معاون وزیر و رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی تأکید کرد عملیاتی کردن اسناد بالادستی هدف اصلی اش از قبول این مسؤولیت است.
ایشان خطاب به اعضای شورای مدیران سازمان بیان داشت: از شما به عنوان همکاران خودم انتظاراتی دارم که امیدوارم در تعامل با یکدیگر و با توافقات روی قواعد عمل، در این مسیر قدم برداریم. یک سؤال پیش میآید و آن این است که چگونه مدیریت کنیم تا مدیریت نشویم؟ البته مدیریت شدن دو وجه دارد که وجه مثبت آن مدیریت شدن توسط مدیر بالادست است، اما وجه منفی آن مدیریت شدن به وسیله مسایل عرصه مدیریت است که این نوع مدیریت از نظر من مذموم است.
رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی سپس مواردی را به عنوان اولویتهای مد نظر مدیریت خود در این سازمان ارائه کرد که به این شرح است:
بر خدا توکل داشته باشیم:معتقدم زمانی در امور موفق میشویم که متوکل باشیم و استعانت از خدا را فراموش نکنیم. تلاش کنیم مدیریت خود را در طول تدبیر و مدیریت پروردگار متعال قرار دهیم.
متواضعانه عمل کنیم: در این بخش باید اخلاق اسلامی را در کنار مدیریتهای خودمان قرار دهیم و احترام و کرامت انسانی رعایت کنیم. سعه صدر یکی از الزامات اصلی مدّیریت است.
عالمانه عمل کنیم: در همه امور به علم محتاجیم مانند علم تکنولوژی آموزشی، علم برنامه ریزی درسی و غیره. سؤال مهمی که پیش میآید این است که شما به عنوان مدیران سازمان در بخش خودتان به کدام علم احتیاج دارید تا امور بهتر اداره گردد.
هوشیارانه عمل کنیم:لزوماً دانایی هوشیاری نمیآورد. هوشیاری درک ظرافتهاست که دقت نظر آنها را کشف میکند ما باید در مسایل اعتقادی و مسایل اجتماعی و ... خود را به ظریف کلی عادت دهیم.
یک مثال بزنم- شما میدانید کارخانه دین سازی دشمنان جهان اسلام اشّکال قّلابی و بدلی دین اسلام را برای ایجاد انحراف در ذهن جوانان درست کرده اند. اسلام آمریکایی که امام راحل (ره) متذکر شده اند از جمله آنهاست. از طرفی من و شما با متون آموزشی که خوراک فکری و تربیتی کودکان و نوجوانان است سر و کار داریم. اگر هوشیار نباشیم چه بسا به عمد و یا به سهو تفکر انحرافی وارد متون شود و مانند یک سمّ آنها را مسموم کند. این یک حقیقتی است که نباید از آن غافل شد. گروه اندیشه ورز در حوزههای تربیت و یادگیری چه مختصاتی باید داشته باشند تا انحرافات را به درستی و به موقع ببینند. گاهی ورود این نوع کج بینیها مثل حرکت یک مورچه سیاه در شب ظلمانی عمل میکند. دیدن آنها به بصیرت نیاز دارد؛ بنابراین همه باید هوشیار باشیم و تنها به دانش خود غرهّ نشویم.
معیار مدارانه عمل کنیم: در هر بخشی نیازمند شاخص هستیم البته نوع شاخص متفاوت است وقتی از استاندارد کتب درسی صحبت به میان میآید منظور همین شاخص و معیار است.
اجتماعی عمل کنیم: از فردگرایی پرهیز کنیم. ما به عنوان مسؤول باید روحیه اجتماعی خودمان را تقویت کنیم. بدیهی است که خیلی از کارها را فردی عمل میکنیم و از ایدئولوژی فردگرایانه باید به شدت بپرهیزیم.
جامع عمل کنیم: از تک بعدی عمل کردن پرهیز کنیم. برنامه تک بعدی نتایجی ابتر خواهند داشت.
قانونی عمل کنیم: عمل به قانون نشانه بزرگی انسان است و هیچ کس و گروهی از قانون شکنی نفعی نبرده است.
قاطعانه و مهربان عمل کنیم: قاطعیت به موقع لازمه مدیریت کارآمد است البته قاطعیت را نباید با استبداد یکی گرفت. استبداد مذموم است، ولی قاطعیت لازم است.
کارهایمان استمرار داشته باشد: با استمرار میتوانیم آثار کارهای خود را نهادینه کنیم.
آرمانها را فراموش نکنیم: آرمانها به صورت مستقیم با برنامه درسی مارابطه دارد ما باید در امور واقع برنامهها را با نگاه به آرمانها بنگریم و تحلیل کنیم.
فرایندی عمل کنیم: فرایندی عمل کردن مشکل گشاست و مقطعی و گسسته عمل کردن مشکل زاست.
آقای دکتر حسن ملکی با اشاره به برخی جابجاییها در این سازمان گفت: به طور طبیعی هر مدیری براساس سلایق و اهداف خود تصمیم گیری میکند و دست به تغییرات میزند که بنده هم از این قاعده مستثنی نیستم. این تغییرات هرگز به معنی ضعف نفرات قبلی نیست، زیرا آن عزیزان هم به طور قطع زحمات زیادی برای اعتلای این مجموعه کشیده اند لکن موقعیتهای متفاوت به انسانهای متفاوت نیاز دارد.