امام صادق علیه‌السلام در حدیثی به ثواب روزۀ سه روز پایانی ماه مبارک شعبان اشاره کرده است.
یکی از اعمالی که در این ماه و در آستانۀ ماه مبارک رمضان بسیار به آن تأکید شده‌ایم، روزه است. امام صادق علیه‌السلام فرمود: «مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ مِنْ آخِرِ شَعْبَانَ وَ وَصَلَهَا بِشَهْرِ رَمَضَانَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ صَوْمَ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْن؛ هر کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به روزه ماه رمضان وصل کند، خداوند ثواب روزه دو ماه پی‌درپی را برایش محسوب می‌کند.» (من لا یحضره الفقیه ج ۲ ، ص ۹۴ ، ح ۱۸۲۹ - امالی(صدوق) ص ۶۷۰)
پیامبر اکرم(ص) در حدیثی فرمود: «شَعبانُ شَهری... فَمَن صامَ شَهری کُنتُ لَهُ شَفیعاً یَومَ القِیامَةِ؛ شعبان ماه من است... هر که ماه مرا روزه بدارد، روز قیامت شفیع او خواهم بود.» (فضائل الاشهر الثلاثه ص ۶۴ - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۹۴ ، ص ۸۳ ، ح ۵۴)
امیرالمؤمنین علیه‌السلام نیز فرمود: «صَومُ شَعبانَ یَذهَبُ بِوَسواسِ الصَّدرِ وَ بَلابِلِ القَلبِ؛ روزه ماه شعبان، وسواس دل و پریشانی‌های جان را از بین می‌برد.» (الخصال، ص ۶۱۲)