجاد علیه‌السلام در آن، امید به خداوند و رحمت بی‌انتهای او را به تصویر می‌کشند.
مناجاتالراجین در الصحیفة‌الثانیة‌السجادیة، بحارالانوار و مفاتیح‌الجنان آمده است.
مضامین مناجاتالراجین
√ بیان امید به خداوند و رحمت بی‌انتهای حضرت حق‌تعالی
√ محدودنبودن درخواست انسان از خدا و امید به فضل الهی
√ لزوم درخواست همه نعمت‌های دنیایی و اخروی از خداوند و امید به کرم او داشتن: «چگونه به غیر تو امید داشته باشم، در حالی‌که همه خیر از تو است؟ و چگونه به غیر تو آرزومند شوم، در حالی‌که فرمانروایی، حاکمیت و مالکیت آفرینش مخصوص تو است؟ آیا من امیدم را از تو قطع کنم، در حالی‌که تو از فضل و کرمت، آن‌چه را من درخواست نکردم به من بخشیدی؟»
√ درخواست نعمت‌های معنوی و اخروی و مقام‌های الهی از خداوند در کنار درخواست‌های مادی
√ ستودن خداوند و ذکر اسماء و صفات الهی در کنار درخواست از او
متن عربی مناجاتالراجین
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
یَا مَنْ إِذا سَأَلَهُ عَبْدٌ أَعْطاهُ، وَ إِذا أَمَّلَ ما عِنْدَهُ بَلَّغَهُ مُناهُ، وَ إِذا أَقْبَلَ عَلَیْهِ قَرَّبَهُ وَأَدْناهُ، وَ إِذا جاهَرَهُ بِالْعِصْیانِ سَتَرَ عَلىٰ ذَنْبِهِ وَغَطَّاهُ، وَ إِذا تَوَکَّلَ عَلَیْهِ أَحْسَبَهُ وَکَفاهُ. إِلٰهِى مَنِ الَّذِى نَزَلَ بِکَ مُلْتَمِساً قِراکَ فَما قَرَیْتَهُ؟ وَ مَنِ الَّذِى أَناخَ بِبابِکَ مُرْتَجِیاً نَداکَ فَما أَوْلَیْتَهُ؟
أَیَحْسُنُ أَنْ أَرْجِعَ عَنْ بابِکَ بِالْخَیْبَةِ مَصْرُوفاً، وَلَسْتُ أَعْرِفُ سِواکَ مَوْلىً بِالْإِحْسانِ مَوْصُوفاً؟! کَیْفَ أَرْجُو غَیْرَکَ وَالْخَیْرُ کُلُّهُ بِیَدِکَ؟ وَکَیْفَ أُؤَمِّلُ سِواکَ وَالْخَلْقُ وَالْأَمْرُ لَکَ؟! أَ أَقْطَعُ رَجائِى مِنْکَ وَقَدْ أَوْلَیْتَنِى ما لَمْ أَسْأَلْهُ مِنْ فَضْلِکَ؟ أَمْ تُفْقِرُنِى إِلىٰ مِثْلِى وَأَنَا أَعْتَصِمُ بِحَبْلِکَ؟
یَا مَنْ سَعَدَ بِرَحْمَتِهِ الْقاصِدُونَ، وَلَمْ یَشْقَ بِنِقْمَتِهِ الْمُسْتَغْفِرُونَ؛ کَیْفَ أَنْساکَ وَلَمْ تَزَلْ ذاکِرِى؟! وَکَیْفَ أَ لْهُو عَنْکَ وَأَنْتَ مُراقِبِى؟!
إِلٰهِى بِذَیْلِ کَرَمِکَ أَعْلَقْتُ یَدِى، وَ لِنَیْلِ عَطایاکَ بَسَطْتُ أَمَلِى، فَأَخْلِصْنِى بِخالِصَةِ تَوْحِیدِکَ، وَاجْعَلْنِى مِنْ صَفْوَةِ عَبِیدِکَ، یَا مَنْ کُلُّ هارِبٍ إِلَیْهِ یَلْتَجِئُ، وَکُلُّ طالِبٍ إِیَّاهُ یَرْتَجِى، یَا خَیْرَ مَرْجُوٍّ، وَیَا أَکْرَمَ مَدْعُوٍّ، وَیَا مَنْ لَایُرَدُّ سائِلُهُ، وَلَا یُخَیَّبُ آمِلُهُ.
