این چیزی است که یعقوب فرزندانش را بدان وصیت کرد که‌ای فرزندانم خداوند دین را برای شما برگزید، پس نمیرید مگر آنکه تسلیم رضای خداوند باشید.
به گزارش خبرنگار حوزه معارف گروه علمی فرهنگی هنری خبرگزاری صدا و سیما، امروز هفتم ماه ذی الحجة مصادف با سالروز شهادت پنجمین امام از ائمه اهل بیت (ع) «حضرت امام محمد بن علی الباقر علیهما السلام» است.
کلینی به سند خود از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود: پدرم هر آنچه از کتب و سلاح و آثار و امانات انبیاء در نزد خود داشت، به من به ودیعت سپرد. پس، چون لحظه وفاتش فرارسید به من گفت: چهار شاهد فرا بخوان. من چهار تن از قریش را دعوت کردم... پس به من فرمود:
«بنویس این چیزی است که یعقوب فرزندانش را بدان وصیت کرد که "ای فرزندانم خداوند دین را برای شما برگزید، پس نمیرید مگر آنکه تسلیم رضای خداوند باشید"؛ و وصیت کرد محمد بن علی به جعفر بن محمد و به وی فرمان می‌دهد که او را به جامه بردی که هر جمعه در آن نماز می‌خواند کفن کند و عمامه اش را بر سرش بندد و قبر او را چهار گوش و با فاصله چهار انگشت از زمین بلندتر قرار دهد و در موقع دفن بند‌های کفن او را باز کند».
سپس به شهود فرمود: بازگردید خداوند شما را رحمت کند!
امام صادق (ع) گفت: به پدرم گفتم:ای پدر! در این وصیت چه بود که بر آن شاهد طلب کردی؟ فرمود: پسرم! خوش نداشتم پس از من با تو به نزاع برخیزند به این بهانه که به تو وصیت نکرده ام و می‌خواستم بدین وسیله حجت و دلیلی برای تو قرار داده باشم. در حقیقت امام (ع) می‌خواست به این وسیله همگان بدانند که جعفر بن محمد (ع)، وصی و جانشین و امام بعد از اوست.
کلینی در کافی به سند خود از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: پدرم روزی در ایام بیماریش به من گفت: پسرم گروهی از قریشیان ساکن مدینه را بدینجا فراخوان تا آن‌ها را گواه بگیرم. من نیز چنین کردم. پس امام در حضور آنان به من فرمود:ای جعفر هنگامی که من دنیا را وداع گفتم مرا بشوی و کفن کن و قبرم را چهار انگشت بالاتر از زمین قرار ده و بر آن آب بپاش. چون گواهان رفتند به پدرم عرض کردم: اگر مرا (در خلوت هم) به این کار‌ها امر می‌کردی، انجام می‌دادم. چرا درخواستی تا عده‌ای را به عنوان شاهد به نزدت بیاورم؟ فرمود: پسرم می‌خواستم با تو نزاع نکنند. (یعنی در امامت و خلافت از پس من با تو نزاع نکنند و بدانند که تو وصی من هستی).
کلینی در کافی به سند خود از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود: پدرم در وصیتش نوشته بود که وی را در سه جامه کفن کنم. یکی ردای جمره‌ای او بود که در روز جمعه با آن نماز می‌خواند و دو پیراهن دیگر. پس به وی عرض کردم: چرا این‌ها را می‌نویسید؟ فرمود: می‌ترسم مردم با تو از در نزاع وارد شوند و بگویند او را در چهار یا پنج جامه کفن کن، اما تو به گفتار آنان راه مرو. عمامه خودم را بر سرم بند و البته عمامه را جزو کفن محسوب مکن بلکه عمامه از چیز‌هایی است که بدن را به آن می‌پوشانند.
شیخ کلینی در کافی به سند خود نقل کرده است که: امام باقر (ع) وصیت کرد که هشتصد درهم برای برگزاری مراسم سوگواری او اختصاص دهند و این کار را از سنت پیامبر (ص) می‌دانست.