در حالیکه جهان شاهد رکود، بیکاری و فقر فزاینده بود استان یزد شاهد باشکوهترین عملیات نیکوکارانه مردمی بود.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز یزد، روزهای آخر سال بود از حوالی میدان بلند قامت امیرچقماق یزد عبور میکردم میدانی که در طول تاریخ شاهد حوادث زیادی در این دیار بوده، باد تندی میوزید و همراه با شکوفههای درختان، شکوفههای امید دلهای زیادی هم بر باد میرفت. صدای بلند و ناگهانی رعد و برق، لرزه بر اندام مبهوت شهر میانداخت. من عابر خیابانهای خلوت شهری بودم که در سکوت، خاطرات غوغای شب عیدش را مرور میکرد. از خیابانهای امام و قیام و بلوار امامزاده میگذشتم، جاهایی که سال قبل پر بود ازصدای بوق و آهنگهای پشت ترافیک خودروها تا پیاده روهای خسته و لگدمال شده و مغازههایی که جای سوزن انداختن هم نداشتند.
تعطیلی شهر در بازار گرمی کرونا
در بازارهای تو در توی شاهزاده فاضل، صدری و خان و زرگرها قدم میزدم، خبری از آن هیاهو و خریدهای شب عید نبود، بچهها به جای پای کوبیدن به کف مغازهها برای خرید لباس یا اسباب بازی، گرم تماشای تلویزیون بودند، زنی در خیابان نبود که برای خرید موردعلاقه اش بازار را زیرپا بگذارد و مردی که پای به پایش، همه خریدها را حساب کند.
مغازههایی که از صبح زود تا نیمه شب به روی مشتریان باز بودند و دخلشان حسابی پر میشد، امسال روی کرکره هایشان نوشته شده بود "به علت شیوع ویروس کرونا و حفظ سلامتی شهروندان، تعطیل است. "
روی یکی از مغازههای پوشاکی شماره تماسی نوشته شده، جویای احوال شغلش میشوم، هنوز سوالم تمام نشده میگوید: لباسهای مغازه ام را به هزار امید خریده ام، چون چند تا چک دارم و اجاره مغازه هم هست که اگر این لباسها را نفروشم نمیتوانم پرداخت کنم، تا قبل از تعطیلی، چند نفری میآمدند و خرید میکردند، اما با این وضعیت هم نگران از مد افتادن لباسها و هم دلواپس چکها و قسط هایم هستم.
اصناف و بازاریانی که از ابتدای ورود کرونا به شهر، با رعایت نکات بهداشتی و حتی به قیمت جان، مغازهها را باز میکردند تا بتوانند خرج زندگیشان را بدهند، با ابلاغ مصوبه ستاد ملی کرونا مجبور به بستن مغازهها بودند.
چوب کرونا لای چرخ کار
باورکردنش سخت بود، اما این ویروس، چرخ خیلی از کارخانهها را هم از حرکت نگه داشت و کارگران زیادی از کار بیکار شدند.
خروج از شهر یزد کار آسانی نبود، اما برای تهیه گزارش میشد به سمت جاده میبد رفت، در طول مسیرکارخانههای کاشی و سرامیک زیادی را دیدم که برعکس قبل، دودکش هایشان خط سیاهی بر آسمان نمیکشیدند. به چند کارخانه سر زدم، با چند مدیرکارخانه صحبت کردم حال خوشایندی نداشتند. امیر گفت: حال و روزمان را که میبینید نیازی به گفتن نیست، تا به حال با وجود تحریمهای بزرگ هرطور بود چرخ کارخانه را چرخاندیم، اما حالا یک ویروس کوچک چوب لای چرخ کارخانه گذاشته، من بیشتر از هرکسی نگران حال کارگران این کارخانه هستم، اما با جود کرونا و متوقف شدن خرید مردم وصادرات، چارهای جز تعطیلی و بیکارشدن کارگران نبود.
به گفته مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان برای حمایت از کارگران متضرر از کرونا طرح بیمه بیکاری در نظر گرفته شد که بیش از ۱۷ هزار کارگردر این سامانه ثبت نام کردند.
