مشروح جلسه نمایندگان آمریکا
مجلس نمایندگان آمریکا اختیارات جنگی رئیس جمهور را محدود کرد
الیوت انگل:رئیس جمهور امنیت آمریکا را به خطر انداخت، ما خواهان رویارویی با ایران نیستیم
به گزارش سرويس بين
الملل خبرگزاری صدا و سيما ؛ مجلس نمایندگان آمریکا روز جمعه جلسه ای برای بررسی موضوع محدود کردن اختیارات دونالد ترامپ رئیس جمهور این کشور در ارتباط با تامین هزینه مالی هرگونه حمله نظامی احتمالی به ایران، برگزار کرد که در پایان، رای به محدود کردن اختیارات جنگی رئیس جمهوری داد.
با توجه به اهمیت این جلسه محورهای مهم سخنرانی نمایندگان مجلس ارائه می شود :
این جلسه با سخنان الیوت انگل رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا آغاز شد.
الیوت انگل در این جلسه چنین گفت :
آقای رئیس از شما تشکر می کنم. اجازه بدهید صحبتم را با تشکر از آقای رو کانا (Ro Khanna) به خاطر زحمات زیادش در این زمینه تشکر کنم. هیچ کس به اندازه او تلاش نکرده است تا اختیارات کنگره را ارتباط با جنگ بر اساس قانون اساسی دوباره به منصه ظهور برساند و من خوشحال شدم که با او در این خصوص همکاری کرده ام تا به طور مشترک این لایحه را آماده کنیم. آقای رئیس، این لایحه سال گذشته و با حمایت نمایندگان هر دو حزب در قبال قانون اختیارات دفاعی مهر تایید گرفت، اما سنا آن را تصویب نکرد.
برای همه همکاران من که از این اصلاحیه و متمم حمایت کردند، وقایع چند هفته گذشته فقط یکبار دیگر اهمیت رای آنها را نشان داد. هر کس که متقاعد نشده بود اقدام تابستان گذشته لازم و ضروری است، بحران کنونی دقیقاً نشان می دهد که چرا باید امروز آن را تصویب کنیم.
ما باید این تهدیدها را به گونهای مرتفع کنیم که از آمریکاییها محافظت کند، نه اینکه این تهدید را تشدید کند. رهبری آمریکا بدان معنی است که ما باید فشار بر ایران را کماکان ادامه بدهیم ولی در عین حال از هرگونه درگیری و جنگ غیرضروری اجتناب کنیم.
ولی،
به نظر می رسد دولت آمریکا طور دیگری رفتار می کند. اجازه بدهید که شفاف بگوییم. مردم آمریکا خواهان جنگ با ایران نیستند و کنگره اجازه جنگ با ایران را نداده است. بنابراین سؤال این است که آیا تشدید تنش ها با ایران به نفع آمریکا بوده و مطابق قانون بوده است؟ تحولات چند هفته گذشته کاملاً واضح نشان داده است که این اقدام منافع آمریکا را پیش نمی برد.
به شهروندان آمریکایی هشدار داده شده است تا همه چیز خود را رها کنند و از عراق خارج شوند. هزاران نظامی به سمت خاورمیانه گسیل شده اند. دولت عراق که شریک ارزشمندی برای ما در برابر داعش به شما می رفت، در حال فاصله گرفتن از ماست، شماری از پرسنل نظامی ما (در عین الاسد) مصدوم شدند.
اگرچه در ابتدا دولت گفت که هیچ کسی (در حمله موشکی ایران) زخمی نشده است. هیچ یک از این چیزها به سود منافع آمریکا نیستند. آنها ادعا کردند هدف از حمله به (سپهبد شهید)سلیمانی، هدف از کل برنامه (دولت در قبال) ایران، بازدارندگی است. من دقیقا عکس این موضوع را می بینم. من می بینم که ایران آنقدر جسور شده است که اخراج آمریکا را از منطقه دنبال می کند، یعنی دقیقاً همان چیزی را که ایرانی ها به دنبال آن هستند.
