رئیس فراکسیون معدن و صنایع معدنی مجلس شورای اسلامی با انتقاد از بی توجهی به مساله پژوهش در کشور گفت: بخشی از منابع معدنی ما به دلیل بی توجهی به پژوهش در حال هدر رفتن است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز یزد، محمدصالح جوکار در بازدید از مرکز تحقیقات مواد معدن یزد بر لزوم بهره برداری بهینه از مواد معدنی تأکید کرد و افزود: اینکه بدانیم ضرورت سرمایه‌گذاری در هر ماده معدنی چقدر است یکی از مهمترین مباحثی است که باید در حوزه تحقیقات معدنی مورد توجه قرار گیرد.
وی با اشاره به اینکه نسبت به سایر کشور‌ها در این زمینه عقب هستیم، گفت: اینکه یک کار تحقیقاتی طولانی مدت انجام دهیم و پس از آن در کتابخانه‌ها بایگانی کنیم اصلا خوب نیست، هر کار تحقیقاتی باید منجر به نتیجه شود و ما به آن نتیجه توجه کنیم.
نماینده مردم یزد و اشکذر درباره توسعه روز به روز کشور‌های اروپایی و آمریکایی و عقب افتادگی ایران در حوزه پژوهش ابراز تاسف کرد و ادامه داد: به این صورت ما همیشه نگاهمان به اروپا و آمریکا بود که آن‌ها به چه چیزی دست پیدا می‌کنند و ما هم همان را از آن‌ها کسب کنیم.
جوکار مکلف شدن دستگاه‌ها به اختصاص دو تا سه درصد اعتبار خود برای پژوهش را در راستای جبران این عقب افتادگی عنوان کرد و اظهار داشت: تا زمانی که در حوزه پژوهش و تحقیقات وارد نشویم و هزینه‌ای که انجام می‌دهیم را با تحقیقات به تولید مطلوب‌تر سوق ندهیم، تنها منابع خود را هدر داده‌ایم.
وی افزود: بخشی از منابع خود را در حوزه معدن به راحتی هدر می‌دهیم و نعمتی که خداوند به ما داده است را به دلیل اینکه به سمت پژوهش نمی‌رویم از دست می‌دهیم.
رئیس فراکسیون معدن و صنایع معدنی مجلس شورای اسلامی تأکید کرد: مثال این موضوع خام فروشی است که متاسفانه ما در سال‌های گذشته به راحتی انجام دادیم و منابع خود را برای به دست آوردن آسان پول دور ریختیم؛ سطح مرکز تحقیقات معدن یزد باید ملی شود و بتوانیم به آیتم‌هایی که در اهداف آن دیده شده دست یافته و به مرجعی در حوزه معادن کشور و دنیا تبدیل شود.
جوکار با بیان اینکه استان یزد دومین استان معدنی کشور است و ۵۹ عنصر معدنی را در یزد داریم، گفت: ما باید بدانیم از این میزان چقدر را استخراج، استحصال و فرآوری می‌کنیم و درآمد و خسارت‌های آن چقدر است؟
وی تأکید کرد که مرکز تحقیقات معدن یزد قابلیت‌های بسیاری دارد و می‌تواند چراغ راه آینده بهره‌برداری صحیح از معادن در استان ما باشد که کمترین میزان خسارت را داشته باشیم و بالاترین بهره برداری را انجام دهیم.