الجزیره در تحلیل پیامهای سخنان رئیس جمهور مصر در تهدید به مداخله مستقیم نظامی در لیبی، گزارش داد: بعید است مصر در لیبی مداخله مستقیم داشته باشد، زیرا با سه بحران خطرناک در کشور خود مواجه است و رئیس جمهور این کشور با مطرح کردن این اظهارات در بازدید از تجهیزات نظامی، به دنبال نمایش قدرت و یافتن جایی در طرحهای آینده لیبی بود.
به گزارش شبکه تلویزیونی الجزیره، خالد المشری رئیس شورای عالی حکومت لیبی ضمن مخالفت با سخنان عبدالفتاح السیسی در خصوص مداخله مستقیم در لیبی، گفت این اقدام به منزله آسیب وارد کردن به سیاست و مداخله واضح و روشن در مسائل لیبی است.
از سوی دیگر، مجلس نمایندگان در طرابلس ضمن محکوم کردن این سخنان، آن را به منزله اذعان واضح و روشن به وجود تصمیمی برای تجاوزگری به لیبی و حاکمیت آن دانست.
رئیس جمهور مصر گفت هر نوع مداخله مستقیم مصر در لیبی، مشروعیت بین المللی به دست میآورد.
وی افزود هدف از این مداخله، دفاع و تأمین امنیت مرزهای غربی مصر خواهد بود.
در همین راستا، اقدامات دیپلماتیک درباره بحران لیبی ادامه دارد؛ به طوری که عبدالمجید تبون رئیس جمهور الجزایر با فائز السراج رئیس شورای ریاستی لیبی درباره تحولات اوضاع لیبی بحث و گفتگو کردند.
گزارشگر الجزیره گفت: رئیس جمهور مصر درباره مداخله مستقیم نظامی در لیبی به طور واضح و آشکار تهدید کرد.
وی با انتخاب مناطقی از غرب مصر که با مرزهای لیبی فاصله ندارد، گفت هر نوع مداخله مستقیم در مصر مشروعیت دارد.
السیسی گفت «برای اجرای هر نوع مأموریتی (درباره لیبی) در مناطق داخلی کشور خود و در صورت نیاز در مناطق خارج از مرزهای مصر، آمادگی داریم.»
وی همچنین تصمیم گرفت در بازدید از خودروهای نظامی این سخنان را مطرح کند و این اقدام به منزله تلاش واضح و روشنی برای نمایش قدرت بود.
سخنان السیسی پیامهای متعددی دربرداشت؛ نخست اینکه وی این مداخله را مستقیم خواند. به طوری که این سخنان به منزله اذعان تلویحی به مداخلات غیر مستقیم در لیبی است.
وی در ادامه گفت مشروعیت این اقدام به سبب دفاع از خود و در چارچوب منشور سازمان ملل به دست میآید. این سخنان بدان معناست که نوعی تجازوگری یا تجاوزگری احتمالی از جانب لیبی وجود دارد که اقتضا میکند در قبال آن از خود دفاع کند.
دومین موضوعی که به مداخله مصر مشروعیت میدهد، خواسته مجلس نمایندگان در طبرق است که السیسی آن را به منزله تنها قوه قانونی منتخب مردم لیبی دانست.
در اینجا السیسی قانونی بودن را از دولت وفاق ملی لیبی سلب کرد؛ آن هم در حالی که سازمان ملل آن را به رسمیت میشناسد.
وی به این موضوع اهمیت نداد که مجلس نمایندگان در لیبی به دو گروه در طرابلس و طبرق تقسیم شده است.
اکنون این سوال مطرح میشود که آیا السیسی به مداخله نظامی ادامه خواهد داد یا به اعمال فشار ادامه میدهد تا دیگر طرفها را متوجه کند که مصر عامل تعیین کنندهای است و باید در طرحها برای لیبی در نظر گرفته شود.
ناظران بعید میدانند که السیسی با مداخله نظامی در لیبی ریسک کند؛ زیرا اکنون با سه بحران مواجه است که خطرات آن از اوضاع لیبی کمتر نیست؛ نخست سد نهضت اتیوپی که به منزله تهدیدی برای مصر محسوب میشود؛ دوم بحران کرونا که به گفته کارشناسان، مقامات مصر در مقابله با آن شکست خوردند و سوم بحران خفه کننده اقتصادی است که در پی شیوع کرونا شدت گرفت.
در حالی که همسایه شرقی لیبی به مداخله نظامی تهدید میکرد، رئیس جمهور یکی از همسایگان لیبی در غرب میزبان فائز السراج رئیس دولت وفاق ملی لیبی بود. عبدالمجید تبون در پایتخت الجزایر با السراج بحث و گفتگو کرد.
ریاست جمهوری الجزایر اعلام کرد این سفر در چارچوب تلاشهای گسترده الجزایر برای ازسرگیری گفتگو بین طرفهای لیبیایی به منظور یافتن راه حل سیاسی برای بحران لیبی انجام شد.
این سفر یادآور فضایی است که رئیس جمهور مصر طی آن به مداخله مستقیم نظامی تهدید کرد. دولت وفاق ملی لیبی تماسهای گستردهای با کشورهای همسایه و ترکیه برقرار کرد. ترکیه هم با ایتالیا و روسیه گفتگو کرد. همچنین حرف و حدیثهایی درباره همگرایی ترکیه و آمریکا درباره لیبی مطرح میشود.
با توجه این اقدامات گسترده دیپلماتیک و سیاسی در قبال لیبی، این سوال مطرح میشود که مصر چه نقشی در آن ایفا خواهد کرد؟