همانطور که بیش از پیش اطلاع یافته ایم، به نظر نمی رسد که رئیس جمهور در این مورد از قانون پیروی کرده باشد. رئیس جمهور الزامات قطعنامه اختیارات جنگ را نادیده گرفت. او برخلاف قانون، تصمیم گرفت که با کنگره مشورت نکند.
وی بدون مجوز کنگره عمل کرد ، و برخلاف ادعاهای دولت، ما هیچ مدرکی را ندیده ایم که موید تهدید قریب الوقوع علیه آمریکایی ها یا سفارتخانه های ما باشد. قانون اساسی به کنگره ، و نه رئیس جمهور ، اختیارات اعلان جنگ را داده است. من در این باره بسیار احساس خطر می کنم.
از زمان جنگ جهانی دوم، در سال 1941 ، تاکنون هیچگونه اعلان جنگی صورت نگرفته است. این بدان معناست که (در تحولات اخیر) ما قوه مجریه را به حال خود رها کرده ایم تا هرکاری که دلش می خواهد انجام بدهد و کاری را انجام دهد که رئیس جمهور می خواهد و کنگره فقط نظاره گر است و به اختیارات قانون اساسی خود عمل نمی کند.
این قطعنامه، بر اختیارات قانونی رئیس جمهور برای اقدام در چارچوب دفاع از خود تاکید دارد ولی صریحاً اقدام دفاعی مجاز را از اختیارات اعلان جنگ مستثنی می کند. اما به روشنی می گوید که رئیس جمهور نمی تواند از مرحله مهم رجوع به کنگره میانبر بزند. و من امیدوارم که همکاران من در هر دو حزب بتوانند در مورد این موضوع به توافق برسند، همانطور که سال گذشته چنین کاری را کردند. این کار توسط روسای جمهوری حزب جمهوری خواه و دموکرات انجام شده است. همه ما باید در این مورد متحد باشیم. این مسئله به رعایت قانون اساسی بر می گردد. این موضوع به همه چیزهایی برمی گردد که درباره نص صریح قانون اساسی آموخته ایم. ما واقعاً مسئولیت خود را فراموش کرده ایم و زمان آن رسیده است تا به این روند پایان بدهیم. اکنون زمان آن است تا کنگره اختیارات مصرح در قانون اساسی را در ارتباط با اعلان جنگ بازیابد. بنابراین من از همه همکارانم می خواهم که از این اصلاحیه و متمم حمایت کنند.
مایچکل مک کال مخالف سرسخت اصلاح این قانون هم چنین گفت :
در ادامه این جلسه، مایچکل مک کال، از مخالفان سرسخت اصلاح قانون اختیارات جنگی رئیس جمهور آمریکا با انتقاد شدید از ارائه دهندگان این لایحه، گفت: آقای رئیس، من به شدت با این اصلاحیه و متمم خطرناک مخالفم.
بر اساس این اصلاحیه، پاسخ یک کلام، "هیچ" است. ارتش آمریکا تا زمانی که روند قانونی طولانی صدور مجوز توسل به قوای نظامی طی نشود، نمی تواند حتی یک گلوله شلیک کند. تا آن زمان چه تعداد آمریکایی کشته خواهد شد؟
این اصلاحیه، از زمان اجرای قطعنامه اختیارات جنگی رئیس جمهور در زمان ریاست جمهوری نیکسون در سال 1973 میلادی، تلاشی بی سابقه برای محدود کردن اختیارات هر فرمانده کل قوا، چه دموکرات و چه جمهوری خواه است. این اصلاحیه اشتباه در واقع بسیار محدود کنننده تر از خود قطعنامه اختیارات اعلان جنگ است، که استفاده از نیروهای مسلح ما را تا 60 روز بدون مجوز قوه مقننه در شرایط جنگی مجاز می داند. اکنون زمان مناسبی برای سیاسی بازی با امنیت ملی آمریکا نیست.
در ادامه این جلسه الیوت انگل نماینده ایالت نیویورک در مجلس نمایندگان گفت:مایه خرسندی من است که سه دقیقه از سخنرانی خود را به تدوین کننده این اصلاحیه اختصاص دهم چون ایشان واقعا برای سالهای سال در مورد چنین مسائلی سخت تلاش کرده است. من وقتم را به « رو کانا«(Ro Khanna) نماینده دموکرات ایالت کالیفرنیا می دهم.