اما این طرح هم شامل حال کارگران روز مزد نشد، مثل رضا که همین چند روز پیش او را در میوه فروشی دیدم، از چک و چانه هایش با میوه فروش فهمیدم کارگر ساختمان است، دو پلاستیک از میوههای نیمه پلاسیده دستش بود، از کارش پرسیدم گفت: از موقع شیوع کرونا ۲ ماه است که ساختمان سازی تعطیل شده و من و بقیه کارگران، بیکار شدیم، با این حقوق کارگری هر طور بود زندگی ام را میگذراندم، اما الان نمیدانم خرج زن و بچه و اجاره خانه ام را از کجا بیاورم و خدا میداند لحظه سال تحویل، خیلی دلم شکست و دعاکردم که شرمنده شان نشوم.
مواسات، رمز بزرگترین عملیات مردمی- همدلی
اخبار را دنبال میکردم روند شیوع کرونا در کشور صعودی بود و بیمارستانها گنجایش بیماران را نداشت، ویروسی که به سرعت در جهان منتشر شد و شمار قربانیانش روز به روز افزایش مییافت. بهاری که ماهها منتظرش بودیم از راه رسیده بود، اما دلها خزان زده وشاید نوروز هم تا به حال این روز را به خود ندیده بود، اما در کشور ما ناگهان اتفاقاتی افتاد که چشم جهانیان را به خود خیره کرد.
مردمی که دست روی دست نگذاشتند و کمبود ماسک و مواد ضدعفونی کننده را با همیاری و نیت خیر، حل کردند. عده زیادی داوطلبانه به بیمارستانها رفتند و هرکاری از دستشان برآمد انجام دادند.
تولید بیش از ۳ میلیون ماسک، همکاری بیش از ۱۴۰ هزار جهادگر وخدمات دهی سه هزار کادر درمانی در ۶ بیمارستان استان از جمله همدلیهای مردم استان یزد در مبارزه با کرونا بود.
در اواخر فروردین ماه کارخانهها و اصناف با شرط رعایت فاصله اجتماعی باز شدند و دوباره پای مردم به خیابانها باز شد، وام یک میلیون تومانی، تنها تسهیلات دولت به یارانه بگیران بود، اما با شرایط سخت اقتصادی و با وجود تحریم ها، دولت توان حمایت گسترده از افراد متضرر از کرونا را نداشت.
رهبر معظم انقلاب در آستانه ماه مبارک رمضان در سخنرانی خود با مردم ایران فرموند: بایستی صحنهها و جلوههایی از جامعه مهدوی را خودمان به وجود بیاوریم؛ جامعهی مهدوی جامعهی قسط و عدل است و جامعهی عزت است، جامعهی علم است، جامعهی مواسات و برادری ست؛ اینها را بایستی ما در زندگی خودمان تحقق بخشیم.
بعد از سخنرانی ایشان، کلمه "مواسات" رمز بزرگترین عملیات مردمی کشور شد. قرارگاه مواسات در شهرها تشکیل شد.
شجاعان، دبیر قرارگاه مواسات استان دراین باره گفت: بهره گیری از ظرفیت محلات و مساجد، شناسایی خانوادههای نیازمند آبرو داری که تحت پوشش نهادهای حمایتی نیستند، نیازسنجی خانواده ها، ارائه کمکهای ضروری هر خانواده و بهره گیری از ظرفیت واحدهای صنعتی و معدنی استان از برنامههای این قرارگاه است.
وقتی همدلی مردم بر کرونا پیشی می گیرد
ماه مبارک رمضان داشت از راه میرسید و مساجد هنوز تعطیل بود، مساجدی که هر سال رمضان، جا برای نشستن هم نداشتند؛ بعد از صفهای به هم پیوسته نماز، روزه داران برای پهن شدن سفرههای افطار به صف مینشستند.
اما با این وجود مردم مومن و خداجوی دارالعباده، امسال هم مساجد را خالی نگذاشتند و این مکانهای مقدس، مرکزهمدلی و شور بندگی شدند.
۵ اردیبهشت ماه، مصادف با شب اول ماه مبارک رمضان بود، مسجد امام حسین (ع) محمود آباد اولین جایی بود که مرحله اول مواسات درآن آغاز شد.
