نوحه‌ای از مداحی‌های معروف نریمان پناهی در سال ۹۸ به اسم ریان بن شبیب اشاره دارد؛ شاید برای شما جالب باشد بدانید ریان کیست و شهرت او برای چه بود.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، آن دسته از کسانی‌که بیشتر اهل کتاب و مطالعه باشند، احتمالاً اسم ریان بن شبیب را خوانده‌اند و او را می‌شناسند اما آن‌هایی که جوان‌ترند، این اسم را سال ۹۸ در نوحه معروف نریمان پناهی شنیده‌اند. از همین‌رو شاید برای خیلی‌ها جالب باشد که بدانند او کیست و چرا اسمش در مداحی‌ها و روضه‌ها شنیده می‌شود.
ریان بن شبیب را جزو تاریخ‌نگاران و محدثان معتبر پیروان مذهب شیعه می‌دانند. کسی‌که بخش قابل توجهی از مقتل‌ها و روضه‌های مربوط به کربلا و قیام عاشورا را روی کاغذ آورده است. معروف‌ترین روایت ریان را به روایتی از قول امام رضا (علیه‌السلام) به مناسبت آغاز ماه محرم نسبت می‌دهند.
ریان بن شبیب روایت کرده است من روز اول محرم خدمت حضرت علی بن موسی‌الرضا علیه‌السلام رسیدم. حضرت فرمودند: ای پسر شبیب آیا امروز را روزه گرفته‌ای؟ عرض کردم نه یا ابن رسول‌الله! فرمودند: امروز روزی است که زکریا پروردگارش را خواند و گفت: پروردگارا فرزندی پاک به من مرحمت بفرما، همانا تو دعای بندگان را می‌شنوی. حق‌تعالی دعای او را مستجاب فرمود و در حالی‌که حضرت زکریا در محراب بود، به ملائکه فرمود. او را ندا کردند. گفتند خدا بشارت می‌دهد تو را به یحیی، پس هر که امروز را روزه بدارد و سپس دعا کند، دعای او مستجاب می‌شود، چنان‌که دعای زکریا (علیه‌السلام) مستجاب شد.
سپس حضرت فرمودند: ای پسر شبیب! محرم ماهی بود که اهل جاهلیت در زمان گذشته، ظلم و قتال در این ماه را برای احترام آن، حرام می‌دانستند (نام این ماه محرم‌الحرام است). پس این امت حرمت این ماه را نشناختند، حرمت پیامبر خدا را ندانستند، در این ماه با ذریه پیامبر، قتال و زنان ایشان را اسیر کردند و اموال آنها را به غارت بردند. پس خدا این‌ها را هرگز نیامرزد. ای پسر شبیب، اگر گریه می‌کنی برای حسین بن علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) گریه کن که او را ذبح کردند و با هجده تن از اهل بیت او شهید کردند که هیچ‌یک از آنها روی زمین شبیه و مانندی نداشتند.
جایی دیگر، ریان بن شبیب به نقل از امام هشتم در وصف واقعه عاشورا نوشته است: ای پسر شبیب! خبر داد مرا پدرم از پدرش، از جدش که چون جدم حسین (علیه‌السلام) را شهید کردند از آسمان خون و خاک سرخ بارید. ای پسر شبیب! اگر گریه می‌کنی بر حسین (علیه‌السلام) گریه کن تا آب دیده بر روی صورت تو جاری شود خدای متعال، همه گناهان صغیره و کبیره تو را می‌آمرزد؛ خواه اندک باشد یا بسیار. ای پسر شبیب! اگر می‌خواهی خدا را ملاقات کنی، در حالی‌که هیچ گناهی برای تو نباشد، پس امام حسین (علیه‌السلام) را زیارت کن. ای پسر شبیب! اگر می‌خواهی در غرفه عالیه بهشت ساکن شوی و با رسول خدا و ائمه طاهرین (علیه‌السلام) باشی، پس قاتلان حسین (علیه‌السلام) را لعنت کن. ای پسر شبیب! اگر می‌خواهی مثل ثواب شهدای کربلا را داشته باشی، هر گاه مصیبت آن حضرت را یاد می‌کنی بگو «یا لیتنی کنت معکم فافوز فوزا عظیما» یعنی ای‌کاش من با شما بودم و به رستگاری بزرگ (شهادت در راه دین خدا) نائل می‌شدم.
منبع: الکوثر