مردم ایران در مقاطع تاریخی گذشته، بارها شرایط سخت‌تر از این اتفاق را پشت سر گذاشته‌اند و با اتحاد و همدلی به یقین می‌توانند با کرونا نیز مقابله کنند. مفاهیمی چون همدلی و مشارکت اجتماعی امروز رنگ دیگری به خود می گیرد.
پژوهش خبری صدا وسیما : این روزها ایران و جهان درگیر مسئله ای فراگیر و بحرانی به نام اپیدمی کووید 19 مشهور به کرونا شده است. مسئله ای که مسائل متعدد و متفاوتی را که مردم و کشور را درچند سال اخیر درگیر کرده، تحت الشعاع خود قرار داده است. اما حافظه تاریخی مردم و کشور نشان می دهد که هر بار موضوعی سلامت و امنیت جامعه را به نوعی به خطر انداخته مردم با همبستگی بیشتر به مقابله با آن رفته اند. این حس همدلی و همبستگی ملی با همه فراز و نشیب هایش در مقاطع مختلف از تاریخ کشورمان، در شرایط سخت قوی تر ظاهر شده و مردم در کنار هم و با همیاری یکدیگر بر بحران غلبه یافته اند. این پژوهش با مروری بر پیشینه و ادبیات مفهومی همدلی، به برخی فواید و ابعاد و مصادیق مختلف همدلی و همکاری مردم در مقابله با بحران کرونا می پردازد.
همدلی چیست؟
همدلی، توانایی درک احساسات و دیدگاه‌های دیگران و استفاده از این دانسته‌ها برای مدیریت رفتارمان تعریف می‌شود. طبق تحقیقات، آدم‌های همدل گرایش به بخشندگیِ بیشتر دارند و نسبت به رفاه دیگران از خود علاقه نشان می‌دهند. آنها همچنین روابط شادتری را تجربه می‌کنند و از احساس بهزیستی فردی بیشتری برخوردارند."همدلی به معنای تلاشی فعالانه تر برای درک «دیگری» و یک پاسخ عاطفی است که بیشتر متناسب با شرایط شخصی دیگر است تا شرایط مربوط به خود شخص." (مارتین هافمن، 1987) این تواناییِ دیدن مسائل از دیدگاه شخص دیگر و درک و همدردی کردن با او، نقشی مهم در زندگی اجتماعی ما دارد و اغلب ما را وادار می کند که برای التیام بخشیدن به رنج دیگری، اقدامی انجام دهیم. اقدامی اغلب شجاعانه و سرشار از حس بشردوستانه و مبتنی بر رفتارهای جامعه پسندانه است. همدلی نقطه مقابل بی تفاوتی اجتماعی است. موضوعی که جامعه شناسان و صاحب نظران مدتهاست که نسبت به رشد آن در جامعه ما هشدار می دهند.
متن کامل این مطلب در اینجا قابل دریافت است.
پژوهشگر: فریفته هدایتی
چیزی رو که میخواستم پیدا نکردم