آلودگی صوتی در اصفهان به میزان ۷۵ تا ۸۵ دسیبل، بیش از حد استاندارد است.
با وجود اینکه اصفهان از نظر آلودگی صوتی جایگاه دوم کشور را پس از تهران دارد، نبود بودجه و زیرساخت‌های مناسب سبب شده اجرای ماده ۲۹ قانون هوای پاک مصوب بیست و پنجم تیر ۱۳۹۶ همچنین آئین نامه اجرایی آن تاکنون بلاتکلیف بماند.
طبق این آئین نامه وزارت کشور موظف شده است که در مدت شش ماه از لازم الاجرا شدن مصوبه، طرح جامع مدیریت کاهش آلودگی صوتی در کلانشهر‌ها را تدوین و وزارت راه و شهرسازی نیز در مدت یکسال از تصویب قانون، دستورالعمل کنترل و کاهش آلودگی ناشی از فعالیت‌های ساختمانی و ساخت و ساز‌های شهری را ابلاغ کند.
همچنین پلیس راهور موظف است با وسایل نقلیه موتوری فاقد معاینه فنی برخورد و سازمان حفاظت محیط زیست با همکاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سایر دستگاه‌های مربوط سامانه ملی پایش و اطلاع رسانی آلودگی صوتی را راه اندازی کند.
رئیس امور آزمایشگاه‌های اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان گفت: اجرای این لوایح به علت محدودیت منابع اعتباری در دو سال اخیر امکان پذیر نبوده و راه اندازی سامانه ملی پایش آلودگی هوا هم محقق نشه است.
بابک صادقیان افزود: برای کنترل آلودگی صوتی کلانشهر اصفهان نیاز است که در هر نقطه شهر، ایستگاه‌های ثابت سنجش صوت نصب شود که این امر نیازمند تأمین اعتبار است.
وی اضافه کرد: آلودگی صوتی نه تنها بر شنوایی افراد اثر نامطلوب دارد بلکه تبعات فیزیکی و روانی آن نیز اثبات شده است و روح و روان شهروندان را به مخاطره می‌اندازد.
آلودگی صوتی، امواج ناخواسته‌ای است که منابع مختلف ثابت و متحرک در زمان و مکان خاص منتشر می‌شود و بر موجودات زنده به ویژه انسان تأثیر می‌گذارد و نه تنها آرامش و تمرکز وی را برهم می‌زند بلکه عوارض بی شمار جسمی، روحی و حتی اختلال در اعصاب شنوایی ایجاد می‌کند.
بر اساس آیین‌نامه اجرایی نحوه جلوگیری از آلودگی صوتی، تراز متوسط استاندارد روزانه آلودگی صوتی - بین ساعت ۷ تا ۲۲ - در پهنه‌های مسکونی ۵۵ دسیبل و تراز متوسط استاندار شبانه آن بین ساعت ۲۲ تا ۷، ۴۵ دسیبل است.
بر اساس ماده ۲۹ قانون هوای پاک، ایجاد هرگونه آلودگی صوتی توسط منابع ثابت و متحرک ممنوع است و در مورد منابع آلاینده ثابت، مجرم به جزای نقدی درجه ۷ ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی محکوم می‌شود.