ورزش خوزستان اندر خم مشکلات
ورزش دوومیدانی خوزستان برای تولدی دیگر راه پُر پیچ و خمی در پیش دارد.
به گزارش
خبرگزاری صداوسیما مرکز خوزستان، دویدن ورزشی ساده است که نیاز به امکانات زیادی ندارد، انجام مداوم این ورزش فواید بسیاری برای سلامتی به همراه دارد. میدانیم که ورزش برای سلامتی بسیار مفید است.
از میان تمام ورزشها، دویدن یکی از متداولترین آنهاست که برای تناسب اندام و قویشدن بدن توصیه شده است.
آشنایی با فواید این رشته شاید به تنهایی گویای این باشد که چرا دوومیدانی را مادر ورزشها نامیدند.
دوومیدانی یکی از پرمدالترین رشتههای المپیک و پارالمپیک است و تمامی کشورها سعی میکنند با سرمایه گذاری و برنامه ریزی در هر دوره المپیک و پارالمپیک بیشترین مدال این رشته ورزشی را کسب کند. اما دو ومیدانی در استان خوزستان با بی مهری روبرو شده است.
موفقیت یک رشته ورزشی در گرو شناسایی مستعدین این رشته و در اختیار قرار دادن امکانات سختافزاری آن است، موضوعی که در خوزستان در اولویت مسئولان ورزش نبوده و به نظر میرسد در آینده هم در اولویت قرار نمیگیرد.
ورزش دو و میدانی به شکلی است که نیاز به پیست و حضور در محیط بیرون از منزل دارد و ورزشکاران این ورزش در خانه فقط کارهای عمومی را میتوانند انجام دهند.
دوومیدانی سالها بود دراستان خوزستان که به حال خود رها شده است و ما شاهد کمترین حرکتی از سوی این رشته ورزشی درسطح استان بودیم. اما خوشبختانه با تغییرات در راس این رشته ورزشی ما شاهد جوشش مجدد دوومیدانی در خوزستان هستیم. جوششی که برای فوران به گذشت زمان نیاز دارد. اما کشف استعداد به تنهایی لازمه بازگشت دوومیدانی خوزستان به روزهای خوب گذشته نیست و این رشته برای فعالیت باید ابزارهای دیگری نیز دراختیار داشته باشد.
داشتن پیست اختصاصی دوومیدانی اساسیترین وسلیه برای شروع فعالیت این رشته ورزشی است. سالهاست که دو و میدانی خوزستان در حسرت یک مکان تخصصی برای اجرای برنامههای خود روزها را سپری میکند، ولی شاهد توسعه زیرساختهای تخصصی دو و میدانی و ورزشهای پایه در دیگر استانها هستیم، در صورتی که تنها پیست استاندارد دو و میدانی خوزستان در اختیار فوتبالیهاست و هیئت دو و میدانی هیچگونه اختیاری برای اجرای برنامههای خود در تنها مکان تخصصی این رشته ندارد.
چگونه میتوان انتظار داشت با نبود یک پیست تخصصی امید داشت علاقمندان به دوومیدانی دراین رشته ورزشی فعالیت کنند. تا زمانی که پیست تخصصی وجود نداشته نباید امید داشت مادر ورزشهای خوزستان حال خوبی داشته است.
در هنگام مسابقات قهرمانی کشور و توزیع مدال همگان نگاهشان به ورزشهای پایه و پرمدال است که در صورت موفق نبودن این هیئتها، مسئولان ارشد ورزش تنها به عملکرد انتقاد میکنند. اما آیا این مسئولین از خود پرسیدن که چه امکاناتی در اختیار این هیئتها قرار دادند که درمسابقات انتظار معجزه دارند.
به هرحال مادر ورزش خوزستان، برای تولدی دوباره راه پُر پیچ و خمی را در پیش دارد که امیدواریم با کمک دلسوزان ورزش این راه هرچه زودتر هموارتر شود.
* محمد ملازاده