خیران استان و بسیج و سپاه در این مرحله ۱۰ هزار بسته کمک معیشتی بین مردم توزیع کردند. این بستهها شامل مرغ، برنج، شکر، حبوبات، نان خشک، ماکارانی، سویا، رب گوجه و روغن و خرما بودند.
اما کمکها تنها به شماره حساب قرارگاه ختم نشد، به نقاط مختلف شهر که این همدلیها شکل میگرفت رفتم. نمونه اش موسسه خیریه حضرت رقیه (س) یزد که در مسجد کوچک محله آزادشهر بود. عدهای از مردم محله با رعایت نکات بهداشتی بستهها را آماده کرده میکردند. اشترزاده، مسئول این موسسه گفت:امروز بیش از یکصد بسته غذایی توسط خیرین این محل تهیه شد و بین مردم نیازمند محله تقسیم میشود.
آن طرف شهر یزد تعدادی از جوانان خیر یزدی هم با کمک مردم بستههای معیشتی آماده کرده اند. بستههایی پر و پیمانتر که در مسجد محله امام شهر چیده شده بود. جوانان روزه داری که بدون هیچ چشم داشتی با عشق به مردم خدمت میکردند. محمودی، نماینده این جوانان نیکوکار گفت:ما در این مرحله ۸۰ بسته را تهیه کردیم؛ ارزش این بستهها ۵۰۰ هزار تومان است و مرحله دوم این کار خیر تا قبل از پایان ماه رمضان اجرا میشود.
ماه رحمت و مهمانی خدا، امسال زیباترین و مهربانترین ماه بندگان خدا بود؛ مومنانی که در هر نقطه از شهر در تلاش بودند تا در آن ماه پربرکت، سفرهای خالی نماند.
کمکها آنقدر زیاد و مومنانه بود که خیران، اتباع افاغنه را هم از یاد نبردند. جمعی از طلبهها با کمک خیران، مواد غذایی را برای آنها آماده کردند. مدیریت حوزه علمیه خواهران استان گفت: در اقدامی ۶۰۰ بسته معیشتی ۳۰۰ هزار تومانی در بین آسیب دیدگان کرونای افاغنه توزیع کردند.
دانشجویان یزدی هم در روزهای تعطیل کرونا بیکار ننشستند. به دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد رفتم جایی که محل تهیه و توزیع بیش از هزار بسته معیشتی بود.
مدیر اجرایی ستاد بنیاد احسان کرامت استان یزد گفت: دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد هزار بسته معیشتی به ارزش چهار میلیون ریال آماده کرده است و این بستهها به افراد اسیب دیده از ویروس کرونا اهدا میشود. دانش میر گفت:این بستهها شامل مواد غذایی است که هرکدام حدود ۳۰۰ هزار تومان ارزش دارد.
به همراه این گروه برای توزیع بستهها رفتم مردم نیازمندی را دیدم که با گرفتن بستهها دست دعا برای خیرخواهی برمی داشتند.
علیرضا کارگری بود که در این ایام از کار بیکار شده بود او گفت خدا خیرشان بدهد همین هم به زخم زندگی ام میخورد، کاش دولت هم بیشتر به فکر ما کارگرها باشد.
در این روزها عده زیادی هم نذر داشتند و به طبخ غذا برای آسیب دیدگان از کرونا پرداختند. نمونه اش ۵۰۰ پرس غذای گرمی بود که به همت گروه جهادی شهید محمود دهقان طزرجانی و هتل پارسیان یزد تهیه و بین افراد آسیب دیده از کرونا توزیع شد.
همدلی آمد تا سفرهای خالی نماند
کمکها و همدلیهای مردم استان یزد به همین جا ختم نشد. بیستم اردیبهشت ماه، مصادف با ۱۵ رمضان و تولد کریم اهل بیت امام حسن مجتبی (ع) بود. به مسجد روضه محمدیه یزد رفتم جایی که دومین مرحله این رزمایش برگزار شد.
زارع کمالی جانشین فرماندهی سپاه الغدیر استان گفت:در این مرحله ۱۵ هزار بسته کمک معیشتی، هرکدام به ارزش ۳۰۰ هزار تومان با همت نهادهای انقلابی، پایگاههای بسیج، اصناف و کارگری، خیرین و هیاتهای مذهبی تهیه شده است و بین مردم توزیع میشود.