رو کانا نماینده ایالت کالیفرنیا در ادامه نشست مجلس نمایندگان چنین گفت :
از رئیس جلسه تشکر می کنم, از جناب الیوت انگل تشکر می کنم که رهبری اخلاقی در جلوگیری از جنگ را برعهده داشته اند. از رهبری اخلاقی ایشان در متوقف کردن جنگ در یمن تشکر می کنم. این اصلاحیه بسیار ساده است. این اصلاحیه باعث می شود که جلوی هرگونه جنگ دیگر برای تغییر رژیم در خاورمیانه گرفته شود. نماینده تگزاس می گوید این اصلاحیه خطرناک و بی پروا است و باعث جسور شدن دشمنان ما می شود. آیا این نماینده واقعا بر این باور است که 27 نماینده جمهوریخواه - از جمله جناب گیتس, مادوز و جردن - در حال جسور کردن دشمنان ما هستند؟
آیا وی واقعا معتقد است که این نمایندگان دارند برضد رئیس جمهور تفرقه افکنی می کنند؟ این نمایندگان(جمهوریخواه) برخی از وفادار ترین حامیان رئیس جمهور هستند. اکنون زمان آن فرا رسیده است که ما در مجلس نمایندگان از لفاظی ها عبور کنیم , از شعار دادن های سیاسی عبور کنیم و بررسی کنیم که چرا 27 نماینده جمهوریخواه به این اصلاحیه رای دادند؟
احتمالا مسئله به امنیت ملی ما ربط دارد. احتمالا مسئله با تغییر دادن مسیرِ (منجر به) اشتباهاتِ بزرگ و مکرر در کشور مرتبط است که باعث شده است تریلیون ها دلار هزینه به کشور وارد شود و افرادی هم جانشان را از دست بدهند. بیائید حقایق را مد نظر قرار دهیم.
رئیس جمهور (ترامپ) می گوید ما می خواهیم به سمت آسیا چرخش کنیم(راهبرد خود را روی این منطقه متمرکز کنیم) چون کشور چین رقیب پیشتازی برای ما در قرن 21 است. من هم این گفته را قبول دارم. تولید ناخالص داخلی چین 15 درصدِ تولید ناخالص داخلی در سراسر جهان است. سهم تولید ناخالص داخلی آمریکا 21 درصد است. آنها(چینی ها) پول شان را صرف راه آهن و دانشگاهها می کنند. مورخان آینده از خود خواهند پرسید ما داشتیم چه فکری می کردیم؟
چرا آمریکا بار این جنگ ها را به دوش می کشد درحالیکه چین از سال 1979 درگیر هیچ جنگی نبوده است؟. این اصلاحیه هیچ اقدامی نمی کند که باعث شود فرمانده کل در حفاظت از منافع آمریکا یا حفاظت از متحدان آمریکا با محدودیت روبرو شود. این اصلاحیه کلیه اختیارات مربوط به قطعنامه اختیارات جنگی را به رئیس جمهور می دهد تا در صورتی که ما هدف (حمله) قرار گرفتیم رئیس جمهور از کلیه اختیارات برخوردار باشد و اقدام کند و برای اخذ مجوز به کنگره مراجعه نکند.
قبل از آنکه ما درگیر یک جنگ دیگر در خاورمیانه شویم و قبل از آنکه ما تریلیون ها دلار دیگر را خرج کنیم باید به کنگره مراجعه کنیم تا مجوز کسب کنیم.
معتقدم که رای دادن به این اصلاحیه به معنی دفاع کردن از آن چیزی است که رئیس جمهور ترامپ در سال 2016 در جریان رقابت های انتخاباتی درباره اش شعار انتخاباتی داده و به مردم آمریکا قول داده بود که این کشور را از جنگ های بی پایان در خاورمیانه خارج می کند.
در ادامه این جلسه مک تورنبری (Mac Thornberry) نماینده جمهوریخواه تگزاس صحبت کرد.
