چهار خطه شهرکرد به بروجن با وجود تامین اعتبار امسال هم بهره برداری نشد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز چهارمحال و بختیاری، 179 روز از آخرین گزارشی که در خصوص چهار خطه ملی شهرکرد به بروجن کار کردم می گذرد، قرار بود امسال این محور افتتاح شود. چهار خطه ای که تنها پنج کیلومتر آن باقی مانده بود و فقط حدود سی میلیارد ریال برای تملک زمین های کشاوزان نیاز داشت.
پنج کیلومتری که به دلیل دو خطه بودن، کیفیت نامناسب سطح جاده و نا آشنایی مسافران و گردشگران شاید کمتر هفته ای باشد که صحنه ای دلخراش از واژگونی و یا برخورد خودروها در آن اتفاق نیفتد.
مدیرکل راه و شهرسازی سابق چهارمحال و بختیاری تیرماه امسال در ارتباط تلفنی به مجموعه خبری 20 استان گفت: این طرح نیاز به تملک زمین های کشاورزان حاشیه جاده دارد و آنها می گویند: باید فقط به صورت پول نقد تصفیه حساب شود و اسناد خزانه اسلامی که دولت منتشر کرده را قبول نمی کنند.
داریوش حسینی خبر از مصوب شدن 50 میلیارد ریال اعتبار نقدی از سوی سازمان برنامه و بودجه داد و افزود: این مبلغ در مرحله پایانی پرداخت است که در صورت انجام تملک این محور امسال بازگشایی خواهد شد.
اعتبار اختصاص یافت و اکنون تنها یک روز از سال باقی مانده است؛ چرا هنوز چهار خطه شهرکرد به بروجن افتتاح نشده و این در حالیست که قرار شد در صورت موافقت نکردن کشاورزان ماده 9 اعمال شود؟
دلیل تأخیر در افتتاح چهار خطه شهرکرد به بروجن:
معاون ساخت راه و شهرسازی استان می گوید: تعدادی از مالکان اراضی بر سر قیمت توافق نکردند و کارشناس طرف کشاورزان انصراف داد که طبق قانون کارشناسی دوم پس از 6 ماه(بهمن ماه) انجام شد، پول به حساب ثبت اسناد است و کشاورزان با تحویل سند می توانند پول زمین هایشان را دریافت کنند.
حمید ربیعی افزود: اما سند زمین های تعدادی از کشاورزان مشاعی است و شرکای زیادی بر سر آنها ادعای مالکیت دارند و بعضی از کشاورزان هم فقط می خواهند اعلام کنندکه حاضرند زمین ها را برای ساخت جاده بدهند؛ اما سند به نام دولت نزنند.
وی ادامه داد: اعمال ماده 9 در اختیار وزیر است تا به دادستان استان دستور دهد و از انجایی که برخی طرح ها تبعات اجتماعی دارند معمولا اجرای این ماده به عنوان آخرین راهکار است.
اکبر ربیعی یکی از کشاورزان شهر فرادنبه می گوید: با موافقت خودم در 300 متر از زمین های کشاورزیم ساخت جاده اجرا شده و برای 200 متر باقیمانده هم هنوز اقدامی از طرف دولت صورت نگرفته است؛ ضمن آن که پولی هم تاکنون در ازای اراضی کشاورزی به ما نداده اند و کسی به ما نگفته است که برای دریافت پول به اداره ثبت اسناد مراجعه کنیم.
وی در خصوص مخالفت تعدادی از کشاورزان می گوید: دو سال پیش هر متر زمین 20 تومان قیمت گذاری شد که پولی پرداخت نشد و کشاورزان به دلیل افزایش نرخ زمین ها با این قیمت مخالفت کردند و خواستار افزایش قیمت بر اساس نرخ روز بودند.
کارشناسی پس از 6 ماه طبق قانون
سر مهندس نظارت طرح ملی چهار خطه شهرکرد به بروجن هم گفت: از مهر امسال تاکنون از پنج کیلومتر جاده باقیمانده با همکاری کشاورزان فرادنبه یک و نیم کیلومترآزاد شد، کشاورزان پولی دریافت نکردند و حتی کشاورزان همکاری کردند تا کار آسفالت هم انجام شود.
داراب اوستاک در خصوص اینکه با وجود گذشت یک ماه از کارشناسی انجام شده چرا کار اجرای جاده در اراضی باقیمانده آغاز نشده است؛ می افزاید: مراحل اداری این کار در حال انجام است و به محض آزاد شدن اراضی کار را آغاز خواهیم کرد.
به گفته وی، بر اساس آخرین کارشناسی انجام شده قرار شد تا به اراضی مجهز به سیستم آبیاری نوین 44 هزار تومان و اراضی بدون تجهیز به سامانه نوین متری 38 هزار تومان پول به کشاورزان پرداخت شود.
توافق کشاورزان
ده محسنی، سرپرست راه و شهرسازی استان خبر از توافق کشاورزان برای تملک اراضی حاشیه جاده بر اساس آخرین کارشناسی انجام شده داد و افزود: پیش بینی می شود طرح ملی چهار خطه شهرکرد به بروجن تا چهار ماه آینده به بهره برداری برسد.
شهرهای فرادنبه و سفیدشت در محدوده چهار خطه شهرکرد به بروجن قرار دارند، محور شهرکرد - بروجن به لردگان یکی از محورهای ترانزیتی فلات مرکزی به جنوب کشور می باشد و به منظور کاهش بار ترافیکی و تصادفات در این مسیر سال1387 بود که اجرای طرح ملی چهار خطه شهرکرد - بروجن به لردگان آغاز شد.
سرهنگ نوربخش رئیس پلس راه استان می گوید: محور لردگان به ایذه پرخطرترین جاده و شهرکرد به بروجن دومین محور پر خطر در چهارمحال و بختیاری است که پارسال در این جاده تصادفات جاده ای هفت درصد افزایش داشته است و به گفته وی وضعیت امسال در خصوص حوادث مشابه پارسال است.
تیرماه سال 95 امیری،معاون عمرانی(وقت)چهارمحال و بختیاری به مردم وعده داد این چهارخطه سال 96 به بهره برداری خواهد رسید هر روز مسیر 50 کیلومتری محور شهرکرد به بروجن را طی می کنم؛ شنیدن زنده اند، خداروشکر، کشته نداشت؛ برایم آشناست.