در این مرحله هم کمکهای قشرهای مختلف مردم ادامه داشت. مسئول دبیرخانه بین المللی یزد-حسینیه ایران نیز گفت: هیئتهای مذهبی و بانیان روضههای الاعبدالله الحسین (ع) در این ایام اولین گروهی بودند که به یاری مردم آسیب دیده شتافتند و بیش از ۷ میلیارد تومان به مردم آسیب دیده از کرونا کمک کرده اند.
به حسینیه خلف باغ یزد میروم مسئول هیئت، بستههای زیادی را نشانم میدهد و میگوید اینها را هیئتیهای خودمان کمک کرده اند و نگران بوده اند که مبادا کسی در این محل گرسنه بماند.
آن طرف شهر در دانشگاه یزد هم خبرهایی بود. دانشجویان بسیجی و طلاب با همکاری هم مواد غذایی را در بستههای آماده میکردند. نوشته روی بستهها برایم جالب بود. از یکی از دانشجویان علت نامگذاری این بستهها را پرسیدم. هادی گفت: ما اسم این طرح را تحفه مولا گذاشتیم، چون این کار خیر همزمان با شبهای قدر شده و ما هم قصد داریم مانند مولا علی (ع) شبانه و ناشناس این بستهها را توزیع کنیم.
میثم یکی دیگر از دانشجویان گفت: کار سختی که ما در این رزمایش داشتیم شناسایی افراد نیازمندی بود که تابه حال در هیچ کدام از رزمایشها به آنها کمک نشده است.
لقمانی، رئیس دانشگاه یزد گفت: در این رزمایش ۳۰۰ بسته غذایی باارزش ۵۰ میلیون تومان بین نیازمندان تقسیم میشود.
این همدلیها مختص ماه مبارک رمضان نبود مرحله سوم مواسات ۵ خرداد ماه به مناسبت عید سعید فطر برگزار و در این مرحله بیش از ۵ هزار بسته تهیه و توزیع شد.
البته کمکها فقط به مردم شهرها اختصاص نیافت. در روستاهای بخش مرکزی هم بانیان خیر به یاری نیازمندان شتافتند. حجت الاسلام کرمی، معاون فرهنگی اداره کل اوقاف استان گفت:با همت خیران ۸۰۰ بسته غذایی به ارزش دو میلیارد و چهارصد میلیون ریال تهیه و بین نیازمندان و اقشار آسیب دیده از کرونا توزیع کردند.
کرونا ویروسی بود که با همه سختیها و مشکلاتش موجب شد تا ما درس همدلی و ایثار را دوباره مرور کنیم. تعداد زیادی از مردم در این ایام اجاره خانه یا مغازه خود را بخشیدند نمونه اش پرداخت حق و حقوق کارگران در مدت بسته بودن شیرینی پزیها به مبلغ یک میلیارد تومان از جمله کمکهایی است که منتظری، مدیر واحد تولیدی شیرینی سازی در یزد انجام داده است. اسحاقی، مدیر روابط عمومی مرکز تفریحی -تجاری خلیج فارس نیز گفت: اجاره ۲۵ باب مغازه و یک هایپر استار به مدت ۵ ماه به مبلغ یک میلیارد و ۲۵۰ میلیون تومان بخشیده است.
بهارت خوش که فکر دیگرانی ...
فصل بهار با همه زیبایی هایش رو به پایان است فصلی که برخلاف سالهای دیگر نتوانستیم زیباییهای طبیعتش را به تماشا بنشینیم، اما به جای آن شاهد صحنههای زیبایی بودیم که امید و عشق را در دل ما زنده کرد.
حالا دوباره از کنار میدان امیرچقماق یزد میگذرم، به منارههای بلندش نگاه میکنم و فکر میکنم به کرونایی که هنوز در شهر جولان میدهد، اما دیگر ترس و ناامیدی از وجود مردم رخت بربسته است. مردمی که ثابت کردند در کشور ما کار خیر و دین در راس همه امور است و با داشتن این دو میتوان از سختترین شرایط هم عبور کرد.
نویسنده: زهرا گنجعلی