مک تورنبری، نماینده جمهوریخواه تگزاس و عضو کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان گفت، این خلاصهای از وضعیتی است که در آن قرار داریم. درخصوص مسئله که به طور جدی مورد توجه هر دو طرف است، رهبری کنونی مجلس نمایندگان، بدون در نظر گرفتن سایر گزینه ها، پیشنهادی را به صحن آورده است. آنها رویه صدساله را زیر پا گذاشته اند و موضوعی پیچیدهای را ارائه کرده اند که به جز جسور کردن دشمنان ما کاری نمیکند؛ و من میگویم این روز ناراحت کنندهای برای مجلس نمایندگان و کشور است؛ و اکنون به طور خاص درباره این متمم، اگر این متمم به طور جدی اجرا شود، و من فکر میکنم هیچ دولتی از هیچ حزبی چنین چیزی را اجرا کند، اما اگر چنین شود، بسیار محدودتر از قانون اختیارات جنگی است. این طرح میگوید کنگره باید از قبل هرچیزی را تصویب کند یا این که باید منتظر ماند تا حمله صورت بگیرد تا رئیس جمهور بتواند وضعیت فوق العاده برقرار کند. در غیر این صورت رئیس جمهور نمیتواند از نیروی نظامی علیه ایران استفاده کند. به طور مثال ما نمیتوانستیم حمله به (سردار قاسم) سلیمانی را انجام دهیم حتی اگر اطلاعاتی در دست داشتیم که وی قرار است تعداد زیادی از آمریکاییها بکشد. ما باید منتظر میماندیم تا آنها کشته میشدند. هرکسی که بگوید این طرح توان دفاعی ما را تضعیف نمیکند، به خوبی از آن و تبعاتی که تفسیر از آن میتواند داشته باشد آگاه نیست.
براساس این طرح ما قادر به اعمال تحریم علیه ایران برای بازداشتن آنها از دسترسی به سلاح هستهای نبودیم، قادر نبودیم با متحدان خود برای بازنگه داشتن راههای حمل و نقل دریایی در خلیج فارس همکاری کنیم، ما نمیتوانستیم حتی برای دفاع از خود، عملیات سایبری انجام دهیم مگر این که حملهای صورت گرفته باشد. این طرح به طور جدی توان ما را در دفاع از اسرائیل اگر هدف حمله ایران و گروههای نیابتی اش قرار گیرد، زیر سوال میبرد. این طرح غیرمسئولانه است و دست رئیس جمهور را برای دفاع از کشور میبندد.
همانطور که گفتم افراد زیادی نگران این موضوع هستند، اما فکر نمیکنم این طرح و تبعات آن را درک کرده باشند.
مساله دیگر، شما نمیتوانید آنچه در جهان روی میدهد را نادیده بگیرد. شرایط بین ما و ایران همچنان متشنج است پس چرا باید در زمانی که تنش میان ما و ایران تازه است چنین مسالهای مطرح شود، من معتقدم تنها تاثیر آن جسورتر کردن ایران خواهد بود. از این رو آوردن این طرح به صحن به این روش و در این زمان، اقدامی غیرمسئولانه در خصوص امنیت ملی و انسجام مجلس نمایندگان است.
الیوت انگل، نمایندهٔ حوزه انتخابیه شانزدهم نیویورک از حزب دموکرات گفت، اجازه دهید در ارتباط روند پیشبرد این طرح بگویم وقتی همکاران من در طرف دیگر (منظور حزب جمهوری خواه است) کنترل را در اختیار داشتند، در دو دوره گذشته دستکم ۱۵ بار ادبیات طرحهای مصوب سنا را تغییر دادند. این هم دقیقا مشابه کاری است که آنها انجام داند. من اکنون سه دقیقه از زمان خود را به گرن مندی، نماینده کالیفرنیا میدهم.
در ادامه جان گارامندی (John Garamendi) نماینده دمکرات ایالت کالیفرنیا صحبت کرد.
