مناجات المتوسلین از امام زین العابدین علیه السلام نقل شده و در صحیفه سجادیه، بحارالانوار و مفاتیح الجنان آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز یکشنبه تعیین نموده است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
إِلٰهِى لَیْسَ لِى وَسِیلَةٌ إِلَیْكَ إِلّا عَوَاطِفُ رَأْفَتِكَ، وَلَا لِى ذَرِیعَةٌ إِلَیْكَ إِلّا عَوَارِفُ رَحْمَتِكَ، وَشَفَاعَةُ نَبِیِّكَ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ، وَمُنْقِذِ الْأُمَّةِ مِنَ الْغُمَّةِ، فَاجْعَلْهُما لِى سَبَباً إِلَىٰ نَیْلِ غُفْرانِكَ، وَصَیِّرْهُما لِى وُصْلَةً إِلَى الْفَوْزِ بِرِضْوَانِكَ، وَقَدْ حَلَّ رَجَائِى بِحَرَمِ كَرَمِكَ، وَحَطَّ طَمَعِى بِفِنَاءِ جُودِكَ، فَحَقِّقْ فِیكَ أَمَلِى، وَاخْتِمْ بِالْخَیْرِ عَمَلِى، وَاجْعَلْنِى مِنْ صَفْوَتِكَ الَّذِینَ أَحْلَلْتَهُمْ بُحْبُوحَةَ جَنَّتِكَ، وَبَوَّأْتَهُمْ دَارَ كَرامَتِكَ؛ وَأَقْرَرْتَ أَعْیُنَهُمْ بِالنَّظَرِ إِلَیْكَ یَوْمَ لِقائِكَ، وَأَوْرَثْتَهُمْ مَنَازِلَ الصِّدْقِ فِى جِوارِكَ.
یَا مَنْ لَایَفِدُ الْوَافِدُونَ عَلَىٰ أَكْرَمَ مِنْهُ، وَلَا یَجِدُ الْقَاصِدُونَ أَرْحَمَ مِنْهُ، یَا خَیْرَ مَنْ خَلَا بِهِ وَحِیدٌ، وَیَا أَعْطَفَ مَنْ أَوَىٰ إِلَیْهِ طَرِیدٌ، إِلَىٰ سَعَةِ عَفْوِكَ مَدَدْتُ یَدِى، وَبِذَیْلِ كَرَمِكَ أَعْلَقْتُ كَفِّى، فَلا تُولِنِى الْحِرْمَانَ، وَلَا تُبْلِنِى بِالْخَیْبَةِ وَالْخُسْرانِ، یَا سَمِیعَ الدُّعاءِ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است؛
خدایا، به پیشگاهت وسیله ای جز عواطف مهرت ندارم و به درگاهت دست آویزی جز از آنچه از رحمتت شناخته شده و جز شفاعت پیامبرت، رسول رحمت رهایی بخش امت از رنج و ناراحتی ندارم، خدایا! این دو وسیله را برای من سبب رسیدن به آمرزشت قرار ده و آن دو را رابطه ای برای دست یابی به خشنودي ات بگردان، همانا امیدم به حریم کرمت فرود آمده و مرکب طمعم به آستانه جودت بار انداخته است، پس در مورد خودت آرزویم را محقّق ساز و کارم را به خیر پایان ده و مرا از آن برگزیدگانی قرار ده که در بین بهشت قرارشان دادی و خانه کرامتت را در اختیارشان گذاردی؛ و دیده آنان را در روز قیامت با نگاه بسوی جمال خود روشن نمودی و جایگاه راستی را در جوارت به آنان واگذار نمودی،
ای آن که باریافتگان بر کریم تر از وی بار نیابند و قصدکنندگان مهربان تر از او را نیابند، ای برترین کسی که شخص تنها با او خلوت کند و ای مهربان ترین کسی که انسان رانده بجانب او روی آورد، بسوی گستردگی عفوت دست گدایی دراز کردم و به دامن کرمت چنگ آویختم، مرا مستحق حرمان مکن و به ناامیدی و زیان دچار مساز، ای شنوای دعا، ای مهربان ترین مهربانان.
وسایل توسل و تقرب به خداوند عبارتند از:
جاذبه های مهربانی خدا و شفاعت رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم.
امید داشتن به لطف و کرم خداوند.
درخواست عاقبت به خیری و قرار گرفتن در بین بندگان خاص وممتاز الهی.
توصیف خداوند:
خداوند، معدن کرم و بزرگواری است.
کریم تر، بزرگ مرتبه تر، رحیم تر و مهربان تر از خدا وجود ندارد.
خدا تنها انیس برای انسان های غریبی است که حتی اقوام و دوستانش وی را از خود رانده اند.
خدا پناه کسانی است که از هر جایی رانده شده اند و پناهی ندارند.
امید داشتن به عفو بی نهایت و کرم و بخشایش نامحدود خداوند.
چنانچه عفو و بخشش و کرم خداوند شامل حال انسان نشود، هیچ کسی نجات نمی یابد.
درخواست عاقبت به خیری از مضامین مناجات توسل کنندگان می باشد.