یَا مَنْ بابُهُ مَفْتُوحٌ لِداعِیهِ، وَحِجابُهُ مَرْفُوعٌ لِراجِیهِ، أَسْأَلُکَ بِکَرَمِکَ أَنْ تَمُنَّ عَلَىَّ مِنْ عَطائِکَ بِما تَقَِرُّ بِهِ عَیْنِى، وَ مِنْ رَجائِکَ بِما تَطْمَئِنُّ بِهِ نَفْسِى، وَ مِنَ الْیَقِینِ بِما تُهَوِّنُ بِهِ عَلَىَّ مُصِیباتِ الدُّنْیا، وَ تَجْلُو بِهِ عَنْ بَصِیرَتِى غَشَواتِ الْعَمىٰ، بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
متن فارسی مناجاتالراجین
به نام خدا که رحمت و مهربانی او بسیار و همیشگی است. ای آن‌که هرگاه بنده‌ای از او بخواهد، عطایش کند و هرگاه چیزی را که نزد او است آرزو کند، به آرزویش برساند و هنگامی‌که به او روی آورد، مقرّب و نزدیکش کند و گاهی که تظاهر به گناه کند، گناهش را پرده‌پوشی کند و آن‌گاه که بر او توکل کند، او را بس باشد و کفایت کند.
خدای من کیست که بر آستان تو وارد شده و خواهان مهمان‌پذیری‌ات باشد و تو از او پذیرایی نکرده باشی و کیست که مرکب حاجت را با امید به سخاوتت به درگاهت خوابانده باشد و تو او را احسان نکرده باشی؟
آیا خوشایند است از درگاهت با محرومیت بازگردم، در حالی‌که جز تو سروری که به احسان متصّف باشد، نشناسم؟ چگونه به غیر تو امید بندم، در حالی‌که هر خوبی به دست تو است و چگونه جز تو را آرزو کنم، در حالی‌که آفرینش و فرمان خاص تو است؟
آیا امیدم را از تو ببرم، در حالی‌که از روی احسان آن‌چه از تو نخواستم به من عطا فرمودی یا آیا به مانند خودم محتاجم می‌کنی در حالی‌که به رشته محکم تو چنگ می‌زنم؟ ای آن‌که قصدکنندگان به رحمت او خوشبخت شدند و آمرزش‌خواهان به انتقام او بدبخت نشدند.
چگونه تو را فراموش کنم که همیشه به یادم بوده‌ای و چگونه از تو غافل شوم که تو نگهبانم هستی، خدای من دستم را به دامن کرم تو آویختم و برای رسیدن به عطای تو سفره آرزویم را گستردم، مرا به خلوص توحیدت خالص کن و از بندگان برگزیده‌ات قرار ده، ای آن‌که هر گریزانی به او پناه می‌جوید و هر جوینده‌ای به او امید می‌بندد، ای بهترین امیدبخش، ای کریم‌ترین خوانده.
ای آن‌که پرستنده تو برگردانده نشود و آرزومند تو محروم نشود، ای آن‌که در رحمت او به روی خوانندگان باز است و پرده درگاه او برای امیدواران گشوده است، از تو می‌خواهم به بزرگواری‌ات که از عطای خود بر من آن‌چنان ببخشی که دیده‌ام به آن روشن شود و از امید به تو سرشارم کنی، به اندازه‌ای که نهادم آرامش یابد و از یقین آن‌چنان بر من منّت نهی که با آن ناگواری‌های دنیا را برایم آسان کنی و با آن از دیدگان دلم پرده‌های نابینایی را برگیری، به مهربانی‌ات، ای مهربان‌ترین مهربانان.
منبع: بیتوته