وی گفت: من احترام بسیار زیادی برای همکارانم در کمیته نیروهای مسلح قائل هستم. این اصلاحیهی پیشنهادی مربوط به «قانون عدم جنگ با ایران» (H.R.۵۵۰) است که من آن را پیشنهاد کرده بودم. این اصلاحیه به مدت بیش از یک ساعت و نیم در کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان و نیز در زمانی که قانون مجوز دفاع ملی تصویب شده بود مورد بحث و گفتگو قرار گرفت. این اصلاحیه به طور کامل مورد بررسی قرار گرفت. با تمام احترامی که قائل هستم باید بگویم دنیا که به آخر نرسیده است بلکه ما میخواهیم اختیارات کنگره در زمینه مسئولیتهای نمایندگان در قبال قانون اساسی را اِعمال کنیم. من از سال ۲۰۰۹ -که من برای اولین بار وارد کنگره شده بودم - شروع به قانون نویسی در مجلس کردم و همیشه برای ابطال «مجوز بکارگیری نیروی نظامی» (AUMF) رای دادم. «مجوز بکارگیری نیروی نظامی» (AUMF) واقعا مجوزی فاقد محدودیت برای رئیس جمهور است و باعث میشود که رئیس جمهور هر کاری که دلش میخواهد انجام دهد. ما دیروز در جلسه استماع - البته در بخش مربوط به جلسه علنی آن - از وکلای پنتاگون شنیدیم که گفتند مجوز «بکارگیری نیروی نظامی» - مصوب سال ۲۰۰۲ - به رئیس جمهور اجازه میدهد هر کاری که میخواهد در مقابل هر تهدیدی که از عراق نشأت میگیرد انجام دهد. ما باید این مسئله را به صورت جدی مورد بررسی قرار دهیم که آیا توجیه نگاه کاخ سفید درباره این قانون (مجوز بکارگیری نیروی نظامی مصوب سال ۲۰۰۲) همین است؟ یعنی آیا برداشت آنها از این قانون به معنی «مجوز برای اقدام بر ضد هر تهدیدی است که در هر زمانی در آینده از عراق نشات بگیرد؟»
لطفا این مسئله را مد نظر داشته باشید. وقتی بخواهیم به «مجوز بکارگیری نیروی نظامی» -مصوب سال ۲۰۰۲ - در مورد عراق پایان دهیم، هیچ دلیلی قویتر از این برای ما وجود ندارد. ما باید معقول باشیم و هر زمان که مشکلی وجود دارد آن را در صحن مطرح کنیم و اجازه دهیم که مورد بحث و بررسی قرار گیرد تا ببینیم چگونه باید با عراق یا ایران یا هر تهدید دیگری در آن منطقه، برخورد کنیم؟ میخواهم وارد جزئیات بیشتری در این باره بشوم. هیچ یک از این قوانین باعث حذف «قانون اختیارات جنگی» نشده اند. «قانون اختیارات جنگی» همچنان پابرجا است و رئیس جمهور هم براساس «قانون اختیارات جنگی» و نیز براساس ماده ۲ قانون اساسی از اختیارات لازم برای حفاظت از آمریکا در برابر حمله قریب الوقوع برخوردار است. هیچ یک از مفاد «قانون اختیارات جنگی» تغییر نمیکند. چیزی که تغییر میکند این است که ما (نمایندگان) داریم مجددا از اختیاری استفاده میکنیم که قانون اساسی آمریکا به دلایل معقول و مشخصی در اختیار ما (نمایندگان) قرار داده است. دلیلش هم این است که جنگ مسئلهای بسیار جدی است، جنگهای عراق و افغانستان احتمالا چندین تریلیون دلار هزینه داشتند و این مبلغ بستگی به نوع تخمینها دارد و اینکه آیا در این تخمینها هزینه نگهداری نظامیان کهنه کار در آینده محاسبه شده است یا خیر؟! شاید دو تریلیون باشد شاید هم بیشتر باشد. جان انسانها از دست رفته است. در همه طرفهای این جنگها جان انسانها از دست رفته است و این محاسبات را میتوان همچنان ادامه داد. دونالد ترامپ رئیس جمهور شد درحالیکه گفته بود میخواهد به این جنگهای بی پایان خاتمه دهد. اکنون فرصتی در اختیار ما قرار دارد تا از اختیارات نمایندگان در قانون اساسی استفاده کنیم و مهمتر از آن اینکه به مسئولیت خود عمل کنیم. ما باید این کار را انجام دهیم. ما میتوانیم برای همیشه درباره روندها صحبت کنیم. به نظر میرسد که ما میخواهیم بیشتر درباره روندها صحبت کنیم تا اینکه بخواهیم درباره واقعیت صحبت کنیم. جمع بندی حرفهای من این است که ما برای مدتهای مدیدی در عمل کردن به مسئولیتهای نمایندگانی خود کوتاهی کردیم و واقعا باید اقدام کنیم و «مجوز بکارگیری نیروی نظامی در عراق» - مصوب سال ۲۰۰۲ - را ابطال کنیم و باید معیارهای مشخصی در مورد اقدام بیشتر علیه ایران تعیین کنیم.
