مجری این شبکه تلویزیونی گفت: مقامات اطلاعاتی آمریکا روسیه را متهم کرده اند که مخفیانه به شبه نظامیان وابسته به طالبان در افغانستان در ازای کشتن سربازان اشغالگر آمریکایی و متحدان افغان آنها در منطقه پول داده است. این اتهام را اولین بار نیویورک تایمز مطرح کرد. اما از آنجائیکه رسانههای جریان اصلی نتوانسته اند شواهدی برای ادعاها در خصوص سلاحهای کشتار جمعی در عراق، نسل کشی در لیبی، خلیج تونکین و موارد دیگر ارائه کنند، بسیاری اعتبار تازهترین اتهام جامعه اطلاعاتی را سوال برانگیز میخوانند؛ به ویژه که این اتهام با وعده هفته گذشته دولت ترامپ برای خارج ساختن سربازان آمریکایی از افغانستان همزمان شده است. البته این اتهام جدی است و قطعا باید بررسی شود و پذیرفتن آنها بدون مدرک، کاملا اشتباه است.
جسی ونتورا Jesse Ventura مفسر سیاسی آمریکایی در اینباره تاکيد کرد: قطعا همینطور است. من موضوعات زیادی را مرور کرده ام و من شاهد این بوده ام که دولت من و جامعه اطلاعاتی کشور من آشکارا دروغ میگویند. شما چند لحظه پیش اشاره کردید. من به یاد دارم زمانی که رسانههای جریان اصلی، مرتب مطالبی درباره سلاحهای کشتار جمعی صدام حسین و ارتباط او با القاعده را به خورد ما میدادند. آنها از تاکتیک تکرار استفاده میکردند؛ اینکه با تکرار زیاد یک موضوع آن را تبدیل به یک واقعیت میکنید در حالیکه ما الان اطمینان داریم که این اتهامات واقعیت نداشتند. بعد آنها درباره اینکه این اطلاعات را به انگلیسیها هم منتقل کردند، صحبت کردند. این همان کاری بود که درباره تسلیحات کشتار جمعی عراق و ارتباط آن با القاعده هم انجام دادند. این اقدام برای نخست وزیری تونی بلر وقتی آنها فهمیدند که همه اینها جعلی بود، گران تمام شد؛ بنابراین این حرفها باید قبل از اینکه ما هر گونه واکنشی نشان دهیم، بررسی شوند.
ما باید از خودمان بپرسیم چرا؟ چرا باید روسیه دست به چنین کاری بزند وقتی زمان خروج نیروها فرا رسیده است. این کار چه سودی برای روسیه دارد که وارد چنین بازی در جامعه بین المللی شود؟ آیا فقط برای سرگرمی؟ من اینطور فکر نمیکنم. آنها کاری را برای سرگرمی انجام نمیدهند؛ بنابراین من در برابر زمان مطرح شدن این موضوع علامت سوال میگذارم و همچنین به روشی که میخواهیم به آن جواب دهیم فکر میکنم. زیرا در این لحظه آنها این موضوع را یک واقعیت محض در نظر گرفته اند.
آنها بارها دروغ گفته اند و بر اساس آن وارد جنگهای بزرگی شده اند. روندی که از زمان جنگی که من در آن شرکت داشتم وجود داشته است، جنگ خلیج تونکین، جنگ ویتنام. ما در این جنگهای گسترده وارده شده ایم و به خاطر داشته باشید که مجموعه شرکتهای نظامی پول زیادی از آنها به جیب زدند؛ و اگر قرار باشد از افغانستان هم پول به جیب بزنند، هر کاری میکنند تا اسلحهها شلیک کنند و جنگ شروع شود.
توصیهای که من به دونالد ترامپ میکنم این است که [سربازان] ما را از آنجا بیرون بیاور. ما بر اساس آنچه گفته میشود به آنجا رفتیم تا اوسامه بن لادن را بگیریم. آنها به ما گفتند ما او را کشتیم. پس من این سوال را میپرسم چرا ما هنوز آنجا هستیم؟ هدف چیست؟ بعلاوه، به موضوع از این بعد هم نگاه کنید. این جنگی مذهبی است. آنها برای کشتن آمریکاییها به پول احتیاجی ندارند. من شنیدم که پاسخ طالبان هم دقیقا همین بود. آنها گفتند ما برای کشتن آمریکاییها به پول نیاز نداریم ما از آنها متنفریم. زیرا بحث مذهب مطرح است و وقتی پای اعتقادات مذهبی به میان میآید افراد برای کشتن به پول نیاز ندارند.
مجری شبکه افزود: در پاسخ به این اتهامات، کاترین هریج Catherine Herridge خبرنگار تحقیقی شبکه تلویزیونی سی بی اس در توئیتی نوشت: یک مقام اطلاعاتی که اطلاعات دست اول دارد به سی بی اس نیوز گفت که یک گزارش اطلاعاتی وجود دارد و اینکه ان اس ای بر این باور است که این گزارش با رفتارهای شناخته شده و قابل راستی آزمایی طالبان و حقانی هماهنگ نیست؛ و شواهد کافی برای اثبات آن وجود ندارد. "
خب، دستکم یک نفر در رسانههای جریان اصلی درباره این ادعا تردید کرده است. اما آمریکا میخواهد دقیقا همان اتهامی را درباره روسیه مطرح کند که در دهه ۱۹۸۰ برای شروع عملیات گردباد مطرح کرد. در آن زمان آمریکا به مجاهدین ضد شوروی در افغانستان اسلحه داد و آنها را تامین مالی کرد و به یاد داشته باشید ما درباره اوسامه بن لادن صحبت کردیم. اوسامه بن لادن هم به مجاهدین پول میداد و از آنها حمایت میکرد که با شوروی در افغانستان بجنگند؛ بنابراین ائتلافها هر جا اقتضا کرده است، همیشه در نوسان بوده اند.
تحليلگر سياسي گفت: من چیز بهتری دارم. من در خانه ام در مکزیکو عکسی از اوسامه بن لادن در کنار زبیگنیو برژینسکی دارم. او مشاور امنیت ملی بود. این همان کاری است که ما انجام میدادیم. ما به بن لادن پول میدادیم تا با روسیه بجنگد. اکنون ۴۰ سال بعد، ما روسیه را به همین کار متهم میکنیم. این نمونه دیگری از تزویر و دوریی است. این کار برای آمریکا اشکالی ندارد، اما اگر دیگری آن را انجام داد ما هیاهو به راه میاندازیم. من میگویم هیچ طرفی نباید اینکار را انجام دهد. این موضوع اگر تایید شود از سوی هر دو طرف مضحک است. اما چطور میتوانیم روسیه را تبهکار بزرگ تصویر کنیم وقتی ۴۰ سال پیش ما هم همین کار کثیف را مرتکب شدیم. چطور رسانههای ما اینقدر سریع این مسائل را فراموش میکنند. چقدر سریع رسانههای جریان اصلی، سی ان ان و دیگران، دیگر نمیخواهند درباره متزلزل بودن اطلاعات و جنگی که بر اساس آن در عراق شکل گرفت، صحبت کنند. من اینها را میبینم، وحشتناک هستند.