کلاف سردرگم صنایع نساجی
ردپای امضاهای طلایی این‌بار در صنعت نساجی
امضاهای طلایی در وزارت صمت، صنایع نساجی را هم به زمین زد.
>> چرا جای کشورمان در همایش روز جهانی پنبه خالی است؟
سرنخ های این سوال در ۵ حلقه از زنجیره ای که هر لحظه امکان گسستن آن وجود دارد، دیده شد.
- زمین های کشاورزی
- آزمایشگاه
- کارخانه لنترگیری
- کارخانه کرک زدایی
- کارخانه های نساجی که در خاموشی کامل به سر می برد
کلاف سردرگم صنعت نساجی
واردات قانونی بی رویه نخ پنبه که بازار را قرق کرده، جایی برای تولیدات داخل نگذاشته است.
مجوز واردات بی رویه پنبه را چه کسانی صادر می کنند؟
چرا وزارت کشاورزی نمی تواند بر واردات پنبه نظارت کند؟
نمایندگان انجمن صنایع نساجی ایران هم در این باره می گویند: واردات باید یک ابزار برای تنظیم بازار باشد نه خراب کردن بازار و بستن کارخانه تولیدی.
آیا در کشوری که تحت تحریم است مجاز هستیم که کالایی که هم ردیف آن در داخل تولید می شود را وارد کنیم.
راهکارهای فعالان صنعت نساجی که هنوز امیدوارند و در پی چاره:
- اولویت دهی به صنعت مادر نساجی
- کاهش تدریجی مداخلات مستقیم و افزایش حمایت ها
- تکمیل و تقویت زنجیره صنعت نساجی
- کاهش هزینه های تولید و ایجاد مشوق های سرمایه گذاری
- کمک به توسعه و تقویت صادرات
- ایجاد نام های تجاری شاخص در صنعت نساجی کشور
چه شد که از صادر کننده به وارد کننده تبدیل شدیم
خیلی از کشورهای پیشرفته به این صنعت روی می آورند چرا که با کمترین ها می توان در این زمینه اشتغالزایی کرد.
پیش از این تا سال 81 صنعت نساجی در کشور فعال بوده است. ما به 21 کشور دنیا صادرات نخ، پنبه و پارچه داشته ایم.
- چه شد الان نه تنها صادر کننده نیستم بلکه به وارد کننده تبدیل شدیم؟
- چرا اعتباراتی که به واردات تخصیص می دهیم به تولیدکنندگان اختصاص نمی دهیم؟
- چرا به جای فشارهایی که به تولیدکنندگان وارد می شود از قبیل مالیات های سنگین و سودهای کلان به بانکها شرایطی را برای فعال کردن دوباره این صنعت مهیا نمی کنیم؟
پتانسیل ها هنوز در کشور وجود دارد. اگر جلوی واردات بی رویه پنبه به خصوص در فصول برداشت محصول گرفته شود می توان دوباره شاهد پویایی این صنعت ارزشمند در کشور باشیم.