در ادامه این جلسه تام مکلین تاک (Tom McClintock) دیگر نماینده آمریکایی گفت: این اصلاحیه، رئیس جمهور را از اقدامی قدغن میکند که وی در هر حال نمیتواند آن را انجام دهد. چه این اصلاحیه وجود داشته باشد یا نباشد، رئیس جمهور نمیتواند به ایران یا هر کشور دیگری حمله کند درحالیکه مجوز کنگره را کسب نکرده باشد مگر اینکه این کشور (ایران یا هر کشور دیگری) به ما حمله کرده باشد (در این صورت میتواند حمله کند). حتی در این صورت (حمله کشوری دیگر به آمریکا) نیز اختیارات رئیس جمهور محدود به صدور فرمان اقدامات دفاعی است مگر اینکه کنگره اقدام کند. این اصلاحیه اقدامی ضعیف علیه رئیس جمهور است، چون تلویحا میگوید که رئیس جمهور میتواند کاری را انجام دهد که در واقع نمیتواند (یعنی تلویحا میگوید رئیس جمهور میتواند بدون مجوز کنگره جنگ کند درحالی که نمیتواند).
اصلاحیه (مایک) لی (Mike Lee) که در ادامه مورد بررسی قرار میگیرد باعث ابطال «مجوز بکارگیری نیروی نظامی» - مصوب سال ۲۰۰۲ - میشود که کنگره آن را تصویب کرده بود، آن هم در زمانی که در یک اقدام احمقانه مجوز جنگ عراق را در سال ۲۰۰۲ داده بود. براساس قانون اساسی آمریکا فقط کنگره میتواند شروع کننده جنگ باشد، اما پس از آن (صدور مجوز) فقط رئیس جمهور میتواند به جنگ ادامه دهد یا برای خاتمه دادن به جنگ مذاکره کند، شما (نمایندگان) بدانید که «آب رفته، به جوی برنمیگردد» یعنی وقتی جنگ را شروع کردید نمیتوانید به عقب بازگردید و دیگر آن را شروع نکنید. زمانی که اختیار جنگ داده شد این اختیار همچنان باقی است مگر اینکه جنگ براساس پیمان یا توافقنامه خاتمه یابد. پس درسی که از کل ماجرای تلخ عراق میگیریم این است که کنگره فقط باید زمانی اعلان جنگ کند که کشور ما هدف حمله قرار بگیرد. وقتی که ما اعلان جنگ میکنیم باید کلیه منابع، ارادهها، توجه، قدرت و خشم این کشور را در پشت سر آن جنگ قرار دهیم و این جنگ را سریعا و با قدرت تمام به پایان برسانیم. مهمتر از همه اینکه وقتی چنین اختیاراتی را به رئیس جمهور میدهیم و وقتی که نیروهای خود را به نبرد میفرستیم، کنگره باید - صرفنظر از اینکه آن مسیر چقدر دشوار و طولانی باشد-از تصمیمی که گرفت حمایت کند.
