عرفه،نگین انگشتری ذی الحجه
آنکس که تو را شناخت جان را چه کند
عرفه است، روز بخشش نابخشودهترین گناهان؛ روز بازگشت عارفانه از بن بستِ تاریکِ ضلالت به آسمانِ آبی هدایت.
به گزارش
خبرگزاری صداوسیما، مرکز اصفهان، امروز در کرانه آبی آسمان، سیر و سلوکِ معرفت را به نظاره مینشینیم و خویشتنِ واقعی را که در این روزهایِ حیرانی گم گشته جستجو میکنیم؛ آری عرفه روز شناخت واقعی خویش و آفرینش است.
امروز، دلتنگی هایمان از بن بستِ روزمرگیها تا فراسوی فراغ و آرامشی بی مثال پرواز میکند با اعتراف دلهای بی قرار به گناهان، با مرثیه سرایی زبان و با باران بی وقفه چشمان.
امروز، نفس هایِ خاموش مان با رایحهی دل انگیزِ «دعا» جان دوباره میگیرد و نوای دلنشنین «اَنْتَ الّذی»ها و اعتراف «انا الّذی»، هایمان عرش و فرش را مدهوش میکند تا صحرای عرفات قلوبمان، بهشتِ عرفه شود.
امروز اشک هایمان متولد میشود روی دامان دلی که دلتنگ یار است و دیارِ یار! و بی قرار، پنجره قلبمان را به سمتِ بهشتِ کربلا میگشاییم و هم نوا میشویم با امامی که از سرچشمه عارفانه عرفان نوشید و جهان را مدهوشِ نسیمِ جان فزای عشق، رشادت و معرفت خود کرد.
امروز حکایتِ چشم انتظاری مان، روایت شیرینی است از آرزویِ هم نشینی با عارف حقیقی این عالم خاکی: حضرت مهدی (عج) و شوقی بی اندازه برای پایانِ این چشم به راهی هزار و چندین ساله.
امروز بهترینها را از معبود محبوبمان طلب میکنیم:ای پروردگارِ عرفه! توانگری را در ذاتم، بصیرت و اعتقاد را در قلبم، خلوص نیت را در رفتارم، نور را در چشمانم و بینش را در دینم قرار ده.
مولایم! رزق حلالت را بـر مـن گسترده گـردان! و صحت و سلامت به جسم و دینم ببخش و به هراس و اضطرابم را امان بده و از آتش دوزخ رهایم نما!