ضرورت تاسیس تشکل جدیدی از کشورهای اسلامی برای حمایت عملی از فلسطین

سه شنبه گذشته (هشتم بهمن ماه 1398) ترامپ محورهای اصلی طرح معامله قرن را در دیدار با نتانیاهو رونمایی کرد. شناسایی قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی, شناسایی حاکمیت این رژیم برمناطق راهبردی دره اردن و کرانه باختری و جولان اشغالی, خلع سلاح گروههای مقاومت فلسطینی و وعده تشکیل کشور فلسطین در محدوده مرزهایی که یک کمیته مشترک اسراییلی / امریکایی در طول چهار سال آینده مشخص خواهد کرد از مهمترین محورهای این طرح است.
جزئیات این طرح که به گفته مقام های امریکایی در 180 صفحه تشریح شده است در عمل با نقض صدها قطعنامه مجمع عمومی وشورای امنیت سازمان ملل متحد که بر تشکیل کشور فلسطین در مرزهای 1967 تاکید می کند به اشغالگری رژیم صهیونیستی مشروعیت می دهد و برای فلسطینی ها به عنوان یک ملت یا دولت هیچ حقی قائل نمی شود.
مشروعیت بخشی به اشغالگری رژیم صهیونیستی در حالی است که امیدی نیست که از سوی سازمان ملل وشورای امنیت این سازمان ابزاری بازدارنده علیه این رژیم بکار گرفته شود و علاوه بر این اتحادیه اروپا نیز که راهکار دو دولت و دو کشور و تشکیل کشور فلسطین در مرزهای 1967 را بهترین راه برای حل مسئله فلسطین می دانست
فقط به موضع گیری های سیاسی بسنده کرده و در نهایت با امریکا همراه خواهد شد چنانچه پیش از این هم در سایر موضوعات این اتحادیه به همین روش عمل کرده است.
اما تعجب اینجاست که تشکیلات خودگردان فلسطین هم تا کنون فقط به موضع گیری های سیاسی اکتفا کرده ودر عمل هنوز به همکاری امنیتی با رژیم صهیونیستی پایان نداده است و با اینکه  این تشکیلات می داند ازطریق مذکره به هیچ یک از حقوق فلسطینی ها دست نخواهدیافت همچنان بر مذاکره تاکید می کند.
اگر تشکیلات خودگردان فلسطین موضع گیری مناسبی داشت باید محمود عباس رئیس این تشکیلات همه همکاری های امنیتی با رژیم صهیونیستی و پیمان اسلو را لغو و تشکیلات خودگردان را منحل می کرد  و در چارچوب سازمان آزادیبخش فلسطین راه مقاومت برای استیفای حقوق فلسطینی هارا در پیش می گرفت.
 سردادن این شعار از سوی محمود عباس که قدس فروشی نیست آن هم در حالیکه قدس دراشغال رژیم صهیونیستی است بسیار مضحک و عوام فریبانه است و چه بسا عباس بر اساس توافق های پنهانی یا از بیم ترور شدن به سدت فلسطینی ها, با چنین مواضع سیاسی قصد دارد فرصت دهد تا بار دیگر شرایطی به وجود بیاید که فلسطینی ها در برابر اقدامات انجام شده صهیونیست ها قرار گیرند و توافق های جدید را بپذیرند.
رفتار انفعالی تشکیلات خودگردان فلسطین تا حدود زیادی ناشی از سکوت اتحادیه عرب وسازمان کنفرانس اسلامی در برابرطرح معامله قرن وحتی فشار برخی سران خیانتکار کشورهای عربی نظیر عربستان وامارات است که از این طرح استقبال هم کرده اند.
جلوگیری عربستان از حضور هیات ایرانی در نشست سازمان همکاری اسلامی در جده که قرار است در باره طرح معامله قرن بحث کند بیانگر این واقعیت است که عربستان  به هیچوجه مایل نیست که از درون این سازمان یا اتحادیه عربی بیانیه ای صادر شود که بر راهکار های عملی  برای مقابله با طرح معامله قرن و توسعه طلبی رژیم صهیونیستی تاکید می کند.
سعودی ها می دانند که ایران در چنین نشستی بر راهکار  عملی مقاومت تاکید خواهد کرد از این رو با ندادن ویزا به هیات ایرانی و جلوگیری از حضور این هیات در نشست جده,  سعی می کند همچنان سازمان کنفراس اسلامی به عنوان یک سازمان بی خاصیت فعالیت کند همچنان که اتحادیه عرب اکنون بی خاصیت است.
در چنین شرایطی به نظر می رسد تشکیل سازمان جدیدی از کشورهای اسلامی با هدف استیفای حقوق فلسطینی ها,  ازطریق ارائه راهکارهای عملی از جمله حمایت های اقتصادی ونظامی از آنان و تحریم امریکا ضروری به نظر می رسد.
آذرماه گذشته مالزی نشستی را با حضور کشورهای اسلامی از جمله سران  ایران, ترکیه, قطر و تعداد دیگری از  کشورهای اسلامی برای مقابله با اسلام هراسی و بررسی مشکلات جهان اسلام در کوالالامپر برگزار کرد. به نظر می رسد کشورهای شرکت کننده در این نشست ظرفیت این را دارند که با سازماندهی تشکیلات جدید و دعوت دیگر کشورهای اسلامی برای عضویت در آن و منزوی کردن سران خیانتکار سه کشور عربی, فلسطینی ها را در استیفای حقوق خود با اقدامات عملی یاری نمایند.