در ادامه این نشست خواکین کاسترو (Joaquin Castro) نماینده دمکرات ایالت تگزاس گفت: در این ماه (ماه ژانویهای که اکنون به پایان رسید) مردم آمریکا در پی دستور بی ملاحظهی این دولت (دونالد ترامپ) , ناخواسته تا آستانه جنگ کشانده شدند. ما (مجلس نمایندگان آمریکا) به عنوان یکی از قوای دولت آمریکا - که همطراز با قوه مجریه قرار داریم - باید تضمین کنیم که هیچ رئیس جمهوری نتواند بدون مراجعه به کنگره دست به اقدام نظامی بزند. ابطال «مجوز بکارگیری نیروی نظامی» - مصوب سال ۲۰۰۲ - و تصویب قانونِ «عدم جنگ با ایران» مانع از آن میشود که بدون اقدام این نهاد (کنگره) در بررسی مسائل و اعلام موافقت خود، تنشها بالا بگیرد یا کشور دست به اقدام نظامی بزند! همچنین این اقدامات باعث خواهند شد توانایی ارتش برای اقدامات دفاعی به منظور حفاظت از نظامیان آمریکایی همچنان محفوظ بماند. مردم آمریکا از جنگهای غیر ضروری و بی مورد، خسته شده اند در حالیکه این جنگها باعث میشوند کشور ما ناامنتر شود. ما به عنوان نمایندگان منتخبِ مردم، مسئولیت داریم تا مانع از آن شویم که کشور ما وارد جنگی غیر ضروری (بی مورد) با ایران شود! این تدابیر و اقدامات از این جهت بسیار با اهمیت هستند. ما نمیتوانیم اجازه دهیم کهبی ملاحظگی (دونالد ترامپ) ما را به به جنگی طولانی سوق دهد که به نفع ما نیست و باعث ایجاد آلام و مصائب میشود.
در ادامه این جلسه، آقای داگ لمبورن (Doug Lamborn) نماینده جمهوریخواه ایالت کلرادو گفت: من امروز درحالی در این مجلس ایستاده ام که مخالف این اصلاحیه هستم. من در طول دوران نمایندگی خود در کنگره هزاران اصلاحیه را دیدم، اما این اصلاحیه خطرناکترین اصلاحیهای است که تاکنون دیده ام. این اصلاحیه به مراتب محدود کنندهتر از «قطعنامه اختیارات جنگی» است. این اصلاحیه از این جنبه تاریخی است که پیشاپیش دستان رئیس جمهور را میبندد و توانایی رئیس جمهور در حفاظت از شهروندان آمریکایی را تضعیف میکند درحالیکه ایران همچنان تلاش میکند به آنها (شهروندان آمریکایی) آسیب برساند. اگر میسر باشد، هیچ عضوی از کنگره دوست ندارد که در جنگ با ایران باشد، اما بازدارندگی زمانی ایجاد میشود که قدرت معتبری داشته باشید. بازدارندگی از طریق بستنِ علنی - و از پیش اعلام شدهی - دستان فرمانده کل قوا (رئیس جمهور آمریکا) بدست نمیآید. درحالیکه هیچ آمریکایی
نمیخواهد با ایران در جنگ باشد، اما ایران معتقد است که این کشور قطعا در جنگ با آمریکا قرار دارد. این اصلاحیه به نیروهای ایران اجازه آزادی عمل در سراسر را منطقه میدهد و به آنها اجازه میدهد برای حملات به نیروهای آمریکایی طراحی و برنامه ریزی کنند و سپس آنها را به اجرا بگذارند و از مجازات آن نیز در امان بمانند. اصلاحیه میگوید رئیس جمهور فقط در صورتی میتواند برای دفاع از نظامیان ما متوسل به زور شود که کنگره مجوز ویژه برای بکارگیری چنین زور نظامی را صادر کند. براساس این اصلاحیه نیروهای ما - که درحال انجام دادن ماموریتهای ضد داعش در عراق و سوریه هستند - نمیتوانند برای متوقف کردن یک حمله قریب الوقوع، به صورت فعالانه اقدام کنند. من مصرانه از همکارانم میخواهم که به این اصلاحیه - که در تاریخ آمریکا غیر عاقلانهتر از آن نداشته ایم - رای «خیر» بدهند.
خبر درحال تکمیل شدن است ....